“Η γυναίκα σήμερα: όλα τα πρόσωπα της βίας”-Εξαιρετική η έκθεση ζωγραφικής από την ομάδα γυναικών Πύργου
Ολοκληρώθηκε η εξαιρετική έκθεση ζωγραφικής από την ομάδα γυναικών Πύργου στο Διοικητήριο της ΠΕ Ηλείας
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής βία κατά των γυναικών που εντείνει την ανισοτιμία τους και βάζει φραγμό στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, βρίσκεται πάντα η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). Απώτερος στόχος τους να προβάλλει τις διεκδικήσεις της ΟΓΕ αναδεικνύοντας τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών. Στο πλαίσιο αυτό, η Ομάδα Γυναικών Πύργου, παρουσίασε στο φουαγιέ της Π.Ε Ηλείας, την εξαιρετική ομαδική έκθεση ζωγραφικής- καλλιτεχνικής δημιουργίας μελών της ΟΓΕ, ερασιτεχνών ζωγράφων και όλων όσων ήθελαν να εκφραστούν μέσα από την τέχνη, καταγράφοντας όλα τα πρόσωπα της βίας απέναντι στη γυναίκα του σήμερα. Η έκθεση εγκαινιάστηκε το περασμένο Σάββατο και παρέμεινε ανοιχτή για το κοινό εως και χθες που ολοκληρώθηκε, ενώ κατα την διάρκεια λειτουργίας συλλέγονταν είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα και φάρμακα για το δοκιμαζόμενο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο λαό της Ουκρανίας.
Μάλιστα κατά την διάρκεια των εγκαινίων η δικηγόρος Πόλυ Παυλάτου, ανέλυσε με σαφή και εμπεριστατωμένο τρόπο τον νέο ποινικό κώδικα για την κακοποίηση των γυναικών.
Βεβαίως η αύξηση των ποινών για την έμφυλη βία και την βία κατά των γυναικών, φαίνεται πως δεν λειτούργησε αποθαρρυντικά για τους δράστες, αντιθέτως τον τελευταίο χρόνο είχαμε μια μεγάλη αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας την περίοδο της πανδημίας σε συνθήκες εγκλεισμού και δυστυχώς τ ο 2021 έκλεισε με ένα τραγικό ρεκόρ όπου κατά την διάρκειά του 17 γυναίκες βρήκαν τραγικό θάνατο από τα χέρια κυρίως τέως ή νυν συζύγων ή συντρόφων τους. Μάλιστα η κακοποίηση «χτυπάει» αδιακρίτως χωρίς να υπακούει σε κριτήρια είτε αυτά είναι κοινωνικά, εκπαιδευτικά ή οικονομικά, αλλά κυρίως χτυπά τις γυναίκες του μόχθου.
Όπως τονίστηκε στην διάρκεια της εκδήλωσης, τα πρόσωπα της βίας απέναντι στην γυναίκα είναι πολλά, όπως η εργασιακή βία και ανασφάλεια, η βία της παρεμπόδισης της μητρότητας όταν η μητρότητα μπαίνει στο στόχαστρο της εργοδοσίας, για την αύξηση της κερδοφορίας τους, η βία της ανυπαρξίας κοινωνικού στηρίγματος από το κράτος, η θανάσιμη βία του ξεριζωμού και ο εξαναγκασμός σε μετανάστευση, η βία των άδικων ιμπεριαλιστικών πολέμων, η πικρή προσφυγιά. Όλες αυτές οι μορφές βίας αποτελούν το έδαφος πάνω στο οποίο ανθίζουν τα φαινόμενα της ενδοοικογενειακής βίας, της σεξουαλικής κακοποίησης, των βιασμών, ακόμα και των δολοφονιών γυναικών και όλα αυτά τα πρόσωπα της βίας απεικονίστηκαν στα έργα της έκθεσης που εκ του θέματος είχαν μια τραγικότητα, όπως και οι στίχοι του ποιήματος του Πάνου Παρασκευάκου «Βλέπω τη βία» που ανέγνωσε στην διάρκεια των εγκαινίων.
«…Βλέπω τη βία
στο ολοκαύτωμα του πολέμου.
Μα πιότερο σε εκείνο το παιδικό μπαλόνι
που δεν βρίσκει ουρανό για να πετάξει…»
