Η κληρονομιά της φτώχειας
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”114256″ img_size=”full”][vc_column_text]Η ανεργία των γονέων δεν στιγματίζει μόνο συναισθηματικά και οικονομικά την οικογένεια αλλά μπορεί να αποδειχτεί βασική επαγγελματική τροχοπέδη για τα παιδιά καθώς εντάσσονται στην αγορά εργασίας. Κι αυτό δεν είναι θεωρητικό.
Η έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, αναφορικά με το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης του νοικοκυριών το 2019 καταδεικνύει τη στενή σχέση που διαμορφώνεται ανάμεσα στην κύρια ασχολία των γονιών με αυτήν που έχει το ενήλικο τέκνο.
Στην περίπτωση που ο πατέρας ήταν άνεργος ή σε αναζήτηση εργασίας, το 36,5% των παιδιών ήταν άνεργα κατά την ενηλικίωση. Σχεδόν το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της μητέρας, όπου καταγράφεται το 35,1% των παιδιών να είναι άνεργα. Επίσης, ειδικά για το 2019 καταγράφεται και ελαφρά μείωση στην ανοδική εκπαιδευτική κινητικότητα, αφού από το 58,5% που ήταν το 2011 η ολοκλήρωση από τα παιδιά υψηλότερου επιπέδου εκπαίδευσης από αυτό του πατέρα κατέβηκε στο 57,3% το 2019.
Ανάλογη μείωση στον δείκτη της ανοδικής εκπαιδευτικής κινητικότητας εμφανίζεται και ως προς το εκπαιδευτικό επίπεδο της μητέρας (62% του πληθυσμού αναφοράς το 2019 έναντι 63,1% το 2011). Μάλιστα για το 95,2% του πληθυσμού αναφοράς που είχε παρακολουθήσει ή ολοκληρώσει κατώτερο επίπεδο εκπαίδευσης, η μητέρα είχε αντίστοιχο επίπεδο εκπαίδευσης ενώ ανάλογο είναι το εύρημα και για τη σχέση αυτή με τον πατέρα (91,7%).
Με προφανή τη μεταβίβαση των οικονομικών και κοινωνικών μειονεκτημάτων, η στασιμότητα στην κοινωνική κινητικότητα στην Ελλάδα -αν και δεν μπορεί να μετρηθεί μόνο με τους ανωτέρω δείκτες- αποτελεί βασικό κριτήριο για την κοινωνική ανισότητα που κληροδοτείται στην επόμενη γενιά. Κι αυτό, παρά το γεγονός της μείωσης που εμφανίζει το ποσοστό πληθυσμού που είναι σε κίνδυνο φτώχειας. Διότι, σύμφωνα με την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τον κίνδυνο φτώχειας, το ποσοστό του πληθυσμού μειώθηκε το 2019 στο 17,9% έναντι 18,5% το 2018.
Ομως, έστω κι αυτή η μικρή μείωση χάνεται όταν η ΕΛΣΤΑΤ διερευνά τα μονογονεϊκά νοικοκυριά. «Ο κίνδυνος των νοικοκυριών με έναν ενήλικα και τουλάχιστον ένα εξαρτώμενο παιδί σημείωσε αύξηση κατά 4,1 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2018 και ανέρχεται σε 36,9%». Αντιθέτως, μείωση κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες σημείωσε ο κίνδυνος φτώχειας των νοικοκυριών με τρεις ή περισσότερους ενήλικες με εξαρτώμενα παιδιά (24,7%).
Συνολικά, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η Ελλάδα διατηρεί την τρίτη ή τέταρτη θέση (ανάλογα με την επιλογή του συντελεστή μέτρησης) της άνισης κατανομής του εισοδήματος, μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Αλλά εντός των εθνικών μας ορίων κάποιοι είναι περισσότερο αποκλεισμένοι κοινωνικά: Από τα 3.161.900 άτομα (30% του πληθυσμού της χώρας) που σύμφωνα με την έρευνα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, το 31,4% είναι Ελληνες και το 53,7% αλλοδαποί, από τους οποίους το 30,0% γεννήθηκε στην Ελλάδα.
Πηγή: efsyn.gr[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
