Ο δήμος Καισαριανής τιμά τον Παναγιώτη Μακρή
Με τη μετονομασία της κεντρικής πλατείας της Καισαριανής σε πλατεία «Παναγιώτης Μακρής» σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβρη, τιμά το δημοτικό Συμβούλιο της πόλης τον επίτιμο δήμαρχο Καισαριανής από τους Σχίνους Ζαχάρως, που «έφυγε» από τη ζωή ακριβώς πριν από έναν χρόνο.
Σε ανακοίνωσή της, η δημοτική αρχή Καισαριανής μεταξύ άλλων σημειώνει:
«Πριν από ένα χρόνο, στις 26 Ιουλίου 2015, με ανείπωτη θλίψη αλλά και υπερηφάνεια η Καισαριανή αποχαιρέτησε τον επίτιμο Δήμαρχό της, τον αγωνιστή κομμουνιστή Παναγιώτη Μακρή.
Ο Παναγιώτης Μακρής αναδείχθηκε σε πραγματικό σύμβολο της πόλης και των αγώνων της, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στον αγώνα για ένα κόσμο δίκαιο, ανθρώπινο, σοσιαλιστικό.
Γεννημένος το 1917 στους Σχίνους (Μπισχίνι) Ολυμπίας. Από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές της ΟΚΝΕ και το 1937 στις οργανώσεις του ΚΚΕ. Έδωσε μάχη με τον φασισμό στην Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή όντας ιδρυτικό μέλος της Αντιφασιστικής Οργάνωσης της Αεροπορίας και της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης της Μέσης Ανατολής.
Γι’ αυτή του τη δράση και την ακλόνητη πίστη του στο δίκαιο του λαού “ανταμείφτηκε” από το αστικό κράτος με διαρκείς διωγμούς, εξορίες και βασανιστήρια. 20 χρόνια από τη ζωή του ο Παναγιώτης Μακρής τα πέρασε μέσα στις φυλακές και τις εξορίες σε Ικαρία, Μακρόνησο, Άη Στράτη, Γιούρα, Παρθένι, και βγήκε από αυτά αλύγιστος, ακλόνητος, χωρίς να κάνει στιγμή πίσω από τα ιδανικά τα οποία υπηρετούσε.
Το όνομα του Παναγιώτη Μακρή έγινε συνώνυμο με την πόλη της Καισαριανής. Ο ίδιος κομμάτι του λαού της, δέθηκε με τους απλούς ανθρώπους, τους εργαζόμενους, τη νεολαία της πόλης με άρρηκτους δεσμούς, μπαίνοντας επικεφαλής στην πάλη τους για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, αλλά και για τα απλά, τα καθημερινά. Για τη στάση του αυτή, οι Καισαριανιώτες και οι Καισαριανιώτισσες τον ανέδειξαν σε Δήμαρχό τους συνολικά για 26 χρόνια στις δημοτικές εκλογές το 1964,το 1975, το 1978, το 1982, το 1986 με συντριπτικά ποσοστά…
Ο Παναγιώτης Μακρής, μας δίδαξε να αγαπάμε βαθύτερα τους ανθρώπους του μόχθου. Μας δίδαξε να στηρίζουμε την πάλη του λαού και να στηριζόμαστε από τον ίδιο τον λαό στον αγώνα που κάνουμε για τις καθημερινές του ανάγκες, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες. Η προσφορά του αποτελεί παρακαταθήκη για το σήμερα και το αύριο του λαϊκού κινήματος…»
