Αιρετικά και επίκαιρα: Εμείς δανεικά κι αυτοί…αγύριστα

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”78975″ img_size=”full”][vc_column_text]

«Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ».

Μελίνα Μερκούρη

Κάποτε, το Μουσείο Σύγχρονης του Λονδίνου είχε καλέσει την τότε υπουργό Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη, να δώσει μία διάλεξη με θέμα «Η δημοκρατία στην τέχνη».Ωστόσο, με αφορμή αυτήν την πρόσκληση, έλαβε χώρα ένα από τα πιο αυθόρμητα και χαρακτηριστικά ντιμπέιτ γύρω από την διεκδίκηση των μαρμάρων, μεταξύ της Μελίνας και του υπεύθυνου του Βρετανικού Μουσείου Ντέηβιντ Ουίλσον, οι οποίοι συναντήθηκαν τυχαία στην εκδήλωση.

Υπάρχει μάλιστα και ένα σύντομο τηλεοπτικό ντοκουμέντο αυτή της συνάντησης, όπου ο φλεγματικός Βρετανός βρέθηκε αντιμέτωπος με το εκρηκτικό ταπεραμέντο μιας από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που γέννησε τούτος ο τόπος. Μετά τις χαρές και τα φιλιά, η Μελίνα τον καθίζει κάτω και του αλλάζει τα φώτα μπροστά σε ένα εμβρόντητο πλήθος ανθρώπων της τέχνης, επισήμων και δημοσιογράφων.

«Είναι ένα μοναδικό κτίριο, του λέει, που του ακρωτηρίασαν τα μέλη, και εκείνος της ανταπαντά ότι υπάρχουν πολλά μοναδικά κτίρια, για να πάρει την αποστομωτική απάντηση. Ισχυρίζεσαι  δηλαδή ότι υπάρχουν πολλοί Παρθενώνες;»

Ήταν το επιστέγασμα μιας ιστορίας που την ξεκίνησε η Μελίνα το 1960 στα γυρίσματα της«Φαίδρας» και την άφησε παρακαταθήκη σε όλους εμάς. Κοντά εξήντα χρόνια μετά, είναι ένας Έλληνας πρωθυπουργός και όχι ένας Βρετανός, εκείνος ο οποίος θα επιχειρήσει να ακυρώσει όλες αυτές τις δεκαετίες διεκδίκησης και την αντίληψη η οποία με κόπο είχε χτιστεί για την πατρότητα των μαρμάρων, κι όχι των «Ελγινείων», όπως πρόσταζε κοφτά η Μελίνα.

«Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω», είχε πει. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ». Αν πάλι μπορούσε να πληροφορηθεί τα όσα πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με συνέντευξή του στον Observer, μάλλον θα έτριζαν τα κόκκαλά της στον τάφο. Να μας τα δανείσουν λέει – λες και τους ανήκουν– για να γιορτάσομεν με την δέουσα μεγαλοπρέπειαν τα 200 χρόνια του έθνους, κι ύστερα τα επιστρέφουμε. Δανείσου τα δηλαδή για λίγο και μετά γύριστα! Α, και προσωρινά θα τους δώσουμε και εμειςκάμποσα αρχαία ως αντάλλαγμα, τα οποία δεν τα έχουμε βγάλει ποτέ από την χώρα.

«Οι Έφοροι του Βρετανικού Μουσείου δεν θα δανείζουν σε καμία έκθεση  αντικείμενα τα οποία είναι γνωστό ότι έχουν κλαπεί, παρανόμως εξαχθεί ή εντοπιστεί σε παράνομη ανασκαφή». Ο όρος αυτός στην Πολιτική Δανεισμών του Βρετανικού Μουσείου εάν τον διαβάσουμε έχοντας στο μυαλό συγκεκριμένα το θέμα του δανεισμού των Μαρμάρων του Παρθενώνα  καθιστά αστείο το αίτημα του Πρωθυπουργού στον Βρετανό ομόλογό του Μπόρις Τζόνσον, προκειμένου τα Γλυπτά να εκτεθούν στην Αθήνα το 2021, με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την εθνική παλιγγενεσία.

Είναι τόσο χυδαία εμπορική αυτή η έμπνευση που θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιον Βρετανό, αλλά δυστυχώς ανήκει στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Γι’ αυτό καλύτερα Μελίνακοιμήσου εν ειρήνη στην αγκαλιά της γης…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]