Η ζωή είναι πάλι εδώ
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”112546″ img_size=”full”][vc_column_text]Κι έτσι ξαφνικά τα καφέ, σε πάρκα και πλατείες γέμισαν κόσμο. Η μέχρι χθες σιωπή της πόλης, μοιάζει μακρινή. Βασικός μηχανισμός της ψυχής να απωθεί το δυσάρεστο και το τραυματικό, βασικό χαρακτηριστικό της ζωής να προελαύνει ακάθεκτη.
Με τα μαγαζιά ανοιχτά, ο δημόσιος χώρος, έγινε ξανά η σκηνή για το πανηγύρι της ζωής, ξαναβρήκε αυτό που είναι η πεμπτουσία του: χώρος συνάντησης κι ανταλλαγής, το κοινό μας σπίτι. Παρατημένα παγκάκια, κάγκελα παρτεριών, τοιχία σιντριβανιών γέμισαν από ανθρώπους όλων των ηλικιών.
Τις τελευταίες, δε, μέρες με τον πρόωρο καύσωνα, οι περίπατοι στις αλέες ξαναφέρνουν στη μνήμη το πάρκο των παιδικών χρόνων: διονυσιακό παιδομάνι αλλά ταυτόχρονα σημείο συνεύρεσης για χαλάρωση, παιχνίδι, τρέξιμο, συναντήσεις φοιτητών, ποδηλατάδες. Έκρηξη ζωής κι ανθρώπινης γλύκας αναδύεται σε κάθε γωνιά κάνοντας στην άκρη τον ζόφο και το σκοτεινό κομμάτι της καραντίνας.
Οι πλατείες γέμισαν νιάτα.
Ένα από τα πολλά που ανέδειξε η πανδημία είναι συνολικά η επανεκτίμηση της αξίας των δημόσιων αγαθών είτε πρόκειται για το δημόσιο σύστημα υγείας, είτε για τον δημόσιο χώρο. Μέσα από μιαν ακραία συνθήκη, σαν αυτή που δημιούργησε η πρόσφατη παγκόσμια υγειονομική κρίση, έγινε κατανοητό αυτό που κάποιοι όλο τον υπόλοιπο καιρό μετ’ επιτάσεως επαναλαμβάνουν και θέτουν ως κυρίαρχο πολιτικό πρόταγμα: την προστασία των δημόσιων αγαθών, την προστασία, δηλαδή, όλων εκείνων στους κόλπους των οποίων υπάρχει θέση για όλους.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
