ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: «God saves the king»! Όλε!
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Όλα τα παραμύθια που μας διηγούνταν οι γιαγιάδες όταν ήμασταν παιδιά είχαν πάντα μέσα έναν βασιλιά και μια βασίλισσα σε μια χώρα μακρινή ή ένα βασιλόπουλο που ερχόταν καβάλα στ΄ άλογό του να διεκδικήσει την όμορφη βασιλοπούλα που του πήρε τα μυαλά και πάντα κατέληγε με τον ίδιο τρόπο, το βολικό … «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»! Ευτυχώς, αυτά τα παραμύθια με τους βασιλιάδες που απομυθοποιήσαμε μεγαλώνοντας και που δεν είχαν τίποτα να μας προσφέρουν ως παιδιά, έκλεισαν τον κύκλο τους νωρίς στην Ελλάδα, όπως και η Βασιλεία, γιατί αυτοί σίγουρα έζησαν καλά αλλά πάντα εις βάρος του λαού! Βέβαια οι νοσταλγοί της βασιλείας προσπάθησαν να ξυπνήσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος με την κηδεία του έκπτωτου Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ και να αναβιώσουν το «παραμύθι», αλλά σε μια Ελλάδα που ψυχορραγεί έχοντας όμως βρει το βηματισμό της στη Δημοκρατία, τα φαντάσματα δεν επιστρέφουν…
Βέβαια, παρακολουθώντας από περιέργεια στιγμιαία αποσπάσματα από την στέψη του Βασιλιά Καρόλου στην Αγγλία, με επιδείξεις βασιλικής εξουσίας βγαλμένες στην κυριολεξία από τον Μεσαίωνα σε μια εποχή που η μοναρχία προσπαθεί να παραμείνει επίκαιρη, ένοιωσα σαν να «βούτηξα» ξανά σε εκείνα τα παραμύθια της γιαγιάς, με άλλο όμως πνεύμα, μέσα από τις εξοργιστικές εικόνες της χλιδής και της τυπολατρείας που έδωσαν νόημα στη λέξη «Μεγαλειότατος»! Τι χρυσές σφαίρες και χρυσά σπαθιά, σκήπτρα, τι χρυσοποίκιλτες άμαξες σε μια τελετή πλούσια σε λάμψη στο Αββαείο, μπροστά σε παγκόσμιους βασιλείς, αρχηγούς κρατών και θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες θεατές από όλον τον κόσμο πού έσπευσαν στο Λονδίνο να ζήσουν από κοντά το «παραμύθι», ανάμεσα όμως σε δεκάδες διαδηλωτές με σύνθημα «you are not my king” .
Όλη αυτή η μεγαλοπρέπεια που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες λίρες , εξόργισε αρκετούς Άγγλους πολίτες – όχι τόσους όσο θα έπρεπε- που ειδικά μετά το Brexit ζουν σε μια χώρα όπου η φτώχεια βαθαίνει, όπου δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο αυξημένο κόστος ζωής ακόμα και να αγοράσουν τα βασικά τρόφιμα, σε μια χώρα όπου ξεφτίζουν οι κοινωνικοί θεσμοί και επιθυμούν να έχουν ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Ωστόσο οι Άγγλοι έχουν και μια δικαιολογία, είναι και ένας λαός που η ιστορία τους είναι άρρηκτα δεμένη με τη Μοναρχία, ο βασιλιάς δεν έχει πλέον εκτελεστική ή πολιτική εξουσία, αλλά παραμένει ο αρχηγός του κράτους του Ηνωμένου Βασιλείου και θεωρείται σύμβολο της εθνικής ταυτότητας. Ίσως γι αυτό να φαινόταν «φυσιολογικό» για κάποιους, το αλαλάζων πλήθος να ζητωκραυγάζει “God save the king” επευφημώντας τον βασιλιά Κάρολο και τη Καμίλα – θα τρίζουν τα κόκκαλα της Νταϊάνας- όταν βγήκαν να χαιρετίσουν από το μπαλκόνι του παλατιού.
Και μπορεί όλα τούτα να έμοιαζαν βγαλμένα από παραμύθι, ωστόσο το σόου έκρυβε εντέχνως και κάποια επικίνδυνα στοιχεία, όπως το σημείο που ο αρχιεπίσκοπος Ουέλμπι κάλεσε όλους τους παρευρισκόμενους στο Αββαείο να ορκιστούν… «Αληθινή πίστη» στον μονάρχη. Είπε ότι ακόμα και οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν από την… τηλεόραση μπορούσαν, επίσης, να αποτίσουν φόρο τιμής, αν και αυτό το μέρος της τελετής μετριάστηκε, μετά την κριτική που ασκήθηκε από ορισμένους ως μια προσπάθεια να απαιτηθεί δημόσιος όρκος πίστης για τον Κάρολο! Εν τέλει όμως, έχω την αίσθηση ότι όλο αυτό ήταν ένα μεγαλοπρεπές σόου που μπορεί να τίναξε την μάγκα στον αέρα για την αγγλική οικονομία, όμως το ισοφάρισε με τους εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες– κάποιοι μάλιστα έκαναν λόγο για… 4 εκατομμύρια κόσμου- που πέταξαν στο Λονδίνο να παρακολουθήσουν το θέαμα και να συμμετέχουν στην φρενίτιδα της στέψης, όπου το εμπόριο άνθισε σε όλο του το μεγαλείο! Όπως και η παρακμή…
Και έτσι αυτοί έζησαν καλά και στην προκειμένη περίπτωση εμείς καλύτερα , γιατί… μακριά από μας! Ας… σώσει ο θεός τον δικό τους βασιλιά αν αυτό θέλουν, ο δικός μας ευτυχώς περιορίζεται στα παραμύθια της γιαγιάς…
