Γράφει η πρώην “έγκλειστη”

-Με τα δημοτικά σχολειά και τα νηπιαγωγεία να παίρνουν σήμερα σειρά στην επιστροφή στην νέα “κανονικότητα” μετά από πολλές σκέψεις, ‘στρογγυλά τραπέζια” κυβερνητικών παραγόντων και λοιμοξιολόγων, τοποθετήσεις ειδικών και θεωρίες που άλλαζαν από την μια μέρα στην άλλη για την ασφαλή ή όχι επιτυχία του “πειράματος” και βεβαίως επιφυλάξεις γονιών και εκπαιδευτικών, ξεκινά και ο Ιούνιος στην μετακορονοϊού εποχή! Το αποτέλεσμα του εγχειρήματος “κορώνα ή γράμματα” θα φανεί αργότερα στην πράξη και πραγματικά εύχομαι αφού ο κύβος ερρίφθη να ακολουθήσει τα πιο αισιόδοξα σενάρια για να μην έχουμε… ντράβαλα!

-Το μόνο δεδομένο αυτή τη στιγμή για το “πρώτο κουδούνι” της επαναλειτουργίας των σχολείων των μικρών, μετά το δικό μου “γκάλοπ” από τα παιδιά της γειτονιάς και τα πιτσιρίκια των φίλων και γνωστών, είναι ότι τα περισσότερα αδημονούν να γυρίσουν στα θρανία γιατί όπως λένε μετά από τόσο καιρό κλεισούρας και καθισιού είχαν αρχίσει να βαριούνται αφόρητα! Λαχταράνε τα πιο πολλά να ξαναδούν τους συμμαθητές τους, να παίξουν στο διάλλειμα, να αποκτήσουν κι αυτά ξανά “κανονική¨ μαθητική ζωή, με νέους βέβαια όρους που θα πρέπει να τους κατανοήσουν απόλυτα με τις οδηγίες από γονείς και δασκάλους για να μείνουν ασφαλή.

-Έτσι κι αλλιώς όλοι μικροί- μεγάλοι προσπαθούμε να ξαναβρούμε τον βηματισμό μας , μπερδεμένοι από όσα ζήσαμε, από όσα ακούμε μέσα από την απέραντη πλύση εγκεφάλου κυρίως την… τηλεοπτική, που πολλές φορές δεν μπορούμε πια ούτε να φιλτράρουμε για να δούμε πίσω από την βιτρίνα πού βρίσκεται η αλήθεια, πού η πλάνη ή το ψέμα! Και μέσα σε όλο αυτό το θολό και πειραματικό τοπίο, το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να περάσει τα δικά του αντιεκπαιδευτκά σχέδια προκαλώντας την αντίδραση του εκπαιδευτικού κόσμου, γιατί οι “αλλαγές” πάντα περνάνε μέσα από την αναμπουμπούλα σε ταραχώδεις στιγμές της κοινωνίας και της ιστορία θα έλεγα!

-Και τα πειράματα στην επανεκκίνηση της ζωής της κοινωνίας και της οικονομίας συνεχίζονται σε πολλά ταμπλό με δύσκολες εξισώσεις και οξύμωρες καταστάσεις, όπως η επαναλειτουργία της εστίασης, όπου οι επαγγελματίες έχουν αρχίσει να σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Γιατί αφού έκαναν την προσπάθειά τους – αλλά και έξοδα να μην ξεχνιόμαστε-  να ακολουθήσουν όλα τα υγειονομικά και άλλα πρωτόκολλα λειτουργίας και επιτέλους άνοιξαν τις επιχειρήσεις τους οι περισσότεροι, τώρα έχουν πάνω από το κεφάλι τους το… καμουτσίκι!

-Με το που πέρασαν οι πρώτες δυο – τρεις μέρες επαναλειτουργίας τους, άρχισαν οι… έλεγχοι και πάνω από το κεφάλι τους έχουν την δαμόκλειο σπάθη των προστίμων ! Μικτά κλιμάκια κάνουν καθημερινά ελέγχους και ξετινάζουν στην κυριολεξία τους επαγγελματίες της εστίασης. Θαμώνας καφέ στον Πύργο μου μετέφερε τα τεκταινόμενα “επιθεώρησης” και καλά κλιμακίου που πέρασε από “κόσκινο” και με το… πασέτο τον ιδιοκτήτη! Γιατί η μια καρέκλα δεν έχει από την άλλη την σωστή απόσταση, γιατί στην καταμέτρηση των πελατών αυτοί ήταν περισσότεροι από το επιτρεπόμενο όριο, γιατί έχει πέντε αντισηπτικά και όχι δέκα κ.ο.κ και φυσικά ο έλεγχος δεν ήταν μόνο υγειονομικός ήταν και φορολογικός και ασφαλιστικός!

-Στους πιο “νομοταγείς” έγινε ‘σύσταση’ με υποδείξεις για αλλαγές και με επιμύθιο “θα ξαναπεράσουμε σύντομα” για να έχει ο ιδιοκτήτης και το “φόβο” τους και σε άλλους που θεώρησαν ότι δεν ήταν “τυπικοί” έμαθα ότι έπεσαν και κάποια πρόστιμα με το καλημέρα!  Αυτού του είδους την “στήριξη” υπαινίσσεται η κυβέρνηση ότι θα παρέχει στους επαγγελματίες για να σταθούν ξανά στα πόδια τους; Γιατί στο τέλος στην επόμενη επίσκεψη των κλιμακίων όταν η αγανάκτηση θα έχει περισσέψει, θα τους δώσουν στο τέλος και τα… κλειδιά! Θα τρέμει ο επαγγελματίας να ανοίξει το μαγαζί του μήπως και του το… ξανακλείσουνε!

-Συμπέρασμα; Μην κάνετε χαρές ότι απαλλαγήκαμε από το “μήνυμα” της καραντίνας και ελευθερωθήκαμε, κανείς δεν ελευθερώθηκε,  γιατί όπως η καθημερινότητα αποδεικνύει από δω και πέρα θα βαδίζουμε χέρι – χέρι με τον “αστυνόμο”, την κάθε είδους αστυνόμευση! Καλοσυνηθίσανε και καλοφάγανε από τα χαράτσια της καραντίνας και τώρα η απειλή του ελέγχου και των προστίμων θα πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας για πολύ καιρό ακόμα!

-Ελεύθεροι “δεσμώτες”! Ακόμα και τα παιδιά μας, που σήμερα γυρίζουν στα σχολειά τους, με μια άλλη λογική,  βεβαίως, γιατί όπως λέει κι ο Διονύσης « πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, αυτά τα ξέρουν όλα…»