Αιρετικά και επίκαιρα: Όταν η ηλιθιότητα… είναι εγκληματική

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”44044″ img_size=”full”][vc_column_text]Αν αποζητώ καμιά φορά την γνώση μίας επιστήμης, είναι της νομικής. Όχι ως επαγγελματικής άσκησης αλλά ως γνώσης του Δικαίου,  πράγμα το οποίο σουπαρέχει την δυνατότητα να χτίζειςγερά επιχειρήματα, αφενός μεν στην δημοσιογραφία, αφετέρου στην, ακόμη πιο «ευγενούς» καταγωγής, φιλοσοφία του Δικαίου. Ωστόσο, το σκεπτικό της απόφασης με βάση την οποία αφέθηκε ελεύθερος ο οδηγός που θέρισε το παιδάκι ενός έτους και την γιαγιά του στο Αίγιο, δεν έχει γνωστοποιηθεί. Γνωρίζουμε μόνο ότι αντιμετωπίζει πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες και συγκεκριμένα για ανθρωποκτονία από αμέλεια.

Αντίστοιχα, απολύτως σαφές είναι και το μήνυμα που στέλνει ένα ελληνικό δικαστήριο, ήτοι το ναυτοδικείο του Πειραιά στην κοινωνία. Είναι σα να προτρέπει σε ανάλογες ενέργειες ο αξιότιμος εισαγγελεύς. Ακούγεται βαρύ (και είναι), αλλά αυτό είναι και το υποδόριο μήνυμα που εκπέμπεται. Διότι τι έχει τρομακτική σημασία σε αυτήν την υπόθεση, που συγκλόνισε το πανελλήνιο; Το γεγονός ότι τους εγκατέλειψε αβοήθητους να πεθάνουν σαν σκυλιά πάνω στο οδόστρωμα. Και όχι μόνο τους εγκατέλειψε, αλλά έτρεξε και να κρυφτεί, στη θάλασσα και σε βάρκες, για να πέσει καταρχήν στα μαλακά. Συμπέρασμα: Τρέξτε με το αμάξι σας όσο θέλετε και ό,που θέλετε. Σκορπίστε τον θάνατο αδιακρίτως και μετά ξανατρέξτε πεζοί αυτή τη φορά, γιατί ίσως και να γλιτώσετε. Αλλά και να μην γλιτώσετε, υπάρχει ελπίδα. Ελπίδα δεν υπάρχει μόνο για όλους αυτούς οι οποίοι το μόνο τους έγκλημα ήταν ότι βρέθηκαν στο λάθος σημείο, την λάθος στιγμή.

Στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες οδηγοί δεν είναι κατεξοχήν εγκληματίες. Είναι πρωτίστως ηλίθιοι. Και είναι ηλίθιοι, γιατί κατά κανόνα η απερισκεψία τουςδεν λαμβάνει υπόψη τον κίνδυνο του ατυχήματος. Μεταξύ τους, ένα μικρότερο ποσοστό αντιπροσωπεύει τους ακόμη πιο ηλίθιους, οι οποίοι δεν οδηγούν απλώς απερίσκεπτα αλλά επιθετικά.Και εδώ ακριβώς εντοπίζεται το σημείο όπου η ηλιθιότητα τέμνει κάθετα το έγκλημα. Εδώ είναι ακριβώς το σημείο όπου μία κοινωνία –εφόσον η πολιτεία δεν έχει λάβει διαχρονικά αποτελεσματικές πρωτοβουλίες– οφείλει τουλάχιστον να αντικρίσει με ειλικρίνεια το χάλι της και να κάνει την αυτοκριτική της. Για αρχή, θα αρκούσε οι οδηγοί να αποκτήσουν συνείδηση ότι ακόμη και η στιγμιαία απερισκεψία ή ηλιθιότητά τους, μπορεί αντί για τον προορισμό τους, να τους οδηγήσει στο έγκλημα. Για σκεφτείτε το.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]