Ημερολόγιο εξόδου: Τα ασυμβίβαστα νιάτα «σώζουν» τη χώρα κλόουν!
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”115666″ img_size=”full”][vc_column_text]Γράφει μια πρώην «έγκλειστη»
Ευτυχώς που στην Ελλάδα του σήμερα, την τρομαγμένη για το αύριο και σε πολλά συμβιβασμένη και «εφησυχασμένη», συμβαίνουν και ωραία πράγματα που γεννούν ελπίδα και αισιοδοξία ότι σε τούτον τον τόπο δεν έχουν τελειώσει όλα. Ό,τι υπάρχουν ακόμα νέα παιδιά που έχουν τα κότσια και τα «εφόδια» να διαμορφώσουν το μέλλον της όπως πολλοί από εμάς το ονειρεύονται. Και φυσικά αναφέρομαι στον 18χρονο τελειόφοιτο Λυκείου που την ημέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των Πανελληνίων οδηγούνταν στα κρατητήρια της Ευελπίδων αλυσοδεμένος συλληφθείς στην διαδήλωση κατά της απαγόρευσης των… διαδηλώσεων, όπου ο πατέρας του, του φώναζε από μακριά τα ευχάριστα μαντάτα: «Κώστα! Κώστα! Νομική Αθήνας»!! Πόσο περήφανος πρέπει να ένοιωσε αυτός ο πατέρας, τον ζήλεψα και τον καμάρωσα και μακάρι ο Κώστας να ήταν το παιδί όλων μας! Γιατί οι άριστοι κρίνονται από την στάση της ζωής τους και όχι μόνο από την επιτυχία τους στις Πανελλαδικές, αλλά όταν μπορούν να συνυπάρχουν αυτά τα δύο, το μήνυμα είναι ακόμα πιο ισχυρό! Ναι, η κοινωνία των «αρίστων» που μας κυβερνούν είναι τόσο θλιβερή και ανίσχυρη μπροστά στην άλλη κοινωνία των πραγματικών αρίστων που μόχθησαν για να κατακτήσουν το «αριστείο» όχι με το πλουσιοπάροχο έμβασμα του μπαμπά, αλλά με το φτωχό μεροκάματο της οικογένειας και τις σπουδαίες αξίες που τους δίδαξαν χτίζοντας την προσωπικότητά τους. Αυτά τα ασυμβίβαστα νιάτα είναι η ελπίδα του αύριο!
Και η «ελπίδα» με μια διαφορετική ανάγνωση, έχει γίνει σήμερα η μαγική λέξη πάνω στην οποία στηρίζουμε την καθημερινότητά μας σε αυτήν την πρωτοφανή κρίση που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα και που από μόνη της δυστυχώς δεν έχει να μας δώσει πολλά. Ελπίζουμε ότι αύριο θα έχουμε μεροκάματο να ζήσουμε τις οικογένειές μας, ελπίζουμε ότι ο τουρισμός θα δώσει μια μικρή ανάσα στην οικονομία μας, ελπίζουμε ότι δεν θα κολλήσουμε κορονοϊό, ελπίζουμε ότι θα «βγάλουμε» το χειμώνα, προχωράμε με βάρκα την ελπίδα! Νομίζω όμως ότι το πιο ανησυχητικό σημάδι των τελευταίων ημερών, είναι η καθημερινή αύξηση των κρουσμάτων και όχι μόνο των εισαγόμενων αλλά και των εγχώριων.
Μάλιστα πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κάνει λόγο για αναζωπύρωση της πανδημίας στη χώρα μας από το τέλος Ιούλη μέχρι το Δεκαπενταύγουστο! Αν αυτό συμβεί, ισοδυναμεί με ολική καταστροφή! Δεν ξέρω κατά πόσο τελικά τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τα τεστ κορονοϊού είναι αρκετά και ασφαλή, ξέρω όμως καλά ότι όλοι οι εργαζόμενοι στον τουριστικό και επισιτιστικό τομέα, καθημερινά καρδιοχτυπούν για το αν θα καταφέρουν να βγάλουν πέρα τη σεζόν χωρίς να νοσήσουν! Μεροκάματο – ρώσικη ρουλέτα γιατί δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική! Ή θα έχεις μεροκάματο και θα είσαι αναγκαστικά εκτεθειμένος στον ιό, ή δεν θα έχεις μεροκάματο και σε περιμένει πείνα! Άλλη επιλογή δεν υπάρχει, γι αυτό και η κυβέρνηση οφείλει ενισχύοντας και κάνοντας πιο ασφαλή τα μέτρα να προστατέψει όλον αυτόν τον κόσμο και όχι μόνο της εργασίας αλλά και όλη την κοινωνία, αφού κλειστήκαμε μέσα, υπομείναμε την καραντίνα και όλες τις συνέπειές της και τώρα καρδιοχτυπούμε και παίζουμε με… πειράματα!
Καταλαβαίνω ότι η διαχείριση μιας τέτοιας πρωτόγνωρης κατάστασης δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, όμως είμαι πλέον πεπεισμένη ότι πάμε χωρίς σαφές σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης για plan B στο οποίο όπως όλα δείχνουν περνάμε πολύ σύντομα. Τώρα λόγου χάρη ένα ξενοδοχείο καραντίνας στην Ανδρίτσαινα όπου δεν υπάρχουν υγειονομικές υποδομές, όπου το ασθενοφόρο θέλει μια ώρα για να φτάσει, όπου η Ηλεία δεν έχει δρόμο για την Πάτρα, καλά το αεροδρόμιο το ξεχνάμε έτσι κι αλλιώς και χίλια δύο άλλα, δεν είναι αψυχολόγητη κυβερνητική απόφαση; Δεν θα έπρεπε να επιλεγεί ένας χώρος καραντίνας που να βρίσκεται όσο πιο κοντά γίνεται στο Νοσοκομείο του Ρίου; Αυτή νομίζω είναι η πιο απλή σκέψη και το κριτήριο αυτών που έκαναν την συγκεκριμένη επιλογή που στο τέλος θα αποβεί άχρηστη και πολύ φοβάμαι και επικίνδυνη! Αλλά όταν θα σκάσει η «βόμβα» να δω πώς θα μαζέψουμε τα κομμάτια!
Κι ενώ τα πραγματικά προβλήματα είναι εδώ, ο χορός των τηλεπαραθύρων προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τον κόσμο κι ολημερίς και ολονυχτίς μιλάμε για «λεφτόδεντρα», παροχές και κουραφέξαλα κι ακόμα ξέρω εργαζόμενους που δεν έχουν πάρει ούτε τα 534 ευρώ λόγω… λαθών και παραλείψεων λέει, ενώ μόνιμα διατυμπανίζουν το πρόγραμμα Κοινωνικός τουρισμός για όλους, που τελικά όπως απαδείχθηκε δεν ήταν για… όλους αλλά για όσους… πρόλαβαν! Γιατί από τις δέκα περίπου μέρες που το πρόγραμμα ήταν ανοιχτό για τις αιτήσεις, τις πέντε και λίγες λέω, η πλατφόρμα είχε πέσει! Έτσι, έμπαινες να κάνεις αίτηση και σου έγραφε «error», δηλαδή αδύνατη πρόσβαση κι όταν κατάφερνες να μπεις, είχε περάσει το τελευταίο ψηφίο του ΑΦΜ σου και αποχαιρέτα τις διακοπές! Φαίνεται πως μόλις συμπληρώθηκαν οι 300.000 αιτήσεις, βάλανε… stop, σου λέει την πολιτική μου την έκανα και αυτό ήτανε!! Χώρα κλόουν![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
