ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ: Νικητές και νικημένοι
Το αίμα ρέει στην Ουκρανία και οι πολεμικές βιομηχανίες ανοίγουν σαμπάνιες
Η Γερμανία αυξάνει τον αμυντικό προϋπολογισμό της πάνω από το 2% του ΑΕΠ, οι ΗΠΑ σε πάνω από 800 δισ. δολάρια, ενώ οι μεγαλομέτοχοι των κολοσσών παραγωγής εξοπλιστικών προγραμμάτων τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Μετά τους φαρμακοτρίφτες, τους τραπεζίτες, και τους λοιπούς μεγιστάνες της υψηλής τεχνολογίας που έβγαλαν τα μαλλιοκέφαλά τους στη διάρκεια της πανδημίας, μετά και τους πετρελαιάδες που συνεχίζουν να κερδίζουν αγρίως από την «ανάκαμψη» της παγκόσμιας οικονομίας και την εκτόξευση των τιμών ενέργειας, ήρθε η δική τους στιγμή να πάρουν και αυτοί το μερίδιο που τους αναλογεί από τη «νέα τάξη πραγμάτων».
Πάντα οι αδύναμοι την πληρώνουν. Οι φτωχοί μεροκαματιάρηδες, τα γυναικόπαιδα, οι ηλικιωμένοι. Με μια λέξη ο λαός και συγκεκριμένα εκείνο το κομμάτι του λαού που δεν μπορείς να του προσάψεις ευθύνες, ή τέλος πάντων μπορείς να του προσάψεις τις λιγότερες δυνατές ευθύνες. Επειδή δεν αντέδρασε. Επειδή σκόπιμα δεν του έδωσαν τα εχέγγυα να αντιδρά, να σκέφτεται και εντέλει να μην ψηφίζει κωμικές φιγούρες, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα αποδειχθούν τραγικές για τη χώρα.
Όλοι εκτός Ουκρανίας φαίνεται να γνωρίζουν ότι ο Ζελένσκι είναι ένας κωμικός που έγινε πρόεδρος. Εδώ όμως υπάρχει μια λεπτομέρεια, που αρκετοί δείχνουν να αγνοούν ή στην οποία δε δίνουν τη δέουσα σημασία. Ο Ζελένσκι έπαιξε το ρόλο του Προέδρου της Ουκρανίας στην εξαιρετικά δημοφιλή σειρά του 2015 «Υπηρέτης του Λαού». Μετέπειτα όμως ιδρύθηκε πολιτικό κόμμα «Υπηρέτης του Λαού» (Μάρτιος του 2018) από ανθρώπους της τηλεοπτικής εταιρίας παραγωγής Κβαρτάλ 95, που είχε δημιουργήσει και την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά!
Καταλαβαίνετε δηλαδή τι έκαναν οι άνθρωποι; Μετέτρεψαν τη διακυβέρνηση μιας χώρας 41 εκατομμυρίων, με ανεξάντλητο ορυκτό πλούτο και τεράστια στρατηγική σημασία στον ευρωπαϊκό χάρτη σε αμερικανικό σόου. Σα να ψηφίζουμε εδώ κάτω το καστ του σουρβάιβορ να κυβερνήσει! Αλλά πως να τα βάλεις με τους Αμερικανούς; Πως να σταματήσεις τις μηχανορραφίες και τις ίντριγκες, το χρήμα που εξαγοράζει και τα ταΐζει τα εγχώρια συστήματα, προωθώντας απρόσκοπτα την ατζέντα τους; Μία ατζέντα η οποία όχι μόνο παραβίασε τη συμφωνία που έλεγε «ούτε μία ίντσα ανατολικά» μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης», αλλά τριάντα χρόνια τώρα δημιουργεί κρίσεις, διαμελίζει χώρες και εγκαθιστά βάσεις.
Κι όταν τελικά στραβώνει το πράγμα και οι Ρώσοι μετατρέπουν σε κουρελόχαρτο το Διεθνές Δίκαιο, όπως έχουν κάνει όπου έχουν επέμβει στρατιωτικά οι Αμερικάνοι ή οι Τούρκοι στην Κύπρο, σε αφήνουν ξεκρέμαστο να καταστραφείς ή για την ακρίβεια να καταστραφούν οι μικτές οικογένειες και κοινωνίες Ουκρανών και Ρώσων οι οποίες στενάζουν. Ποιος θα απολογηθεί για τα θύματα; Για τον άμαχο πληθυσμό που δολοφονείται; Για τους χιλιάδες πρόσφυγες οι οποίοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα; Για το λαό της Ουκρανίας, ο οποίος στοιβάζεται σε υπόγειες εγκαταστάσεις και σε τούνελ, τρομοκρατημένος από τον διαπεραστικό ήχο των σειρήνων και το υπόκωφο τράνταγμα των βομβών;
Θα απολογηθούν οι Ρώσοι, που εισβάλουν και αιματοκυλίζουν μία χώρα; Οι Αμερικανοί που είναι οι ηθικοί αυτουργοί και έμμεσοι χρηματοδότες αυτού του αιματοκυλίσματος; Ή η Ουκρανική «μάφια», την οποία ανέκαθεν χαρακτήριζαν τοιουτοτρόπως οι Ουκρανοί πολίτες, όταν αναφέρονταν στην εκάστοτε κυβέρνηση;
«Καλά τα κατάφερες Βλαντιμίρ. Μπράβο, αυτό ακριβώς θέλαμε από σένα. Σ ευχαριστώ που με έκανες πρόσφυγα. Είσαι τσάρος και θεός». Με αυτά τα λόγια δακρυσμένης οργής ξεσπά στην κάμερα μια μητέρα έχοντας το κοριτσάκι της στο πλευρό της, την ώρα που το σπίτι της έχει παραδοθεί στις φλόγες. Οι ειδικοί μιλούν κατά καιρούς για το βάθος της στρατηγικής της Ρωσικής διπλωματίας και δεν έχουν άδικο. Όταν όμως ο Πούτιν φτάνει στο σημείο να απειλεί ευθέως με εισβολή και άλλες χώρες όπως την Σουηδία και τη Φινλανδία, τη στιγμή που η Ουκρανία καίγεται, κάτι δεν πάει καλά. Κάπου, ο άλλοτε ψυχρόαιμος σκακιστής την έχει δει σύγχρονος τσάρος και δρα ως ταύρος σε υαλοπωλείο.
Έχουμε πόλεμο παιδιά, μην το γελάτε, γιατί ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί οι μεσοπρόθεσμες συνέπειες ούτε για την Ελλάδα. Το επισημαίνω γιατί ακούω γνώμες και επιχειρήματα επιπέδου Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Δεν είναι ποδοσφαιρικό ντέρμπι, ούτε Μαχητές εναντίων Διάσημων. Πεθαίνουν άνθρωποι, καταστρέφονται ζωές, χάνονται περιουσίες. Και στο τέλος της ημέρας, όπως σημειώνει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, οι λαοί δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από τον πόλεμο. Τους περιμένει πάντα η ίδια μοίρα, η ίδια φτώχεια, η ίδια δυστυχία.
Όταν τελείωσε ο τελευταίος,
υπήρχαν νικητές και νικημένοι.
Στους νικημένους, ο φτωχός λαός
πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές
ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο.
