Αιρετικά και επίκαιρα: Περί «ατομικής ευθύνης»

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”124070″ img_size=”full”][vc_column_text]Όσο η κυβέρνηση επιμένει στην επικοινωνιακή διαχείριση μιας ομολογουμένως πολύ δύσκολης κατάστασης, θα διαψεύδεται από την καθημερινότητα. Κάποιες φορές και από τα ίδια της τα στελέχη.

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το δεύτερο lockdown. Το φάντασμα της “ατομικής ευθύνης”. Όχι με την έννοια της εγρήγορσης και της προσοχής που πρέπει να επιδείξουν οι πολίτες σε μια πολύ δύσκολη ώρα, αλλά ως άλλοθι και δικαιολογία για τις κυβερνητικές παλινωδίες.

Από την εφαρμογή του νέου lockdown, τα ρεπορτάζ για την κίνηση στους δρόμους δίνουν και παίρνουν και πολλοί δημοσιολογούντες ανησυχούν δήθεν  αν τηρούνται τα μέτρα.

Το επόμενο βήμα αν τα επιδημιολογικά δεδομένα εξακολουθήσουν να επιδεινώνονται, κάτι που φυσικά απευχόμαστε όλοι, είναι να ακούσουμε ξανά για ανεύθυνους που δεν τηρούν τα μέτρα. Παραλείπουν να αναφέρουν ότι το νέο lockdown γίνεται με τηλεργασία στο 50% και ανοιχτά σχολεία.

Η πρόθεση της κυβέρνησης να το ρίξει στην “ατομική ευθύνη” αν χρειαστεί, φάνηκε από την αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου

“Αυτό που δεν θέλουμε να δούμε είναι η καταστρατήγηση των μέτρων. Όπως για παράδειγμα διαπιστώθηκε ότι πάνω από ένα εκατομμύριο SMS εστάλησαν μετά τις 9:00 το βράδυ για άθληση” είπε ο κ. Πέτσας εκτιμώντας ότι αυτό είναι μία προσπάθεια καταστρατήγησης των μέτρων.

Ακολούθησε, η εκπληκτική μπαρούφα του γενικού γραμματέα Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, Παναγιώτη Σταμπουλίδη, ο οποίος “αποκάλυψε” ότι τα sms στο 13033 μπορεί να μην έχουν συγκεκριμένο όριο, ωστόσο το σύστημα έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει τους αριθμούς κινητών τηλεφώνων που στέλνουν γραπτό μήνυμα για πολλές μετακινήσεις και να υπάρξει άρνηση.

Η καραντίνα του Νοεμβρίου δεν μοιάζει με την ανοιξιάτικη. Σε πολλά και μόνο όποιος έχει λοίμωξη στον εγκέφαλο δεν το αντιλαμβάνεται ή προσποιείται τον έκπληκτο και τον αγανακτισμένο.

Δεν πάθαμε ομαδική παράκρουση να κόβουμε βόλτες στους δρόμους, δεν είμαστε όλοι απείθαρχοι, ψεκασμένοι, αρνητές.

Οι ίδιοι άνθρωποι είμαστε, μείον τις απώλειες, που ακολουθήσαμε τις οδηγίες στην πρώτη καραντίνα.

Οι ίδιοι άνθρωποι, λίγο πιο κουρασμένοι, πολλοί μισθο-εξαρτημένοι αγχωμένοι, πολλοί οικονομικά τσακισμένοι, αμήχανοι και φοβισμένοι ότι η ξηρασία του 2020 θα έχει επιπτώσεις που θα γίνονται αισθητές επί χρόνια.

Οι ίδιοι άνθρωποι, μασκοφορεμένοι και πολλαπλώς πληγωμένοι, μείον τους συνανθρώπους μας, που σάρωσε ο ιός και άλλες ασθένειες.

Οι ίδιοι άνθρωποι, που πιστέψαμε τα ανέμελα ότι «μετατρέπουμε το καλοκαίρι… σε καιρό σποράς της φροντίδας, ώστε το φθινόπωρο να γίνει η άνοιξη της ελπίδας και να ανατείλει μέσα στο χειμώνα του 2020 και την άνοιξη του 2021 ο ζεστός ήλιος της ανάπτυξης».

Οι μόνοι που αναπτύχθηκαν τελικά ήταν ο εφησυχασμός και ο ιός. Τώρα, είναι αλλιώς. Λειτουργούν δημοτικά σχολεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, τράπεζες, σούπερ μάρκετ, φαρμακεία, συνεργεία, δημόσιες υπηρεσίες με 50% τηλεργασία και μερικές ακόμη δραστηριότητες, που συνεπάγονται μία κίνηση στους δρόμους.

Δυστυχώς οι άριστοι της κυβέρνησης εξακολουθούν να μην κατανοούν, ότι σε περίπτωση που αποτύχουν, οι συνέπειες θα μετρηθούν σε εκατοντάδες θύματα και κινούνται ακόμα με γνώμονα την επικοινωνιακή διαχείριση μιας αποτυχίας και όχι την ουσιαστική δουλειά για να την αποφύγουμε.

Όσο το κάνουν αυτό, θα διαψεύδονται από τη σκληρή πραγματικότητα. Ενίοτε και από τα ίδια τους τα στελέχη.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]