Η μεγάλη λεηλασία των συνταξιούχων – Αναδρομικά: Παγκόσμιο ρεκόρ φορολόγησης με συντελεστή πάνω από 40%!

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”155231″ img_size=”full”][vc_column_text]Με το ίδιος μένος των προηγούμενων κυβερνήσεων, και η σημερινή έδωσε τη δωδέκατη (αθροιστικά από το 2011) συντριπτική «μαγκουριά» στα «περήφανα γηρατειά».

Με δύο τροποποιητικές δηλώσεις (προσθήκη του ποσού των «ψίχουλων» και άτοκων αναδρομικών στα εισοδήματα του 2015 και 2016 αντίστοιχα), που υποχρέωσε να κάνουν οι συνταξιούχοι, ζητείται με νέα εκκαθαριστικά να πληρώσουν ως φόρο το αστρονομικό ποσοστό του 41,4%! Πρόκειται ίσως για το υψηλότερο ποσοστό φορολογίας συντάξεων παγκοσμίως.

Συγκεκριμένα, ένας συνταξιούχους πήρε ως αναδρομικά από τα ποσά της σύνταξης που λεηλατήθηκε αντισυνταγματικώς το 2011 και το 2011 και αφορούσαν ΜΟΝΟ το ενδεκάμηνο 2015-2015 και όχι το δεκάχρονο 2012-2021, το ποσό των 3.600 ευρώ.

Με τις δύο τροποποιητικές δηλώσεις που έκανε τα ποσά αυτά προστέθηκαν στα εισοδήματα του 2015 και 2016 αντίστοιχα και προέκυψε φόρος 1.500 ευρώ!!! Δηλαδή, πήρε άτοκα, μετά δέκα χρόνια, 3.600 ευρώ και επέστρεψε με τη μορφή φόρου 1.500 ευρώ ή το 41,4%. Δηλαδή, εκεί το κράτος του χρώσταγε, του πήρε και το … βόδι!!!!

Σημειώνεται, όμως, της τελευταίας αυτής φορομπηχτικής και οικονομικώς και πολιτικώς απαράδεκτης απόφασης, είχαν προηγηθεί άλλες τέσσερις μαζεμένες συντριπτικές «μαγκουριές» στα «περήφανα γηρατειά», τις οποίες συνέχισε και η σημερινή κυβέρνηση:

1. Ενώ κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές αυτές, δεν επεστράφησαν αθροιστικά και για δέκα χρόνια της λεηλασίας!
2. Ενώ κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές αυτές δεν ενσωματώθηκαν τα υπεξαιρεθέντα ποσά αυθωρεί και παραχρήμα ξανά στο συνολικό ποσό, ώστε το σημερινό να είναι αυξημένο κατά το ποσό που περιεκόπη!!!
3. Ενώ κρίθηκαν αντισυνταγματικές αυτές οι περικοπές, δηλαδή παραβιάστηκε το Σύνταγμα, κανένας από τους «δράστες» δεν πήγε φυλακή!
4. Ενώ κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές αυτές, η επιστροφή «ψίχουλων» (αναδρομικά) έγινε … άτοκα!
Για να καταδειχθεί το μέγεθος της λεηλασίας αυτής, υπενθυμίζω ότι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) δικαίωσε τους συνταξιούχους για επιστροφή αναδρομικών μόνο για τις περικοπές των συντάξεων του ενδεκαμήνου Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016 και όχι το σύνολο των διεκδικήσεών τους που αφορούσαν το προηγούμενο αλλά και το επόμενο διάστημα, που ανέρχεται σε 3,9 δισ. ευρώ!
Επίσης, στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθούν άλλα 11 δισ. ευρώ για τις περικοπές που είχαν γίνει στις συντάξεις τους από 1.1.2013 έως 9.8.2015 και ακόμη 11,5 δισ. ευρώ για περικοπές που είχαν γίνει στο διάστημα από 12.5.2016 έως και 31.12.2018!!!
Κι άλλα επτά κατά συρροήν χτυπήματα στα «περήφανα γηρατειά».
Αλλά τα χτυπήματα αυτά είναι τα τελευταία μιας σειράς που έχουν δεχθεί τα «περήφανα γητατειά» τα τελευταία χρόνια.

Υπενθυμίζω μερικά:

1. Η λεηλασία με την Εισφορά Αλληλεγγύης, η οποία για πρώτη φορά επιβλήθηκε με το άρθρο 29 του νόμου 3986/2011, τάχα ως «αλληλεγγύη των γενεών», ενώ ήταν ένα χαράτσι στο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου, δηλαδή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015, το οποίο εγκρίθηκε με τον Νόμο 3985/2011 (Α’ 151), όπως προκύπτει από αιτιολογική έκθεση του νόμου, «για να ανακτήσουμε την αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους εταίρους και πιστωτές μας και να επιτευχθούν οι μακροοικονομικοί και δημοσιονομικοί στόχοι».

Έτσι, θεσπίστηκαν δύο οικονομικές επιβαρύνσεις , δηλαδή η ειδική εισφορά αλληλεγγύης και το τέλος επιτηδεύματος. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 29 του παραπάνω Νόμου επιβλήθηκε ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ των φυσικών προσώπων, που προέκυψαν κατά τις διαχειριστικές χρήσεις 2010 έως και 2014. Σημειώνω ότι, σύμφωνα με απόφαση του Νομικού Συμβούλιο του Κράτους, η εισφορά αυτή δεν αποτελεί φόρο.

Αρχικά, προβλεπόταν να ισχύσει μέχρι το φορολογικό έτος 2014, ωστόσο ακολούθησαν διάφορο άλλοι Νόμοι με τους τούς οποίους επεκτεινόταν στα επόμενα χρόνια , όπως 4172/2013, 4305/2014, 4387/2016, 4389/2016 και 4472/2017 (ΦΕΚ Α’ 74/19-05-2017). Με αυτόν τον Νόμο αντικαταστάθηκαν οι προηγούμενες διατάξεις και ορίσθηκε ότι “επιβάλλεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω 30.000 ευρώ των φυσικών προσώπων ή σχολάζουσας κληρονομιάς», καθορίζοντας μάλιστα και τους συντελεστές πάνω από το ποσό αυτό! Δηλαδή, συνένοχες στο οικονομικό αυτό έγκλημα είναι όλες οι κυβερνήσεις μετά το 2010!
2. Η λεηλασία με μείωση 12% στο τμήμα της κύριας σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ (Ν. 4051/2012).
3. Η λεηλασία με μείωση που εφαρμόστηκε κλιμακωτά από 5% έως 20% για συντάξεις ή άθροισμα συντάξεων (κύριες και επικουρικές) από 1.000 ευρώ και άνω (Ν. 4093/2012).
4. Η λεηλασία με μείωση στις επικουρικές κλιμακωτά από 10% έως 20% από το πρώτο ευρώ (Ν. 4051/2012), με πλήρη περικοπή δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας που για τις κύριες συντάξεις ήταν, αντίστοιχα, 400 ευρώ, 200 ευρώ και 200 ευρώ (Ν. 4093/2012).
5. Η λεηλασία και με πλήρη περικοπή των δώρων στις επικουρικές (Ν. 4093/2012).
6. Από τη σημερινή κυβέρνηση εξαιρέθηκαν οι συνταξιούχοι από την απόφαση για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης διότι, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, «η επιλογή της κυβέρνησης είναι να στηριχθεί ο ιδιωτικός τομέας καθώς έχει πληγεί πολύ περισσότερο από τον δημόσιο τομέα και τους συνταξιούχους».
7. Η παραπάνω λεηλασία του εισοδήματος των συνταξιούχων κορυφώνεται με την αύξηση της συμμετοχή τους στο συνολικό φόρο κατά την περίοδο αυτή από 18% στο 23%, σε αντίθεση με πολλούς αγρότες και μερικές άλλες επαγγελματικές ομάδες που δηλώνουν εισόδημα μικρότερο από το αφορολόγητο και, συνεπώς, δεν πληρώνουν καθόλου φόρο!!!

Κι όμως, αν ο πρωθυπουργός ρωτούσε τους συνταξιούχους όχι του δικού του κύκλου, αλλά της μεσαίας και κατώτερης τάξης θα τού έλεγαν ότι, παρά τη λεηλασία που υπέστησαν το 2011 και το 2012 και στη συνέχεια με την υπερφορολόγηση των συντάξεών τους, ήταν εκείνοι που απετέλεσαν τον κυματοθραύστη της φτώχειας που προκάλεσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, η εφιαλτική ανεργία και η μείωση του εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών.

Οι συνταξιούχοι συντηρούσαν τις οικογένειες των ανέργων παιδιών τους, πλήρωναν τα ενοίκια, το τηλέφωνο και το ηλεκτρικό ρεύμα και τις δόσεις δανείων των ανέργων παιδιών τους, πλήρωναν τις σπουδές των εγγονών τους και, γενικώς μείωναν τη φτώχεια που εκτινάχθηκε σε δυσθεώρητα ποσοστά μετά το 2010 στο μισό, όπως προκύπτει από τον παρατιθέμενο πίνακα.

Συγκεκριμένα, από τα στοιχεία του πίνακα αυτού προκύπτουν οι ακόλουθες διαπιστώσεις:

Πρώτον, από το 2005 έως το 2011 οι συντάξεις συνέβαλλαν στη μείωση της φτώχειας, η οποία βρισκόταν σταθερά γύρω στο 40 σταθερά κατά 20 περίπου ποσοστιαίες μονάδες ή συρρίκνωναν τη φτώχεια περίπου στο μισό!

Δεύτερον, μετά τη λεηλασία των συντάξεων το 2012 και τη λεηλασία της οικονομίας και των νοικοκυριών από τα μνημόνια, η συμβολή των συντάξεων στη μείωση της φτώχειας που αμέσως εκτινάχθηκε σε επίπεδα πάνω από το 50%, αυξάνεται και φτάνει έως και σε 27,7 ποσοστιαίες μονάδες. Έτσι η φτώχεια μειωνόταν από 52,9% σε 21,4%!!!

Τρίτον, αντιθέτως, η συμβολή των κοινωνικών επιδομάτων, μολονότι ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι στα ίδια επίπεδα με εκείνο των συντάξεων, είναι ελλιπέστατη τόσο σε σχέση με εκείνη των συντάξεων όσο και σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το 2016, για παράδειγμα, οι συντάξεις στην Ελλάδα συνέβαλαν στη μείωση της φτώχειας κατά 26,8 ποσοστιαίες μονάδες και τα κοινωνικά επιδόματα μόνο κατά 3,8 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι 18,2 ποσοστιαίων μονάδων και 8,7 ποσοστιαίων μονάδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]