Τα δέκα χρόνια απουσίας του ποιητή Γιώργη Παυλόπουλου αποτελούν την αφορμή για την εκδήλωση τιμής και μνήμης που διοργανώνουν το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, οι Φίλοι του Γιώργη Παυλόπουλου και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Πύργου με την υποστήριξη του Συνδέσμου Φιλολόγων Πύργου και του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Εκπαιδευτικών Περιφερειών Πύργου, σήμερα Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018 και ώρα 20:00, στο θέατρο Απόλλων Πύργου.

Το αφιέρωμα στον Γιώργη Παυλόπουλο έχει τίτλο «Αφήσαμε μια θέση στο τραπέζι αδειανή» και για τον ποιητή θα μιλήσουν: O δημοσιογράφος και ποιητής Παντελής Μπουκάλας: «Μνήμη Γ.Π.» και ο επίκουρος καθηγητής του ΕΚΠΑ Γιάννης Ξούριας: «…Κι οι νεκροί σ’ ένα ποίημα» – Μορφές και μνήμες νεκρών στην ποίηση του Γ.Π.» ενώ ποιήματα του Γιώργη Παυλόπουλου θα διαβάσουν ο Γιάννης Μανώλης και η Μαριάννα Μαρτέλη.

Ο ποιητής με την βιωματική γραφή…

Ο Γιώργης Παυλόπουλος (Πύργος Ηλείας, 22 Ιουνίου 1924 – Πύργος Ηλείας, 26 Νοεμβρίου 2008) έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον Πύργο, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια ως λογιστής και γραμματέας στον ιδιωτικό τομέα και αφοσιώθηκε στην ποίηση.

Τα πρώτα λογοτεχνικά του κείμενα δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Πατρίς του Πύργου το 1940 ενώ το 1943 δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα «Ο νεκρός Γ.Π.» στο περιοδικό Οδυσσέας (τεύχος 4, Δεκέμβριος 1943), που εξέδιδε ο ίδιος με φίλους του στον Πύργο. Ήταν στενός φίλος με τον Τάκη Σινόπουλο και συνεργάστηκε μαζί του σε μια πειραματική γραφή κοινών ποιημάτων, τα οποία συμπεριέλαβε ο Σινόπουλος στο έργο του. Ήταν επίσης φίλος με τους πεζογράφους Νίκο Καχτίτση, Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλο, καθώς και με τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη. Το κατώγι, η πρώτη του ολοκληρωμένη συλλογή ποιημάτων κυκλοφόρησε το 1971 ενώ είχαν προηγηθεί πολλές δημοσιεύσεις ποιημάτων του σε λογοτεχνικά περιοδικά του Πύργου και της Αθήνας, καθώς και σε έναν τόμο Για το Σεφέρη, που κυκλοφόρησε στην Αθήνα το 1962.
Τα ποιήματά του, όλα σε ελεύθερο στίχο, έχουν έντονα βιωματικό χαρακτήρα. «Αυτό που γράφω το έχω ζήσει», είχε πει ο ίδιος. Στα πρώτα του ποιήματα σκιαγραφούνται οι τραυματικές εμπειρίες της Κατοχής και του Εμφυλίου. Στα τελευταία του ποιήματα, ο λόγος του επικεντρώνεται στις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου: τον έρωτα και το θάνατο.