Αν σε πιάσουνε στα πράσα

(Ο ακόλουθος διάλογος, εν πλήρει ανακολουθία, είναι μία φάρσα. Θα μπορούσε, βέβαια, να είναι και γεγονός, αν η πραγματικότητα δεν ξεπερνούσε τη φαντασία. Κάθε σύνδεση με αληθινούς χαρακτήρες συνιστά ξεκάθαρη προβοκάτσια της γράφουσας) 

Σκηνικό: δύο πολιτικοί αρχηγοί, ο ένας γόνος, ο άλλος απλά απόγονος, βρέθηκαν ίσως και χωρίς να το πολυθέλουν, καθώς ίσως και να μην πολυθέλουν ο ένας τον άλλον, πράγμα απόλυτα κατανοητό. Η συζήτηση λαμβάνει χώρα στο Μέγαρο που διηύθυνε ο πρώτος αλλά του το πήρε ο δεύτερος, που θα το κληροδοτήσει και στα παιδιά του, γιατί πολύ αέρα πήρε ο πρώτος και άντε γιατί α!

Α: Πότε επέστρεψες;

Κ: Χθες το βράδυ.

Α: Εμαθα πως μίλησες με τον Τραμπ ένα ολόκληρο λεπτό! Τον ξετίναξες, μάγκα μου!

Κ:Ολο κάτι τέτοια λες και μετά αναρωτιέσαι γιατί δεν σας παίρνει ο κόσμος στα σοβαρά… 72 ολόκληρα δευτερόλεπτα έμεινα! Ακούς εκεί… «ένα λεπτό».

Α: Του ‘τριξες τα δόντια σα να λέμε

Κ: Μωρέ τις μασέλες τού πήρα! Τις έχω βάλει στη συλλογή με τις αρχαιότητες του πατέρα μου.

Α: Μιλήσατε και για το χτύπημα στον Σουλεϊμανί; Αυτό πάλι; Εμείς είχαμε μάθει στο σχολείο πως τα αρχαία χρόνια για να σκοτώσεις στρατηγό, έπρεπε να μπορείς κατ’ αρχάς ν’ αντέξεις τα δόρατα και τις ασπίδες (πολύ βαριά ήταν τότε), να μπεις μπροστά στη μάχη και να χτυπηθείς σώμα με σώμα. Τώρα, με το πάτημα ενός κουμπιού, σκοτώνεις αβέρτα, χωρίς να δίνεις και λογαριασμό σε κανέναν. Νομίζω ο Αρχίδαμος το είχε πει πως «με τη χρήση των πολεμικών μηχανών, χάθηκε η ανδρεία».

Κ:Αρχι… τι; Τι με μπερδεύεις με ονόματα, ρε Αλέξη; Αφού ξέρεις: εγώ λέω πως τα ‘χει πει όλα ο Ρουσό και ξεμπερδεύω!

Α: Βασιλιάς της Σπάρτης ήταν ο Αρχίδαμος. Προσπάθησε μάλιστα να συνάψει ειρήνη με την Αθήνα.

Κ: Δεν τα καταλαβαίνω εγώ αυτά τα ειρηνόφιλα και κομμουνιστικά. Το αρχαίο πνεύμα μάς ανήκει. Και η Ιστορία! Ηδη τους έχω πει να την ξαναγράψουν για να τη θυμάμαι εύκολα.

Α: Να την ξαναγράψουν;

Κ: Το ‘πα στη Γιάννα. Εβαλε τον Βερέμη, αλλά θα χώσω και τον Μπογδάνο από δίπλα, για σιγουριά… Μέχρι το 2021 θα ‘χει γίνει η δουλίτσα. Και μετά θα την πασάρω στην Κεραμέως να κάνει τη Νέα Ιστορία viral! Θα βάλω και το πρωτανιψούδι μου τον Μπακογιάννη να πει στη Βανδή να την τραγουδήσει στο Σύνταγμα. Τέλειο;

Α: …

Κ: Και λέω να κρατήσουμε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτώβρη τη θυμάμαι μεν, αλλά δεν μ’ αρέσει ο Οκτώβρης. Εσείς θέλετε και τη 17 Νοέμβρη. Μανία που την έχετε με τις μονάδες!

Α: Μονάδες;

Κ: Ε ναι. Ολες σας οι επέτειοι έχουν τον άσο μπροστά: 1η Μάη, 17 Νοέμβρη, 12 Οκτώβρη… Με τις μονάδες δεν πάει ο κόσμος μπροστά.

Α: Οι μονάδες τον αλλάζουν όμως…

Κ: Αχ, βρε Αλέξη μου, τόσο καιρό δεν λες να καταλάβεις το χάσμα ταξικής απόστασης που μας χωρίζει. Η αλλαγή είναι το «διάλειμμα» της κανονικότητας. Καλά που μου το θύμισες. Θα καταργήσω και τα διαλείμματα.

Το ‘πε και ο Ιερώνυμος: η αργία είναι για τους τεμπέληδες!

Στο σημείο αυτό η συζήτηση διακόπτεται βιαίως (πώς αλλιώς;) γιατί μπουκάρει ο Αδωνις. «Μεγάλε, είμαστε ΟΚ! Μέχρι τις 30 τ’ Απρίλη (να το και το «3» μπροστά!) θα ‘χουμε ξεσπιτώσει καν και καν αριστερόφατσες!… Αλέξη, κι εσύ εδώ; Πού μένεις, είπαμε;».

Ο Ζορζ Φεντό, συγγραφέας περιωπής, γεννήθηκε στο Παρίσι λίγο πριν από την Παρισινή Κομμούνα και έζησε έως και λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Εγραψε κυρίως «φάρσες». Ο «Ράφτης κυριών» (εξαιρετική παράσταση με τον Γ. Μπέζο, στο θέατρο «Προσκήνιο») τον έκανε διάσημο.

Εκεί λέει: «Κι αν κάποια μέρα σάς πιάσουνε στα πράσα, να το θυμάστε πως παίζετε σε φάρσα».

Νόρα Ράλλη από την ΕΦΣΥΝ