Επιβεβαιώνει την υψηλή θνητότητα στις ΜΕΘ covid των περιφερειακών Νοσοκομείων η μελέτη Τσιόδρα- Λύτρα

– Χρ. Γιαννικούλης: «Η έλλειψη εξειδίκευσης είναι η αιτία που προκαλεί και την διαφορά στην θνητότητα μεταξύ Κέντρου και Περιφέρειας»
– Αγγ. Σαραντοπούλου: «Ο γιατρός θα τη δώσει τη λύση, αλλά στα περιφερειακά νοσοκομεία όπως του Πύργου, υπό συνθήκες πιο αντίξοες και πιο στρεσογόνες για τον ίδιο»
– Κ. Διαμαντόπουλος: «Οι ΜΕΘ χρειάζονται εξειδικευμένο και έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό»

Της Κικής Κολοβέρου & Toυ Παναγιώτη Φωτεινόπουλου

Η υγειονομική ανισότητα μεταξύ Αττικής και υπόλοιπης Ελλάδας καταδεικνύεται από τη μελέτη των καθηγητών Τσιόδρα-Λύτρα, επιβεβαιώνοντας τις ανησυχίες των επιστημονικών φορέων και των γιατρών της Ηλείας σχετικά με τη λειτουργία της ΜΕΘ covid-19 στο Νοσοκομείο Πύργου, στη διάρκεια του δεύτερου κύματος της πανδημίας, αλλά και για τη γενικότερη υστέρησή του στη στελέχωση, σε σχέση με τα νοσοκομεία όχι μόνο της πρωτεύουσας αλλά και της Πάτρας. Η θνητότητα των διασωληνωμένων ασθενών που νοσηλεύτηκαν στις ΜΕΘ της περιφέρειας- όπως και στη ΜΕΘ Πύργου- αναδεικνύεται πως ήταν μεγαλύτερη, με βασικότερη αιτία την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού σε συνδυασμό με τις ήδη χαμηλές αντοχές του ΕΣΥ στην Ηλεία.

Τα συμπεράσματα της μελέτης δεν προκάλεσαν έκπληξη στον Ιατρικό Σύλλογο Ηλείας, καθώς σύμφωνα με τον πρόεδρο Χρήστο Γιαννικούλη, το ζήτημα της ανισότιμης παροχής περίθαλψης μεταξύ ΜΕΘ Κέντρου και Περιφέρειας το είχαν δημόσια τονίσει από τον Νοέμβριο του 2020, ζητώντας επίμονα την ενίσχυση της ΜΕΘ Πύργου με εξειδικευμένο προσωπικό. Αναφερόμενος συνοπτικά στα συμπεράσματα της μελέτης η οποία αφορά τη θνητότητα αποκλειστικά διασωληνωμένων ασθενών πασχόντων από COVID 19, για το διάστημα από 1/9/2020 έως 6/5/2021, τόνισε πως η θνητότητα είναι μεγαλύτερη στους ασθενείς που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ (σε απλές κλίνες)σε σχέση με όσους νοσηλεύονται εντός ΜΕΘ, όταν ο συνολικός αριθμός των διασωληνωμένων που πρέπει να περιθάλψει το Ε.Σ.Υ. πανελλαδικά υπερβαίνει τους 400 και στους ασθενείς που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι εκτός των νοσηλευτικών μονάδων της Αττικής σε σχέση με όσους νοσηλεύονται εντός Αττικής.

«Τα ανωτέρω συμπεράσματα δεν προκαλούν ιδιαίτερη έκπληξη. Στην ουσία επιβεβαιώνουν τη γενική αίσθηση που επικρατεί στην ιατρική κοινότητα από την αρχή της πανδημίας. Θεωρητικά τα πλέον εύκολα να αντιμετωπιστούν είναι τα προβλήματα τα σχετιζόμενα με το συμπέρασμα α), τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν μέσω της ίδρυσης νέων ΜΕΘ όπως και τα σχετιζόμενα με το β) τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν μέσω της μετακίνησης ή πρόσληψης επιπλέον προσωπικού προς τις ΜΕΘ για να υπάρξει επιμερισμός του αυξημένου φόρτου εργασίας, ώστε να εξασφαλιστεί καλύτερη περίθαλψη. Ωστόσο για να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα αυτά τα μέτρα θα πρέπει το προσωπικό, το οποίο θα στελεχώσει της νέες Μ.Ε.Θ. ή θα ενισχύσει τις υπάρχοντες, να είναι αρκούντως εξειδικευμένο και έμπειρο και δυστυχώς τέτοιο προσωπικό δεν υπάρχει σε ικανό αριθμό για τις ανάγκες της πανδημίας. Αυτή η έλλειψη εμπειρίας και εξειδίκευσης είναι ακριβώς η αιτία που προκαλεί και την διαφορά στην θνητότητα μεταξύ Κέντρου και Περιφέρειας κατά το συμπέρασμα γ). Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει είναι η παροχή ισχυρών κινήτρων και η ενίσχυση των εκπαιδευτικών δυνατοτήτων μέσω αύξησης των θέσεων των εκπαιδευομένων για εξειδίκευση στην εντατικολογία. Εν τούτους ακόμη και αυτό είναι μέτρο μεσοπρόθεσμης απόδοσης καθώς απαιτούνται δυο έτη εκπαίδευσης για αυτή την εξειδίκευση» εξήγησε μιλώντας στην «Πρωινή» και υπενθύμισε πως ο Ιατρικός Σύλλογος το είχε επισημάνει δημόσια από τον Νοέμβριο του 2020, ζητώντας επίμονα και εμφατικά την ενίσχυση της Μ.Ε.Θ. Πύργου με εξειδικευμένο προσωπικό.

«Επιπλέον αξίζει να τονισθεί ότι κάθε Μ.Ε.Θ. δεν λειτουργεί αυτόνομα αλλά σε συνάρτηση με τα άλλα τμήματα της νοσηλευτικής μονάδας, γεγονός που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, ειδικά όσον αφορά τις Μ.Ε.Θ. των μικρών επαρχιακών νοσοκομείων, από τα οποία απουσιάζουν γενικότερα ιατρικές ειδικότητες και υλικοτεχνική υποδομή που θα υποστήριζαν την Μ.Ε.Θ. στο έργο της», δήλωσε και κατέληξε στο συμπέρασμα πως απαιτείται σοβαρή ενίσχυση του Ε.Σ.Υ, από την Πολιτεία ώστε να πάψουν τα φαινόμενα που περιγράφονται στη μελέτη.

«Ωστόσο, για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις, ακόμη και έτσι θα πρόκειται για μέτρα στην καλύτερη περίπτωση μεσοπρόθεσμης απόδοσης. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει άμεσα για λόγους ισότιμης αντιμετώπισης των πολιτών είναι η δικαιότερη ανακατανομή του εξειδικευμένου ιατρονοσηλευτικού προσωπικού πανελλαδικά προς όφελος των επαρχιακών νοσοκομείων. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα θίγει μια πτυχή μόνο του προβλήματος, καθώς από τα στοιχεία της σε συνδυασμό με τις ημερήσιες εκθέσεις του ΕΟΔΥ προκύπτει ότι, κατά το υπό εξέταση διάστημα, υπήρξαν και περίπου 4.000 θάνατοι από COVID 19 μη διασωληνωμένων, εντός ή εκτός νοσοκομείων», ανέφερε.

Αγγ. Σαραντοπούλου: «Στρεσόγονα για τους γιατρούς αυτή η κατάσταση»

Η πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Πύργου, Αγγελική Σαραντοπούλου, δήλωσε στην «Πρωινή» ότι μειωμένη στελέχωση στα περιφερειακά νοσοκομεία είναι στρεσογόνο ζήτημα για τους γιατρούς και εξήγησε σε ποιο σημείο εδράζεται το πρόβλημα.

«Τα μηχανήματα και οι εξειδικεύσεις είναι ίδιες πάντα. Ο ασθενής δεν θα λάβει λιγότερη ιατρική παροχή, ο γιατρός θα τη δώσει τη λύση, όμως οι συνθήκες εργασίες είναι πιο δύσκολες σε σχέση με τα νοσοκομεία της Αθήνας. Στα μεγάλα νοσοκομεία, με πληθώρα γιατρών, έχεις τη δυνατότητα να πάρεις και δεύτερη γνώμη, να συζητήσεις ένα ιατρικό ζήτημα με συναδέλφους σου, ενώ στον Πύργο και σε άλλες περιφερειακές πόλεις απουσιάζει το εξειδικευμένο προσωπικό. Ο γιατρός θα τη δώσει τη λύση, αλλά υπό συνθήκες πιο αντίξοες και πιο στρεσογόνες για τον ίδιο», τόνισε η κα Σαραντοπούλου και πρόσθεσε ότι πλέον τα ιατρικά κενά δεν αφορούν το εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά ειδικότητες ζωτικές για τη λειτουργία του νοσοκομείου.

«Γνωρίζω ότι σε όλο τον κόσμο, τα περιφερειακά νοσοκομεία δεν έχουν τη δυνατότητα να στελεχώνονται το ίδιο με τα κεντρικά. Πλέον, όμως, δεν συζητάμε για το αν μπορούμε να έχουμε εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά τι θα κάνουμε με τα κενά σε βασικές ειδικότητες για τη λειτουργία του νοσοκομείου, όπως οι Παθολόγοι στην περίπτωση του Πύργου. Νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρηθεί ριζικά όλο το μοντέλο λειτουργίας της Δημόσιας Υγείας στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της δευτεροβάθμιας περίθαλψης στα περιφερειακά νοσοκομεία, για να δοθούν λύσεις βιώσιμες και σε βάθος χρόνου. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι, αλλά αν δεν γίνει κάτι, η στελέχωσή τους θα παραμείνει φτωχή και θα αυξηθούν οι τάσεις φυγής των γιατρών» σημείωσε παραθέτοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα τον θεσμό του Οικογενειακού Γιατρού, που στην Ελλάδα δεν έχει ευδοκιμήσει ως τώρα.

«Για παράδειγμα, ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, που τον συζητάμε διαρκώς και δεν έχει προχωρήσει καθόλου. Έχω ζήσει στη Γερμανία και ξέρω ότι εκεί αυτός ο θεσμός είναι καθοριστικός για τη Δημόσια Υγεία, διότι λειτουργεί ως γιατρός-σύμβουλος, που αξιολογεί και αποφασίζει σε ποιο νοσοκομείο θα νοσηλευτεί ο ασθενής. Χρειάζεται να επανεξεταστεί όλο το μοντέλο λειτουργίας της Δημόσιας Υγείας, διότι η πανδημία συμπίεσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας και ανέδειξε τις επιπτώσεις αυτής της κατάστασης», δήλωσε.

Κ. Διαμαντόπουλος: «Δεν δουλεύουν μόνοι τους οι αναπνευστήρες και τα μόνιτορ»

Ο οδοντίατρος και πρώην Διοικητής του Γ.Ν. Ηλείας, Κώστας Διαμαντόπουλος, επισήμανε ότι η μελέτη Λύτρα -Τσιόδρα αναδεικνύει το περιφερειακό πρόβλημα του ΕΣΥ και τις αναγκαίες αλλαγές που απαιτούνται στην ισχύουσα νομοθεσία, προκειμένου να τερματιστεί ο αποδεκατισμός περιφερειακών νοσοκομείων όπως ο Πύργος υπέρ νοσοκομείων στα μεγάλα αστικά κέντρα σαν την Πάτρα και την Αθήνα.

«Τα δύο τελευταία χρόνια οι περιφερειακές μονάδες του συστήματος αποψιλώθηκαν με κερδισμένα τα κεντρικά νοσοκομεία και οι ανισότητες διευρύνθηκαν. Υπήρξε ανακύκλωση ιατρικού προσωπικού. Δείτε τι συνέβη στη ΜΕΘ του Πύργου. Ένα χρόνο πριν, τα δύο εμπειρότερα και εξειδικευμένα στελέχη της αποχώρησαν και κάλυψαν θέσεις στην Αττική χωρίς να αναπληρωθούν. Οι ΜΕΘ χρειάζονται εξειδικευμένο και έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν δουλεύουν μόνοι τους οι αναπνευστήρες και τα μόνιτορ. Το ζήτημα των ανισοτήτων στην υγεία επιστρέφει δριμύτερο. Η πανδημία πλήττει περισσότερο τα πιο φτωχά και ευάλωτα στρώματα. Δεν αρκεί να δοθούν γενναία κίνητρα, οικονομικά και επιστημονικά, για να βελτιωθεί η ελκυστικότητα του περιφερειακού σκέλους του ΕΣΥ. Χρειάζονται αντικίνητρα ώστε οι νέοι γιατροί να μην δένονται στο άρμα των κεντρικών νοσοκομείων. Γιατί για παράδειγμα να εγκρίνονται θέσεις επικουρικών ή να παρατείνονται συμβάσεις ειδικευομένων στα κεντρικά νοσοκομεία συμπεριλαμβανομένης και της Πάτρας?».