Γ. Αργυρόπουλος: Ο «στόχος» και οι χυδαίοι!
Του Γιάννη Αργυρόπουλου, αντιδημάρχου Τεχνικων Υπηρεσιών Δήμου Πύργου
Στο δήμο του Πύργου τις δύο τελευταίες δεκαετίες υπήρχαν και υπάρχουν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των αιρετών (συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντος) που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και σε λεκτικές ακρότητες. Δυστυχώς είναι ένα φαινόμενο που κρατάει χρόνια με ευθύνη όλων μας.
Ωστόσο ο εκχυδαϊσμός του δημόσιου λόγου που παρατηρείται τις τελευταίες μέρες στα socialmedia από ένα μικρό τσούρμο ετερόκλητων στοιχείων είναι πρωτοφανής, αδιανόητος και πάνω από όλα αισχρός και προσβλητικός για την ιστορία της πόλης μας.
Η κριτική στους δημόσιους λειτουργούς, όσο αυστηρή και αν είναι, επιβάλλεται και πρέπει να ασκείται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Όχι όμως με ασύστολα ψεύδη και αόριστες συκοφαντίες, αλλά με πολιτικά επιχειρήματα και αδιάσειστα στοιχεία, τα οποία εν προκειμένω εκλείπουν παντελώς.
Το πιο χυδαίο όμως είναι να στοχοποιούνται άνθρωποι για επιλογές στην προσωπική τους ζωή ή για τις κοινωνικές τους συναναστροφές ή ακόμη – ακόμη και για τις σχέσεις φιλίας και αλληλοεκτίμησης που αναπτύσσουν στη μικρή μας κοινωνία. Πότε άλλοτε ένα χειροφίλημα σε μια γυναικά, πράξη ευγένειας και ένδειξη σεβασμού, έγινε αντικείμενο χλευασμού και λασπολογίας; Ποιο το μεμπτό για να τύχει τόσο λυσσώδους λοιδορίας από τους ίδιους συγκεκριμένους εμμονικούς τύπους, που επιλέγουν τον εύκολο δρόμο του φβ για να πλήξουν προσωπικότητες και υπολείψεις.
Όταν μάλιστα αυτές οι, ειρωνικού χαρακτήρα, αναρτήσεις συνοδεύονται από άσχετες ημίγυμνες φωτογραφίες και χαμηλής αισθητικής σκίτσα, ενώ παράλληλα ακολουθούνται από σεξιστικά σχόλια του κάθε τυχάρπαστου, τότε έννοιες όπως ο μισογυνισμός, ο νεοφασισμός, ο φαρισαϊσμός, η υποκουλτούρα, η κατασυκοφάντηση, η ζηλοφθονία έχουν αντικειμενική βάση, όσο σκληρές κι αν ακούγονται!
Δεν ξέρω αν αυτό το τελευταίο «συγχρονισμένο κρεσέντο» εμπάθειας και συκοφαντίας, των γνωστών επαναλαμβανόμενων κύκλων, οφείλεται στην, κατά γενική ομολογία, εξαιρετική εκδήλωση που διοργάνωσε ο δήμος Πύργου στην πλατεία Σάκη Καράγιωργα, αποσπώντας τα συγχαρητήρια της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπολιτών μας.
Το βέβαιο είναι πάντως ότι τέτοιου είδους πρακτικές παραπέμπουν σε άλλες «μαύρες» εποχές και είναι καταδικαστέες από το σύνολο της κοινωνίας μας.
Και κάτι τελευταίο ως συμβουλή:
Όταν κάποιοι ελάχιστοι…ανακαλύπτουν ένα «στόχο» και τον χτυπούν με μανία για να τον πλήξουν, το μόνο που πετυχαίνουν είναι ο «στόχος» τους να κερδίζει τη συμπάθεια των πολλών.
Το ίδιο ισχύει και για όσους επιλέγουν το χλευασμό ως μέσο εκφοράς δημοσίου λόγου.
Στο τέλος οι ίδιοι γίνονται η χλεύη της κοινωνίας!
