Ακούει κανείς;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”97105″ img_size=”full”][vc_column_text]Τι είμαστε; Μία μικρή γωνιά σε μια γωνιά του κόσμου. Μια κουκίδα στο χάρτη της γης με τα καλά της και τα κακά της. Κλεισμένοι στο μικρόκοσμό μας και ταυτόχρονα μέρος του κόσμου τούτου. Ξυπνάμε το πρωί, παίρνουμε τους δρόμους, ψωνίζουμε, γευματίζουμε, διασκεδάζουμε, βάζουμε βενζίνη, χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, και κυρίως χρησιμοποιούμε την κάρτα μας.

Ευκολία… Μεγάλη υπόθεση για μία χώρα με σοβαρό πρόβλημα φοροδιαφυγής, που ελέω capital controls, πέρασε εν μία νυκτί από την εποχή του μετρητού στην εποχή του ηλεκτρονικού χρήματος. Νούμερα σε μία οθόνη και ανέπαφες συναλλαγές. Κωδικοί και μεταφορές τεράστιων ποσών από το λάπτοπ, με το πάτημα ενός κουμπιού. Οι παλιοί λένε πως από τότε που το χρήμα έπαψε να είναι αποκλειστικά χάρτινο, χάθηκε το φιλότιμο στην αγορά.

Και να ήταν μόνο αυτό… Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα τα οποία έχουν αναδειχθεί τις τελευταίες δεκαετίες, είναι η προστασία των προσωπικών δεδομένων, ο σεβασμός της ιδιωτικότητας και φυσικά, η αντιμετώπιση του  απώτερου στόχου όλων αυτών, που δεν είναι άλλος από τον έλεγχο. Εμείς για παράδειγμα, είμαστε μία μικρή κοινότητα αλλά ταυτόχρονα είμαστε και ένα ελεγχόμενο υποσύνολο το οποίο υφίσταται αλλεπάλληλες απόπειρες ελέγχου.

Η κάρτα που χρησιμοποιούμε για να αγοράσουμε υπηρεσίες και αγαθά, είναι το καλύτερο παράδειγμα ενός μέσου ελέγχου, εφόσον με κάθε συναλλαγή μας, υφαίνεται περαιτέρω και ένας ιστός για τον καθένα από εμάς. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συμπληρώνουν αυτόν ακριβώς τον ιστό, ενώ αν συντρέχει σοβαρός λόγος εθνικής ασφάλειας, μπορεί να πραγματοποιηθεί κάλλιστα ζωντανή παρακολούθηση ακόμα και μέσα από την κάμερα του προσωπικού μας υπολογιστή.

Ας είναι καλά η NSA, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των Η.Π.Α. Κανείς δεν μπορούσε να το φανταστεί μέχρι πριν λίγα χρόνια και κανείς δεν θα γνώριζε τίποτα, αν δεν είχαν βρεθεί μία χούφτα πραγματικά θαρραλέοι άνθρωποι, που αποκάλυψαν την αλήθεια, με ό,τι κόστος είχε αυτό για την ζωή τους. Μέσα από τις χαραμάδες ενός ισοπεδωτικού συστήματος, οι whistlblowers        μας «σφυρίζουν» τον σκοπό της αλήθειας.  Ακούει κανείς;[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]