Η τραγωδία που η Ν.Δ. δεν θέλει να θυμάται
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”94197″ img_size=”full”][vc_column_text]
Του Πάνου Τριγάζη
Δωδέκατη φορά τα χωριά Αρτέμιδα και Μάκιστος του Δήμου Ζαχάρως θυμήθηκαν το περασμένο Σάββατο στη μαρτυρική βουνοπλαγιά τους 37 νεκρούς της πρωτοφανούς τραγωδίας του 2007. Αξέχαστη η περίπτωση της τραγικής μάνας Αθανασίας Κάρτα-Παρασκευοπούλου, που έγινε λαμπάδα αγκαλιά με τα τέσσερα παιδιά της στην απέλπιδα προσπάθειά της να τα σώσει.
Αξέχαστος και ο ηρωισμός του Αλβανού μετανάστη-εργάτη στην περιοχή Σπίρο Κιόσα, ο οποίος έσπευσε στον τόπο της τραγωδίας για να σώσει ζωές, βρέθηκε και ο ίδιος στον πύρινο κλοιό μαζί με τον αντιδήμαρχο Ζαχάρως Αντώνη Κρέσπη, υπέστησαν και οι δύο φοβερά εγκαύματα, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και τελικά μόνο ο Σπίρο διασώθηκε, εργαζόμενος σήμερα ως τραυματιοφορέας στο «Ερρίκος Ντυνάν».
24 Αυγούστου ξέσπασε ο «πύρινος πόλεμος», που μετέτρεψε την Ηλεία σε «Χιροσίμα», με κυβέρνηση Ν.Δ. τότε. Στο σύνολο του νομού οι νεκροί ήταν 46 και οι υλικές καταστροφές ανυπολόγιστες.
Προσωπικά, έζησα από πολύ κοντά την εν λόγω τραγωδία, έχοντας μεταβεί στον νομό για να λάβω μέρος ως υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη 2007. Βρέθηκα τότε δίπλα σε απελπισμένους, οργισμένους, αλλά και μαχόμενους ανθρώπους, που επιστράτευσαν όσα μέσα διέθεταν για να σώσουν τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους και τα χωριά τους. Ακουσα πολλούς συμπατριώτες μου να λένε ότι «το κύμα της φωτιάς απογύμνωσε τα πάντα: θεσμούς, φορείς και κυρίως τον κρατικό μηχανισμό». Χωρίς, ωστόσο, να υπάρξουν παραιτήσεις υπουργών.
Θυμίζω στους σημερινούς και τότε κυβερνώντες ότι για το ολοκαύτωμα της Ηλείας ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και τότε επικαλεστεί τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και δεν χαρακτήρισε «φονιάδες» την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, παρότι ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης απέδιδε την καταστροφή στον «στρατηγό άνεμο», η δε Ντόρα Μπακογιάννη μιλούσε για «ασύμμετρες απειλές», υπονοώντας ξένο δάκτυλο.
Θυμάμαι ότι, το 2007, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος και μεταγενέστερα ο Κάρολος Παπούλιας είχαν μιλήσει για την προστασία του περιβάλλοντος ως συστατικό ενός σύγχρονου πατριωτισμού. Προσθέτω ότι αυτά που έζησαν πρόσφατα τόσο η Χαλκιδική όσο και η Εύβοια, αλλά και πριν από έναν χρόνο το Μάτι, δεν επιτρέπουν αναχρονιστικές αντιλήψεις για την ανάπτυξη και την ασφάλεια. Στην εποχή μας, οι έννοιες αυτές είναι πολυδιάστατες, ταυτισμένες πριν από όλα με την οικολογική και ανθρώπινη διάσταση. Αυτό διδάσκει και ο Αμαζόνιος, ο μεγαλύτερος πνεύμονας του πλανήτη.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]