Όπως με τον καύσωνα, για τον οποίο, ενώ έχει έγκαιρα προβλεφθεί από τους επιστήμονες δριμύς και επικίνδυνος, η κυβέρνηση περιορίζεται σε συστάσεις και οδηγούς επιβίωσης προς το κοινό, έτσι και με τον καύσωνα των ανατιμήσεων οι συναρμόδιοι υπουργοί απλώς τον παρατηρούν.

Για να είμαστε ακριβείς, ούτε καν αυτό κάνουν. Το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης δεν διαθέτει κάποιο αξιόπιστο σύστημα παρακολούθησης των τιμών σε όλο το φάσμα της αγοράς, εκτός από μια ηλεκτρονική εφαρμογή (https://e-katanalotis.gov.gr/) στην οποία απλώς γίνεται σύγκριση τιμών ανά προϊόν σε μεγάλες αλυσίδες, κατά δήλωση των τελευταίων.

Δεν προσφέρει τίποτε περισσότερο από τις ιδιωτικές μηχανές αναζήτησης τιμών, ούτε καν από τους καταλόγους των προσφορών που εκδίδουν και διαφημίζουν καταιγιστικά οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής. Αν παίρναμε τοις μετρητοίς τις υποσχέσεις τους, θα έπρεπε να πιστέψουμε πως ζούμε στον παράδεισο της φτήνιας.

Αλλά, όπως λέει και η λαϊκή θυμοσοφία, αυτή η φτήνια τρώει τον παρά. Γιατί στην πραγματική οικονομία κανένας καταναλωτής, κανένα νοικοκυριό δεν φτιάχνει το καλάθι της καθημερινής κατανάλωσης κυνηγώντας το φτηνότερο προϊόν από το ένα κατάστημα στο άλλο, από το σούπερ μάρκετ στο μανάβικο και από το μπακάλικο στη λαϊκή.

Στην πραγματική αγορά, οι αυξήσεις στα βασικά αγαθά που γεμίζουν τα ψυγεία και τα ντουλάπια κάθε σπιτικού, που είναι ένα μικρό υποσύνολο του τιμάριθμου και του πληθωρισμού, βρίσκονται σε αληθινή απογείωση. Τα φρούτα, το πιο χαρακτηριστικό και ευλογημένο αγαθό του καλοκαιριού, για τα φτωχότερα νοικοκυριά γίνονται είδος πολυτελείας. Με ανατίμηση 20% σε έναν μήνα αυτό δεν είναι υπερβολή. Είναι κυριολεξία.

Οι αιτίες της ακρίβειας είναι πολλές. Ενα μέρος της τροφοδοτείται από την κερδοσκοπία στις διεθνείς αγορές πρώτων υλών, ένα άλλο από το παιχνίδι που παίζουν χώρες και αγορές με τις τιμές των καυσίμων. Φυσικά, υπάρχουν και η εγχώρια κερδοσκοπία και οι αναποδιές του καιρού που κατέστρεψαν παραγωγές και έβαλαν τις τιμές στη σκληρή ζυγαριά της μικρής προσφοράς και της μεγάλης ζήτησης.

Ωστόσο, όσο σημαντική κι αν είναι η ερμηνεία της ακρίβειας, δουλειά μιας κυβέρνησης είναι να την αντιμετωπίσει. Να προστατεύσει το εισόδημα των νοικοκυριών από την επίθεση ανατιμήσεων. Αλλά μια κυβέρνηση που εναποθέτει τα πάντα στο «αόρατο χέρι της αγοράς»,  δεν πρόκειται να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι της.

Οι αριθμοί που κάθε μήνα ανακοινώνει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για τον προϋπολογισμό είναι για τους περισσότερους στρυφνοί και συχνά ακατάληπτοι. Και όμως, παρά τη «δημιουργική λογιστική» που μπορεί να περιλαμβάνουν, είναι μια φωτογραφία της οικονομικής κατάστασης της κοινωνίας. Μια ακτινογραφία της τσέπης του φορολογούμενου και του ταμείου της επιχείρησης.

Από την αρχή του χρόνου έχει συσσωρευθεί ένα έλλειμμα φορολογικών εσόδων άνω των 5 δισ. ευρώ. Και καθώς το μεγαλύτερο μέρος των φόρων, σε κανονικές συνθήκες, καταβάλλεται μέχρι το τέλος του χρόνου, αν η αδυναμία νοικοκυριών και επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους ενισχυθεί, που είναι και το πιθανότερο, το πρόβλημα του προϋπολογισμού από μεγάλο θα γίνει ανεξέλεγκτο.

Ωστόσο, πολύ πιο ανησυχητική ένδειξη της αδυναμίας στην οποία έχουν περιέλθει οι φορολογούμενοι είναι η καθίζηση στα έσοδα. Γιατί αντανακλούν τη δραματική συρρίκνωση των τζίρων των επιχειρήσεων και των εισοδημάτων των νοικοκυριών και τελικά της κατανάλωσης.

Οι μισθοί που χάθηκαν για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην καραντίνα και οι οποίοι δεν αναπληρώθηκαν από τις μίζερες αποζημιώσεις ειδικού σκοπού μεταφράστηκαν σε αγορές που δεν έγιναν, σε τζίρο που μειώθηκε, σε δόσεις που δεν μπορούν να πληρωθούν, σε έσοδα που έχασε το κράτος.

Αδειάζουν οι τσέπες των πολιτών, αδειάζουν τα ταμεία του κράτους, μειώνονται τα έσοδά του, αυξάνονται τα ελλείμματά του. Αυτό λένε τα απλά, αμείλικτα οικονομικά της πραγματικότητας.

Πηγή: efsyn.gr