Αναζητώντας καρδιοχειρουργική μονάδα…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”97986″ img_size=”full”][vc_column_text]Βρισκόταν στην Αρχαία Ολυμπία, αλλά λόγω έλλειψης καρδιοχειρουργικής κλινικής στην Πελοπόννησο, έπρεπε να μεταφερθεί στα Ιωάννινα, διανύοντας μια απόσταση τεσσάρων και πλέον ωρών με αποτέλεσμα να καταλήξει στην διαδρομή πριν προλάβει να φτάσει στα «χέρια» των ειδικών…
Ο χρόνος άλλωστε στις καρδιακές παθήσεις δεν είναι με το μέρος του ασθενή για αυτό και η μη λειτουργία της Καρδιοχειρουργικής του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Ρίου την τελευταία διετία λόγω έλλειψης ιατρών, προκαλεί μόνο οργή, δυσαρέσκεια και πολλά ερωτηματικά για το αν θα μπορούσε, η πολιτεία να είχε παρέμβει εγκαίρως διορίζοντας καρδιοχειρουργούς και σώζοντας έτσι όχι μία αλλά πολλές ζωές…
Αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όλων όσων βιώνουμε στη Δυτική Ελλάδα. Άνθρωποι με σοβαρές καρδιακές παθήσεις διακομίζονται στο … κοντινότερο νοσοκομείο που εφημερεύει, δηλαδή είτε στα Γιάννενα είτε στην Αθήνα.
Το ίδιο συμβαίνει στην Ηλεία και γι άλλα σοβαρά περιστατικά που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης και τα Νοσοκομεία του Νομού, αδυνατούν να διαχειριστούν, είτε γιατί απαιτείται τριτοβάθμια περίθαλψη, είτε γιατί λόγω έλλειψης ιατρών, η διακομιδή αποτελεί μονόδρομο …
«Είναι να μη σου τύχει…» ακούς διαρκώς από τους Ηλείους, που χρόνια τώρα αφήνουν στην τύχη την ίδια τους τη ζωή, πληρώνοντας λάθος επιλογές του παρελθόντος και διαιωνίζοντας μια αδιέξοδη κόντρα, που θέλει τη λειτουργία δυο Νοσοκομείων σε απόσταση αναπνοής, «γυμνών» από ιατρούς, που στη «δύσκολη» στιγμή, δεν θα είναι «εκεί» για να μας σώσουν…
Η απαίτηση λοιπόν, παραμένει και είναι μια. Πλήρης στελέχωση των Νοσοκομείων της Ηλείας με κάλυψη όλων των κενών θέσεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Σε διαφορετική περίπτωση, ριζική αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας με αξιόμαχα Κέντρα Υγείας που θα μπορούν να διαχειρίζονται τα επείγοντα και τα περιστατικά πρωτοβάθμιας φροντίδας και ένα μεγάλο Νοσοκομείο, με όλες τις ιατρικές ειδικότητες, για τα σοβαρά… Μόνον έτσι, ίσως σταματήσουμε κάποια στιγμή, να μετράμε χαμένες ζωές στη διαδρομή…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
