Δ. Τερζής: «Ο τόπος εδώ, εκτός από εύφορος, είναι και τόπος έμπνευσης»

Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Τερζής, που κατάγεται από το Κατάκολο, μιλά στην «Πρωινή» με αφορμή το νέο του βιβλίο, που θα παρουσιαστεί την Κυριακή στο Λάτσειο

Είκοσι έξι χρόνια και 330 χιλιόμετρα τον χωρίζουν από τον γενέθλιο τόπο του. Ωστόσο, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Τερζής, πολιτικός ρεπόρτερ στην «Εφημερίδα των Συντακτών» πάντα επιστρέφει στο Κατάκολο, αυτή τη φορά με το τέταρτο βιβλίο του στις αποσκευές του «Ο παππούς στο τζάκι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις και την Κυριακή θα συστηθεί στους συντοπίτες του, που πολύ συχνά πρωταγωνιστούν στα διηγήματά του, όπως άλλωστε και η ηλειακή γη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Είκοσι έξι χρόνια από τότε που φύγατε από τον τόπο σας, επιστρέφετε στο Κατάκολο. Τι σας φέρνει φέτος εδώ;

Γεννήθηκα στον Πύργο και μεγάλωσα στο Κατάκολο κι έρχομαι όσο πιο συχνά μπορώ, τον αγαπάω τον τόπο μου πάρα πολύ. Επ’ ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου μου και μετά την παρουσίαση που έγινε στην Αθήνα, η επιθυμία μου ήταν η επόμενη παρουσίαση να γίνει εδώ στην Ηλεία.

Τι έχει αλλάξει από τότε που φύγατε από το Κατάκολο;

Πάρα πολλά. Έφυγα όταν ήμουν 23 χρόνων και τώρα πενηνταρίζω. Ήθελα να ασχοληθώ με την δημοσιογραφία, την οποία υπηρετώ εδώ και 25 χρόνια στην Αθήνα. Υπήρξε ένα διάλειμμα την περίοδο 2013-2014, όπου για ενάμιση χρόνο επέστρεψα εδώ μεσούσης της κρίσης. Είχα μείνει άνεργος τότε και ήταν ένα καταφύγιο το χωριό μου. Εδώ άλλωστε τελείωσα το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε το 2013, το οποίο επίσης είχε παρουσιαστεί και στον Πύργο. Μπορώ να πω ότι κουβαλάω πολλά πράγματα από το χωριό μου και την Ηλεία γενικότερα, τα οποία μεταφέρω και σε μεγάλο βαθμό και στις ιστορίες μου. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα μέρη αλλά και σε ανθρώπους, σε μορφές που συνάντησα. Όλοι μας πιστεύω έχουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία για το μέρος που μεγαλώσαμε.

Αυτό που μου αρέσει στο Κατάκολο και γενικότερα στο νομό, είναι ότι παλεύει εδώ και χρόνια να μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης όπως έχουν μπει άλλα τουριστικά μέρη της χώρας και δεν τα πολυκαταφέρνει.

Κάνει δηλαδή ένα βήμα μπροστά κι ένα βήμα πίσω, με συνέπεια να έχει καταφέρει να κρατήσει ένα αυθεντικό κομμάτι, που δεν έχει υπακούσει στη μεταμοντέρνα έννοια μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης εις βάρος του ίδιου του τόπου.

Το βιβλίο σας είναι γεμάτο εικόνες και μουσικές, μοιάζει σχεδόν κινηματογραφικό. Πολλές από τις ιστορίες μοιάζει να εκτυλίσσονται στο χωριό σας.

Είναι έτσι, όντως. Κάποιες εκτυλίσσονται στο χωριό –όπως το διήγημα «Οι κυρίες στην ακτή»- αλλά στα περισσότερα υπάρχει ένα αποτύπωμα από την περιοχή της Ηλείας. Το μέρος εδώ είναι αρκετά κινηματογραφικό και οι εικόνες που το συνθέτουν αποτελούν το κατάλληλο εφόδιο για τη δημιουργία μιας ιστορίας. Το ίδιο ισχύει και με πολλούς ανθρώπους και χαρακτήρες της περιοχής. Οι ιστορίες εξάλλου δεν είναι τίποτε άλλο από εμπειρίες, γνωριμίες, συναισθήματα, εντυπώσεις, που κάποια στιγμή γράφτηκαν σ’ ένα χαρτί. Αυτό είναι το πρωτόλειο κομμάτι πριν το επεξεργαστείς ξανά και ξανά και του δώσεις μια τελική μορφή κάτω από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο το οποίο έχεις σκεφτεί και οριοθετήσει ο ίδιος, υπό την έννοια ότι αυτό σε εκφράζει.

Η Ηλεία έχει παράδοση στα γράμματα. Σας επηρέασαν συντοπίτες σας συγγραφείς, υπάρχει ένας κώδικας που σας ενώνει;

Nομίζω ότι μας ενώνει ο τόπος που, εκτός από εύφορος, μάλλον είναι και τόπος έμπνευσης. Όντως υπάρχει αυτό που λέτε, αρχής γενομένης από παλιά από τον Καρκαβίτσα και αργότερα με τον Παύλο Μάτεση, τον Τάκη Δόξα κλπ. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος κώδικας, ίσως και όλο αυτό να είναι σύμπτωση ή τύχη. Προσωπικά μου άρεσε να σκαλίζω ιστορίες από μικρή ηλικία χωρίς να υπάρχει κάποια παρότρυνση από την οικογένειά μου. Και με κάποιο τρόπο ήξερα πως το γράψιμο θα είναι η ζωή μου. Το κατάφερα, καθώς όπως ανέφερα ήδη φέτος συμπληρώνω 25 χρόνια στη δημοσιογραφία, κατά κύριο λόγο σε εφημερίδες και περιοδικά, οπότε απ’ αυτή την άποψη μπορώ να πω ότι το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα.

Έχετε σκεφτεί να επιστρέψετε μόνιμα στο Κατάκολο;

Αυτό που προέχει τώρα είναι ο βιοπορισμός και δυστυχώς η περιφέρεια δεν δίνει πολλές τέτοιες δυνατότητες. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα φυγής των νέων ανθρώπων προς τα αστικά κέντρα. Ίσως στο μέλλον να μου δοθεί η δυνατότητα να επιστρέψω εδώ, στο πατρικό μου σπίτι, σε μια ζωή με πιο χαλαρούς ρυθμούς. Ο χρόνος κυλάει διαφορετικά στην επαρχία, πιο αργά, και σε αρκετές περιπτώσεις περισσότερα ποιοτικά κατά την άποψή μου. Στην πόλη τα πράγματα είναι διαφορετικά, ο χρόνος σου φεύγει μέσα απ’ τα χέρια, ξοδεύεις ενέργεια σε ασήμαντες πράξεις, εδώ, στο χωριό, σε μεγάλο βαθμό ξανανιώνεις.

*info Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει αυτή την Κυριακή στις 18:30 στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο.

Με τον συγγραφέα θα συζητήσουν η δημοσιογράφος Ελένη Σκάβδη και ο σκηνοθέτης Χαράλαμπος Κοντοπανάγος. Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει η Παναγιώτα Ιωάννου από την θεατρική ομάδα Δούρειος Ίππος. Συντονίζει αρχισυντάκτρια της εφημερίδας μας, Ελένη Παπαδοπούλου.