Για μια τάξη δημοτικού ή πως «καθαρίζει» το Δημόσιο
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”75777″ img_size=”full”][vc_column_text]Το πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας εξάντλησε όλη του την αυστηρότητα στο πρόσωπο μιας εργαζόμενης καθαρίστριας καταδικάζοντάς τη, σε δεύτερο βαθμό, σε δέκα χρόνια κάθειρξη για απάτη.
Το αδίκημα αφορούσε τη χρήση πλαστού απολυτηρίου Δημοτικού που της έδινε τότε τη δυνατότητα να μπορέσει να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για πρόσληψη προσωπικού σε σχολείο.
Συγκεκριμένα, η 53χρονη πλέον γυναίκα, το 1996, πήρε το πιστοποιητικό από το Δημοτικό σχολείο στο οποίο φοίτησε ώς την Ε’ τάξη, αλλά άλλαξε τα στοιχεία με τρόπο που να φαίνεται ότι έχει ολοκληρώσει και την ΣΤ’ τάξη, ούτως ώστε να καταφέρει να εξασφαλίσει τα τυπικά προσόντα για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για τη θέση της καθαρίστριας σε σχολείο.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας, τον Σεπτέμβριο του 2016, την καταδίκασε σε κάθειρξη 15 ετών (!) για πλαστογραφία και απάτη, καθώς το διάστημα από τις 13 Μαΐου του 1996, που προσλήφθηκε, μέχρι και το 2016 της είχαν καταβληθεί μεικτές αποδοχές που ξεπερνούσαν τις 150.000 ευρώ.
Στη δίκη σε δεύτερο βαθμό, το πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας την απάλλαξε από την κατηγορία της πλαστογραφίας λόγω παραγραφής, ωστόσο την έκρινε ένοχη για απάτη κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια με ιδιαίτερα μεγάλο όφελος και αντίστοιχη ζημία σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου.
Καταχράστηκε δημόσιο χρήμα, λοιπόν, μία γυναίκα που επί είκοσι χρόνια παρείχε επίπονη και διόλου ελκυστική -για πολλούς- εργασία. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της υπόθεσης πρωτόδικα, η ίδια είχε εξηγήσει με ευθύτητα στο δικαστήριο τους λόγους που την οδήγησαν να αλλάξει τα στοιχεία στο πιστοποιητικό που προσκόμισε.
Είπε ότι είχε απόλυτη ανάγκη την εργασία, προκειμένου να μπορέσει να συντηρήσει τα δυο παιδιά που ουσιαστικά μεγάλωνε μόνη της, καθώς ο σύζυγός της αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Σημειωτέον ότι ενόσω εργαζόταν παρακολούθησε μαθήματα στο σχολείο και κατάφερε να πάρει το επίμαχο απολυτήριο.
Για ποια ζημιά μιλάμε;
Την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη δεκάδες υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων και διασπάθισης δημοσίου χρήματος, με την εμπλοκή μάλιστα πολιτικών προσώπων, το δικαστήριο έκρινε ότι η καταβολή μισθών επί δύο ολόκληρες δεκαετίες σε μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα προκάλεσε σημαντική βλάβη στην περιουσία του ελληνικού Δημοσίου!
Είναι σαφές ότι το Δημόσιο κατέβαλε τον μισθό στην εργαζόμενη ως αντιπαροχή των υπηρεσιών που προσέφερε και όχι επειδή είχε απολυτήριο Δημοτικού.
’Η μήπως υπονοείται ότι το Δημόσιο δεν όφειλε να πληρώσει την παρεχόμενη υπηρεσία γιατί η συγκεκριμένη εργαζόμενη όταν προσλήφθηκε δεν είχε απολυτήριο Δημοτικού;
Η επιμέτρηση της ποινής είναι αναμφισβήτητα το αποτέλεσμα της ελεύθερης εκτίμησης του δικαστηρίου. Όμως, αυτό που έχει σημασία να τονιστεί είναι το άρθρο 25 του Συντάγματος, το οποίο αποτελεί ένα από τα πλέον βασικά άρθρα που επιβάλλει να αναλογεί το βάρος της ποινής με το βάρος της πράξης.
Η αρχή της αναλογικότητας που επιβάλλει το Σύνταγμα στη συγκεκριμένη περίπτωση άφησε μάλλον αδιάφορο το δικαστήριο[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]