(4 Φεβρουαρίου Διεθνής ημέρα κατά του Καρκίνου)

Χθες (Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020) «τιμήθηκε» σε όλο τον Κόσμο ο πλέον επικίνδυνος ΕΧΘΡΟΣ της Ανθρώπινης ζωής: Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ή το (κατά την δική μου ονομασία) ΑΔΗΦΑΓΟ «ΘΕΡΙΟ».

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του ΚΑΡΚΙΝΟΥ καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του ΚΑΡΚΙΝΟΥ (Uicc) που εκπροσωπεί Οκτακόσιες (800) Οργανώσεις σε Εκατό πενήντα πέντε (155) Χώρες της Παγκόσμιας Κοινωνίας και το σημαντικό (εξίσου τραγικό) δεδομένο είναι η επίσημη ανακοίνωση της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ογκολογίας, ότι το 2018 διαγνώστηκαν ΕΞΗΝΤΑ ΕΠΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ (67.000) νέες περιπτώσεις ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ενώ οι θάνατοι εξ αιτίας της νόσου ήταν ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΥΟ (32.000) ΧΙΛΙΑΔΕΣ.

Και μια και Σήμερα (δυστυχώς) είναι η «Μέρα του» πρέπει να γνωρίζουμε ότι Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ είναι η αιτία θανάτου το 2018 για  ΕΝΝΕΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΞΑΚΟΣΙΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ (9.600.000) συνανθρώπους στην Παγκόσμια Κοινωνία και ο Ένας (1) στους Έξι (6) θανάτους «ανήκει στις ανηλεείς επιθέσεις» ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ.

Δυστυχώς στην Ελλάδα ζούμε την καθημερινότητα του «χαζοχαρούμενου» και δεν έχουμε καταλάβει (και εμπεδώσει) ότι Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ αποτελεί το καθημερινό μου βήξιμο, κι’ αυτό μέχρι να χτυπήσει το σήμαντρο της εξώπορτας: Του Φτωχού· Του Πλούσιου· Του Παιδιού· Του Πατέρα ή της Μητέρας· Του Φίλου ή της Φίλης· Της πλαϊνής πόρτας· Του Δασκάλου – Της Μοδίστρας – Του Ταξιτζή – Του Ιερέα – ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Παντού – Καθημερινά – Χωρίς Λύπη και Αιδώ!

Γιατί δεν υπάρχει Νικήτρια Μάχη, είτε είναι Ιατρική Περίθαλψη και Φροντίδα· είτε είναι Ψυχολογική Στήριξη· είτε είναι η σκέπη της Θρησκείας· είτε είναι τα «εμπορικά» γιατροσόφια / μαντζούνια, είτε είναι οι (αναμενόμενες) φαρμακευτικές θεραπείες· είτε κυκλοφορούν βιβλία «Σοφών» ή αντικαρκινικά μηνύματα / κηρύγματα από θεράποντες του διαδικτύου.

Η σημερινή ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ είναι μια (ημερολογιακή) Ημέρα και τίποτα άλλο, γιατί Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕ ΡΥΘΜΟΥΣ (κυριολεκτικά) ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ.