ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: Αν ο νικητής των εκλογών είναι η αποχή, ζήτω που καήκαμε!

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Ένας περίπου μήνας μας χωρίζει από τις εκλογές της 21ης Μάη που εδέησε να προκηρύξει και επισήμως ο Κυριάκος αφού μας είχε πρώτα σπάσει τη μπάκα όλο το προηγούμενο διάστημα, θα γίνουν δεν θα γίνουν, θα βγουν δεν θα βγουν τα κουκιά κι αφού επιτέλους το πήρε απόφαση ότι η αυτοδυναμία που ονειρευόταν έχει πάει περίπατο και ότι η «καρέκλα» δεν μπορεί να γράφει εσαεί το όνομά του, είπε να το πιει το πικρό ποτήρι. Το προεκλογικό θερμόμετρο ανεβαίνει, αν και προς το παρόν η υπόθεση φαίνεται να αφορά μόνο τους υποψηφίους που αρχίζουν να γράφουν ατέλειωτα χιλιόμετρα καθημερινά και τα κομματικά στελέχη που στηρίζουν, αλλά πολύ φοβάμαι ότι ο κόσμος δεν… συγκινείται το ίδιο και δεν ξεκουνιέται! Περισσότερο τον απασχολεί το.., τριήμερο της Πρωτομαγιάς και λιγότερο οι εκλογές.

Κακό αυτό βεβαίως, γιατί την απογοήτευση ή την διαμαρτυρία την εκφράζεις ως πολίτης στην κάλπη και όχι στο facebook όπου τελευταία διαβάζουμε τα ασύλληπτα- κυρίως κάτω από τα δελτία τύπου στα σχόλια των υποψηφίων- από μπινελίκια μέχρι κατάρες και τούτες τις αντιδράσεις πολύ τις φοβάμαι, γιατί συχνά εκείνοι που… μουντζώνουν με το δεξί χέρι, με το αριστερό ψηφίζουν εκείνους που βρίζουν, διαψεύδοντας και ακυρώνοντας όλα τα γκαλοπ! Ο μόνος τρόπος για να αλλάξεις μια κατάσταση είναι η συνειδητή ψήφος, η ψήφος διαμαρτυρίας, δεν είναι ούτε το μπινελίκωμα χωρίς αντίκρισμα, ούτε η αποχή που κάποιοι θεωρούν ότι είναι στάση τιμωρητική γιατί το αποτέλεσμα γυρίζει μπούμερανγκ σε σένα και σε όλους μας! Εμείς έχουμε το πεπόνι, εμείς και το μαχαίρι κι αν τελικά δεν το καταλάβουμε θα είμαστε πάντα άξιοι της μοίρας μας, ειδικά σε τούτην την πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων χρόνων που δεν έχουμε και τα μνημόνια να κρέμονται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας!

Για μένα προσωπικά, το μεγάλο στοίχημα αυτών των εκλογών, είναι να κινητοποιηθεί ο κόσμος, να ξυπνήσει από το λήθαργο και να πειστεί ότι πρέπει να φτάσει ως την κάλπη. Από τον καναπέ, κανένας πολίτης όσο αγανακτισμένος και να είναι, ποτέ δεν έκανε επανάσταση, ειδικά σε τέτοιες περιόδους σαν αυτή που τώρα διανύουμε, όπου η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία έχει σχεδόν χαθεί. Και αν τελικά η αποχή είναι ο νικητής των εκλογών, ζήτω που καήκαμε! Γι αυτό, αντί να τρέχουμε να κυνηγάμε το τριήμερο της Πρωτομαγιάς και να αναστενάξουν τα διόδια για να πιάσουμε το Μάη στας εξοχάς, είναι προτιμότερο να πάμε στα χωριά μας το τριήμερο των εκλογών για να γίνουμε κομμάτι της γιορτής της δημοκρατίας. Βεβαίως αν έχεις την οικονομική δυνατότητα να κάνεις δύο τέτοιες εξόδους- και μια του Πάσχα που προηγήθηκε τρείς- καμιά αντίρρηση αν όμως μπαίνει το δίλημμα Πρωτομαγιά ή εκλογές στο χωριό, επιβάλλεται πλέον να επιλέξεις το δεύτερο.

Ηθικόν δίδαγμα; Μην αφήνεις την τύχη σου και τη ζωή σου στα χέρια των άλλων!