ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ: Τίποτα σημαντικό, ζω με τον πληθωρισμό

Η πραγματικότητα, αλλά τελικά και η στατιστική, τιμωρεί σκληρά την αμεριμνησία. Πέρσι τέτοιον καιρό  κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, διαβεβαίωναν ότι η άνοδος των τιμών ήταν «παροδικό φαινόμενο» που μέχρι τα Χριστούγεννα -τα περσινά- θα έχει ξεθυμάνει.

Το γεγονός ότι την ίδια ανοησία επαναλάμβαναν όλες οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. και όλες οι κεντρικές τράπεζες δεν λιγοστεύει την ευθύνη της κυβέρνησης. Απλώς την κάνει συνένοχη ενός συλλογικού εγκλήματος σε βάρος των ευρωπαϊκών κοινωνιών και των ασθενέστερων στρωμάτων.

Η έκρηξη του πληθωρισμού τον Σεπτέμβριο στο 12%, το υψηλότερο επίπεδο εδώ και 29 χρόνια, δεν προκαλεί έκπληξη. Ο μέσος πολίτης έτσι κι αλλιώς καταγράφει εδώ και μήνες μια πραγματική αύξηση του ατομικού ή οικογενειακού τιμάριθμου πολύ υψηλότερη από αυτήν που συλλαμβάνει η στατιστική.

Γιατί αυτό που συμβατικά αποκαλείται «καλάθι του νοικοκυριού» έχει επιβάρυνση τουλάχιστον διπλάσια από αυτήν που πιάνουν τα μόνιτορ της ΕΛΣΤΑΤ ή της Eurostat, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα αμφισβήτηση της αξιοπιστίας τους.

Σημαίνει απλώς ότι ο πληθωρισμός της επιβίωσης, δηλαδή οι ανατιμήσεις των βασικών αγαθών -ρεύμα, καύσιμα, τρόφιμα-, τρέχει πολύ ταχύτερα από τις ανατιμήσεις προϊόντων που αφορούν τα μεσαία και πάνω στρώματα ή τις επιχειρήσεις.

Ανησυχητικές, όσο και ενδεικτικές για το τι μας περιμένει το χειμώνα, είναι οι αυξήσεις στο κόστος στέγασης κατά 35,4%, στη διατροφή κατά 13,5%, ενώ με υψηλές ταχύτητες τρέχει ο πληθωρισμός και στις μεταφορές, με ετήσια αύξηση 14,2%

Υπερτριπλασιάστηκε σε ένα χρόνο η τιμή του φυσικού αερίου, με 332% αύξηση, το πετρέλαιο θέρμανσης αυξήθηκε κατά 65% και το ηλεκτρικό ρεύμα κατά 30%. Τα ενοίκια εμφανίζονται αυξημένα μόνο κατά 1,1%, ωστόσο τα στοιχεία της κτηματαγοράς δείχνουν αυξήσεις τουλάχιστον 20%, ειδικά στην φοιτητική στέγη.

Μέσα σε ένα μήνα, από Αύγουστο σε Σεπτέμβριο, το φυσικό αέριο ακρίβυνε κατά 34,8%, ενώ καταγράφεται μείωση στις τιμές του ρεύματος κατά -5,8% – υπολογίζοντας τις επιδοτήσεις power pass, που όμως τις πληρώνουν από την τσέπη τους οι φορολογούμενοι, αφού τα χρήματα προέρχονται από τον εθνικό προϋπολογισμό.

Από τα είδη διατροφής, οι πιο τσουχτερές αυξήσεις σημειώνονται στα γαλακτοκομικά και τα αυγά, με 23,3% – γεγονός που συνδέεται άμεσα με την κρίση της κτηνοτροφίας και τη μείωση του ζωικού κεφαλαίου, ενώ ειδικά οι αιγοτρόφοι αναγκάζονται να σφάζουν παραγωγικά ζώα, επειδή δεν μπορούν να καλύψουν ούτε το κόστος διατροφής τους.

Το ψωμί και τα δημητριακά ανατιμήθηκαν κατά 18,4%, τα κρέατα κατά 17,6%, τα έλαια-λίπη κατά 17%, καφές-κακάο-τσάι 14,3% και λοιπά τρόφιμα κατά 12,6%. Υψηλές είναι οι ετήσιες αυξήσεις σε λαχανικά (8,7%), ζάχαρη-σοκολάτες-γλυκά-παγωτά (6,2%), αλκοολούχα και μεταλλικό νερό-αναψυκτικά χυμοί (4,7%), ενώ η μόνη κατηγορία τροφίμων με μείωση τιμών είναι τα φρούτα με -4,4%.

Η αύξηση στις μεταφορές οφείλεται τόσο στην άνοδο των τιμών των αυτοκινήτων (13,7% στα καινούργια και 15,9% στα μεταχειρισμένα), όσο και των καυσίμων-λιπαντικών κατά 17,7%. Εξαιρετικά υψηλές ήταν οι ανατιμήσεις στα αεροπορικά εισιτήρια με 58,7%, στα ακτοπλοϊκά με 25,4%, ενώ τα κόμιστρα ταξί αυξήθηκαν κατά 32,9%.

Η ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθωρισμού όπως και η αποτυχία των κεντρικών τραπεζών να τη φρενάρουν μέσω της αύξησης των επιτοκίων και των κυβερνήσεων, που είναι απρόθυμες να παρέμβουν στις αγορές, προκαλούν ντόμινο παρενεργειών.

Στην περίπτωση της Ελλάδας η άνοδος του πληθωρισμού στο 12% κάνει το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2022, που μόλις πριν από μία εβδομάδα κατατέθηκε στη Βουλή, να διαβάζεται ως σύντομο ανέκδοτο.

Δεν υπάρχει ούτε ένα μέγεθος του προϋπολογισμού που να εναρμονίζεται με την πραγματικότητα του μέσου ετήσιου πληθωρισμού άνω του 9%. Και αν για τα μεγέθη του προϋπολογισμού, που είναι εξ ορισμού εικονικά, είναι αδιάφορη η ευστοχία τους, αυτό δεν ισχύει για τα εισοδήματα και την πραγματικότητα των ανθρώπων.

Συντάξεις, μισθοί, αποταμιεύσεις, δάνεια, ενοίκια, κατανάλωση υφίστανται ανελέητη επίθεση. Και εξαρτάται από την πολιτική της κυβέρνησης αν και πώς θα προστατευτούν. Κρατάμε μικρό, ίσως και εντελώς άδειο καλάθι για το πώς θα το πετύχει αυτή η κυβέρνηση.