Επίκαιρη από Αυγερινοπούλου για τις εκτάσεις της Γλύφας – Ζητά νομοθετική ρύθμιση για τα «προσφυγικά» ακίνητα

Επιμ.: Παναγιώτη Φωτεινόπουλου

Επίκαιρη ερώτηση για την οριστική επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των προσφυγικών εκτάσεων στην κοινότητα της Γλύφας του δήμου Πηνειού κατέθεσε η βουλευτής Ηλείας και πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, Διονυσία ΑΥγερινοπούλου τονίζοντας ότι 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, υπάρχουν εκκρεμότητες με τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην κοινότητα της Γλύφας του Δήμου Πηνειού, σε ό,τι αφορά τις εποικιστικές εκτάσεις και το υφιστάμενο ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Όπως αναφέρει η κ. Αυγερινοπούλου, με την Συνθήκη της Λωζάννης το Ελληνικό Δημόσιο προχώρησε στην απαλλοτρίωση από τον Οργανισμό Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ) του αγροκτήματος Γλύφας, το οποίο ήταν μοναστηριακή περιουσία. Κατά τη διανομή του αγροκτήματος στους ακτήμονες πρόσφυγες (1928 – 1930) παρέμειναν αδιάθετες ορισμένες εκτάσεις χέρσες και άγονες, οι οποίες, λόγω του μικρού κλήρου που δόθηκε στους πρόσφυγες, πολύ γρήγορα καλλιεργήθηκαν και δεντροφυτεύθηκαν. Μάλιστα στο τμήμα που βρίσκεται βόρεια του οικισμού της Γλύφας, κάποιοι κάτοικοι επεξέτειναν τον οικισμό, χτίζοντας σπίτια, με άδεια από την πολεοδομία.

 Το 1965 και το 1969, κατ’ επιταγή του άρθρου 197 του αγροτικού κώδικα (βασιλικό διάταγμα 29-10/6-12-1949), ο τότε Νομάρχης Ηλείας με τις αντίστοιχες αποφάσεις του 15237 και 53207 μεταβίβασε κατά πλήρη νομή και κυριότητα τις κοινόχρηστες αυτές εκτάσεις στην πρώην κοινότητα Λυγιάς.

Σήμερα, ορισμένες -φερόμενες ως δημοτικές- εκτάσεις που καταλήφθηκαν και για τις οποίες οι κάτοικοι δεν έκαναν χρήση, το 1995, του άρθρου 28 παρ. 1 του νόμου 1080/80 που προέβλεπε διαδικασία πώλησης χωρίς δημοπρασία υποβάλλοντας αιτήσεις στην Δ/νση Γεωργίας, θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι του κλήρου των κατοίκων, ωστόσο παραμένουν σε εκκρεμότητα. Το 2002 και το 2006 έγιναν δύο πράξεις παραχώρησης άνευ δημοπρασίας κοινόχρηστων εποικιστικών εκτάσεων που κατείχαν οι αιτούντες κάτοικοι, οι οποίες καλλιεργούνταν και είχαν φυτευτεί με ελιές.

Ωστόσο, η βουλευτής Ηλείας επισημαίνει πως για κάποιους δεν ολοκληρώθηκε η διαδικασία αυτή, ενώ είχαν κριθεί δικαιούχοι με αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και είχαν πληρώσει στον Δήμο το τίμημα που τους αναλογούσε. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος παραμένει σε εκκρεμότητα, παρά το γεγονός ότι πολλοί έχουν τίτλους ιδιοκτησίας από χρησικτησία, λαμβάνουν επιδότηση ελαιόλαδου από την καλλιέργεια των ελαιόδεντρων στις εκτάσεις αυτές, ενώ έλαβαν και αποζημίωση από την απαλλοτρίωση μέρους της έκτασης από τη διαπλάτυνση του δρόμου Λουτρών Κυλλήνης-Ιονικού Χωριού.

 Επειδή μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί οριστική λύση σε αυτή την επί σειρά ετών κοινωνική εκκρεμότητα, υπάρχει δυνατότητα για συνολική ρύθμιση, ώστε να βρεθεί μια οριστική λύση και οι κάτοικοι που έχουν καταλάβει αυτές τις εκτάσεις να μπορέσουν να τις εξαγοράσουν ή να τους παραχωρηθούν οι εκτάσεις αυτές; Θα μπορούσε αυτό να γίνει με ένα Νόμο στο πνεύμα του Ν.1080/80 που το 1995 προέβλεπε ανάλογη διαδικασία για τη θεμελίωση νόμιμου τρόπου κτήσεως της κατοχής της γης από τους ιδιώτες που έλκουν δικαιώματα από τη χρήση της;», ρωτά χαρακτηριστικά η κ. Αυγερινοπούλου.