Εθνική παραίτηση

Με βαριά την καρδιά, σχεδόν αναγκασμένος (αγανακτισμένος), αλλά παράλληλα και με ένα αίσθημα ανακούφισης, κλείνει ένας κύκλος. Παραθέτω το υπόμνημα -συνοδευτικό της παραίτησης μου από το ΕΣΥ- που παράλαβε ο Υπουργός Υγείας. Ευχαριστώ όλους όσους βρέθηκαν δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι! Εις το επανιδείν.

Θανάσης Κοντάρης,
πρώην γενικός οικογενειακός γιατρός
Eπιμελητής Α’ του Περιφερειακού
Ιατρείου της Σερίφου

Με αυτό το λιτό μήνυμα, μέσω ανάρτησης στο Facebook, ο Θανάσης Κοντάρης, ο γιατρός ενός νησιού, το οποίο βουλιάζει από κόσμο τους καλοκαιρινούς μήνες, παραιτήθηκε από τη θέση του῾ μία θέση την οποία, όπως χιλιάδες υγειονομικοί, υπηρέτησε με αυταπάρνηση και με περίσσιο αίσθημα ευθύνης.

Έκανα μία απλή αναζήτηση στο google, όχι τόσο από περιέργεια, αλλά μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω αυτό που συνιστά τον θλιβερό κανόνα της ενημέρωσης στο αξιοθρήνητο μιντιακό τοπίο της χώρας. Ελάχιστα site –για τηλεόραση και ραδιόφωνο ούτε καν– έπαιξαν την είδηση, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πέτυχαν και σε αυτήν την περίπτωση να αναπληρώσουν λειτουργικά και ουσιαστικά το κενό ενημέρωσης.

Η περίπτωση όμως του Θανάση Κοντάρη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για δύο λόγους. Πρώτον, διότι αποδεικνύει εκ νέου την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ΕΣΥ, στη μετά covid εποχή. Όπως εξηγεί στην επιστολή του ο γιατρός προς τον αξιότιμο κύριο υπουργό Υγείας, η υποστελέχωση, η απουσία βασικών ειδικοτήτων, η ανεπάρκεια υποδομών και δικτύου κοινωνικών υπηρεσιών, η έλλειψη κουλτούρας κοινοτικής φροντίδας, το τέρας της γραφειοκρατίας, το νομοθετικό πλαίσιο και τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, τα μηδενικά κίνητρα για να μετακινηθούν στα νησιά γιατροί και νοσηλευτές, διαμορφώνουν ένα τοπίο απελπισίας για ασθενείς και υγειονομικούς, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ο δεύτερος σχετίζεται με το περιλάλητο brain drain. Και τι δεν έχουμε ακούσει τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια για το brain drain, γι’ αυτή την ανοιχτή πληγή, από την οποία η χώρα αιμορραγεί, χάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες, εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους, οι οποίοι προσφέρουν στο εξωτερικό τις υπηρεσίες τους, συνεισφέροντας παράλληλα στο ΑΕΠ ξένων χωρών.

Λόγια, λόγια, λόγια. Λόγια του αέρα. Κανένα σχέδιο δεν υπάρχει για το brain drain, αν και το ξέραμε και αυτό. Ο άνθρωπος εργαζόταν 10 χρόνια ως γιατρός στη Σουηδία. Επέστρεψε στη χώρα για να καλύψει τη θέση. Χρειάστηκαν κάτι λιγότερο από πέντε προκειμένου να εξαναγκαστεί σε παραίτηση.

Ίσως μάλιστα επιστρέψει ξανά στη Σουηδία, καθώς η Ελλάς, η ένδοξη πατρίδα και αυτοί που την κυβερνούν είναι ειδικοί στην εκδίωξη κάθε άξιου ανθρώπου, κάθε μορφωμένου επιστήμονα, κάθε αγωνιστή ο οποίος κάνει τη δουλειά του σωστά και τίμια.

Παρεμπιπτόντως, με μαζικές παραιτήσεις απειλούν και οι γιατροί, οι οποίοι με το αιτιολογικό της έκτακτης ανάγκης μετακινούνται αναγκαστικά επί δύο ολόκληρα χρόνια, προκειμένου να καλυφθούν οι εφημερίες στην παθολογική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Πύργου! Αν πραγματοποιήσουν την απειλή τους, θα προστεθούν στους 20 γιατρούς, οι οποίοι έχουν παραιτηθεί την τελευταία τετραετία.

Γιατί στην Ελλάδα, αργά ή γρήγορα, όλα οδηγούν σε παραίτηση. Είτε από τη δουλειά σου, είτε από τον τόπο σου, είτε από την ίδια την χώρα, από την κοινωνία, από τους θεσμικούς και βέβαια από τους πολιτικούς προϊσταμένους. Γιατί τελικά η κάθε παραίτηση, είναι μία υπόθεση εθνική.