ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: Του απολογισμού η ώρα…
Αυτό που ονομάζουμε αρχή
συχνά είναι το τέλος
Και βάζω ένα τέλος
θα πει κάνω μιαν αρχή
T.S Eliot
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Τελικά όλα είναι μια ιδέα! Τα Χριστούγεννα που τόσο περιμένουν μικροί και μεγάλοι μόλις πέρασαν, μαζί τα γέλια, οι χαρές, οι αγκαλιές, οι οικογενειακές μαζώξεις και τα γιορτινά τραπέζια αλλά το ευτύχημα είναι ότι εκείνο το περίσσευμα αγάπης, τα αγγίγματα καρδιάς και τα συναισθήματα που απογειώνονται αυτές τις μέρες είναι ακόμα εδώ. Όμως ο χρόνος τρέχει, είναι αδυσώπητος, βρισκόμαστε ήδη στο κατώφλι μια νέας χρονιάς! Του απολογισμού η ώρα, η ώρα του “ταμείου” που δεν μπορούμε να αποφύγουμε μας χτυπά την πόρτα…
Οι περισσότεροι από εμάς, μέσα σε αυτόν τον χρόνο που φεύγει, ήρθαμε αντιμέτωποι με αρκετές δυσκολίες και πολλές αλλαγές. Και προσωπικά και σαν κοινωνία. Και κάπου εδώ τη στιγμή που το ημερολόγιο γυρίζει σελίδα και από τις 31 Δεκέμβρη 2023 θα δείξει 1η Ιανουαρίου 2024, το τέλος, το διαδέχεται μια καινούργια αρχή κι εμείς πρέπει πάνω σε αυτήν την αρχή να πατήσουμε με περισσότερη σταθερότητα, ωριμότητα και ευθύνη, αφού πρώτα ο καθένας μας κάνει την δική του ενδοσκόπηση.
Να δούμε πραγματικά το «μέσα» μας, να δούμε εμάς, να σκεφτούμε ποια είναι τα λάθη που κάναμε, ποιους αδικήσαμε, ποιοι μας αδίκησαν, με ποιους απομακρυνθήκαμε και ποιοι τελικά από όλους αυτούς έμειναν δίπλα μας. Να αφουγκραστούμε τα συναισθήματά μας. Αγαπήσαμε, απογοητευτήκαμε, κλάψαμε, γελάσαμε, ερωτευτήκαμε, φοβηθήκαμε, ανησυχήσαμε, ευτυχήσαμε, λυπηθήκαμε, αλλά και ονειρευτήκαμε. «Πέσαμε» και «ξανασηκωθήκαμε»! Μόνο που δεν είμαστε μονάδες, είμαστε τα δέντρα ενός δάσους και έχουμε την ευθύνη να το φροντίσουμε. Ο καθένας για τον εαυτό του και για όλους! Δεν φτάνει η γκρίνια και η μιζέρια για να αλλάξουμε κάτι. Η ζωή προχωρά και εσύ τρέχεις πίσω ασθμαίνοντας να την φτάσεις…
Γιατί ο χρόνος που πέρασε αφήνει πίσω του χαρές και λύπες και “κουσούρια” πολλά! Πάψαμε να ζούμε τις εποχές της ανεμελιάς, ο κόσμος δίπλα μας έχει γίνει αλόκοτος μα και πολύ βίαιος. Η βία είναι ένα διαχρονικό και πολυπρόσωπο φαινόμενο που κάθε φορά επιστρέφει με μεγαλύτερη ένταση, αφήνοντας πίσω της πολλά θύματα. Και δυστυχώς ακουμπά πλέον και τα παιδιά μας, το “θεριό” ξυπνά ακόμα και στις παιδικές ψυχές που αύριο θα γίνουν βίαιοι και κακοποιητικοί ενήλικοι! Γι αυτό και θεωρώ ότι η προτεραιότητα όλων μας θα πρέπει να είναι την νέα χρονιά να πατάξουμε αυτό το φαινόμενο, να εντοπίσουμε τη ρίζα του κακού και να το ξεριζώσουμε. Να διαλύσουμε το «σκοτάδι” γιατί αν γαληνέψουν οι ψυχές οι άνθρωποι θα μπορέσουν να σκεφτούν διαφορετικά με μια άλλη θεώρηση της ζωής.
Και επιτέλους να σταματήσει αυτή η αναπαραγωγή της βίας με τις ατέλειωτες “λεπτομέρειες” από τα ΜΜΕ που έχει σαν στόχο μόνο να κάνει “νούμερα” χωρίς να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στη διαχείριση του τεράστιου αυτού κοινωνικού προβλήματος που γεννά μόνο «μιμητές”! Εμείς οι γονείς που μεγαλώνουμε παιδιά, αλλά και οι δάσκαλοι που έχουν αναλάβει τη διαπαιδαγώγησή τους, έχουμε την μεγαλύτερη ευθύνη και τον πιο καθοριστικό ρόλο, πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα! Η «δουλειά» γίνεται πάντα από τα «μέσα» προς τα έξω!
Σε ότι αφορά όλα τα υπόλοιπα ζητήματα ζωτικής σημασίας που αφορούν την καθημερινότητά μας και είναι κυρίως θέματα επιβίωσης, ας ετοιμαστούμε για νέες μάχες γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν αλλά εμείς δεν θα πρέπει να περιοριστούμε στο ρόλο του «θεατή». Είναι πολλά αυτά που χρειάζονται τη δική μας μέριμνα και συμμετοχή κι είναι όλα μπροστά μας. Και θα έχουμε πολλά να πούμε και στη συνέχεια, όμως καλό είναι να αρχίσουμε από τώρα να σκεφτόμαστε, να προβληματιζόμαστε και να οργανωνόμαστε! Για να μην βρεθούμε στο κατώφλι του νέου χρόνου απροετοίμαστοι…
