20 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”91346″ img_size=”full”][vc_column_text]Άγιος Σπυρίδωνας & Αγία Θεοδώρα.
Δύο Πρόσφυγες Άγιοι της Ορθοδοξίας…
Κωνσταντίνου Πόλις: 3 μέρες μετά την τραγωδία, 3 μέρες μετά το… ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ…
3 μέρες και 3 νύχτες οι σφαγείς Μουσουλμάνοι βιάζουν, στοιβάζουν στις πλατείες για δούλους στα βάθη της Ανατολής. Σφαγή, φωτιές, ουρλιαχτά Χριστιανών στους δρόμους της Κωνσταντίνου Πόλεως ανάμεικτα με τα γέλια των μεθυσμένων Γενίτσαρων…
Στο φτωχικό κελί του ένας ηλικιωμένος Ιερομόναχος προσεύχεται:-Κύριε πώς επέτρεψες τέτοια τραγωδία;
Μια σκέψη μόνο τον διακατέχει. Να βγεί στον δρόμο να τον σφάξουν οι Τούρκοι, να κάνει ότι επέλεξαν τόσοι και τόσοι δύστυχοι μη αντέχοντας τη σκλαβιά και τά μαρτύρια. Τα χαραγμένα όμως μέσα του παραγγέλματα του Ευαγγελίου τον σταματούν…
-Από τότε, από την προδοσία του Διογένη του Ρωμανού, τότε που τον πρόδωσαν να χάσει την μάχη με τους Τούρκους, τότε άρχισαν όλα. Τους άνοιξαν οι προδότες την πόρτα της Βασιλεύουσας. Σήψη και διαφθορά. Μα ο Κωνσταντίνος; Ήρθε να ξεπλύνει τις αμαρτίες όλης της γενιάς του, μόνος… δεν το’ σκασε…
Και ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Πολύευκτος, αδύναμος, πικραμένος, απελπισμένος, πίνει λίγο νερό και σέρνει τα βήματά του μπροστά στην εικόνα του Κυρίου Ιησού Χριστού στο Ιστορικό εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων όπου ζεί και λειτουργεί χρόνια.
-Κύριε πώς επέτρεψες τέτοια τραγωδία;
Ξαφνικά θυμάται: τα λείψανα Κύριε… Ο Άγιος Τριμυθούντος (Τριμυθούντος Σπυρίδωνας: Ο πολιούχος της νήσου Κερκύρας, ο Υπέρμαχος της Α’ Οικ. Συνόδου Αγ. Σπυρίδωνας, Επίσκοπος Τριμ. Κύπρου, διακρίθηκε στην Α’ Οικ. Συν. (325 μ Χ.),το λείψανό του είχε μεταφερθεί στους Αγ. Αποστόλους Κωνσταντίνου Πόλεως, η μνήμη του τιμάται στις 12 Δεκεμβρίου), η Αυγούστα Θεοδώρα(Αγία Θεοδώρα 815-867 μ Χ.: Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου(830-856), σύζυγος του Εικονομάχου Θεόφιλου Α’, αυτοκράτορα του Βυζαντίου(829-842μ.Χ.), μετά τον θάνατό του, συνεκάλεσε έκτακτη Οικ. Σύνοδο υπό τον Πατριάρχη Μεθόδιο τον Ομολογητή για την αποκατάσταση των αποφάσεων της 8ης Οικ. Συν. Έβαλε τέλος στο <αιματηρό σήριαλ> της Εικονομαχίας, επαναφέροντας την προσκύνηση των Εικόνων, Η διακήρυξη της αναστήλωσης στις 11 Μαρτίου του 843μ.Χ. Η μνήμη της τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου. Το λείψανό της είχε εναποτεθεί αρχικά στο ναό της Αγ. Αναστασίας ανατολικά του Κερατείου και κατόπιν μεταφέρθηκε στο ναό των Αγ. Αποστόλων.
-Κύριε, Κύριε… τα Άγια λείψανα θα τα εγκαταλείψω στους Αγαρηνούς; Τα λείψανα του Αγ. Τριμυθούντος που θαυματουργεί 1000 και χρόνια τώρα και της Αγίας Θεοδώρας; Κύριε, ξέρω τι να κάνω. Γίνε βοηθός μου. Αν πεθάνω, Εσύ… Εσύ… Ξέρεις…
Δύο μέρες μετά την ώρα που ο Κατακτητής Μωάμεθ ετοιμάζει το πρώτο του συμβούλιο στην ματωμένη Κωνσταντίνου Πόλη, ένας ρακένδυτος καλόγερος διασχίζει τους δρόμους σέρνοντας το σχοινί ενός μουλαριού που αριστερά και δεξιά του έχει δύο μεγάλα κοφίνια σκεπασμένα με πολλά άχυρα. Κάνει συνεχώς τον Σταυρό του, αντικρίζοντας το φρικτό θέαμα των εκατοντάδων νεκρών στις άκρες των δρόμων, στους κήπους των σπιτιών, ναι, κι’ από τα παράθυρα κρέμονται πτώματα, σπίτια καίγονται, άλλα σπίτια αρχόντων με σημάδι <Χ> απείρακτα, τα σπίτια των ανθενωτικών αρχόντων που προτιμούσαν τους Τούρκους για να μην χάσουν πλούτη κι εξουσία και…
Πορεία για την Πύλη του Ρωμανού; Όχι, αυτή ήταν η επιλογή του Ηγέτη Κωνσταντίνου. Με πόνο Ψυχής απ’ όσα αντικρίζουν τα μάτια του, ο Γρηγόριος Πολύευκτος, προσευχόμενος συνεχώς, οδηγεί το μουλάρι με το πολύτιμο φορτίο του στη μικρή Δυτική Πύλη, αυτή που ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος είχε επισκευάσει λίγο πριν την πολιορκία…. Οι λίγοι Τούρκοι-άτακτος στρατός, που ακόμα κλέβουν και λεηλατούν αφήνουν τον κουρελή παπά που κουβαλά άχυρα να περάσει, και…
Ο Ιερομόναχος Γρηγόριος έχει κάνει με τη σειρά του, την δική του Υπέρβαση. Πορεία για Σηλυβρία,(Τουρκ. Silivri, τουρκ. Πόλη της Ανατ. Θράκης, κατελήφθη από τους Τούρκους λίγο μετά την πτώση της Κωνσταντίνου Πόλεως), που ακόμα δεν έχει καταληφθεί από τους Τούρκους και μετά και με πολλούς κινδύνους στο δρόμο του, θα φθάσει στο Διδυμότειχο, σημείο ορόσημο του ταξιδιού του. Οι κίνδυνοι τώρα λιγότεροι, κοιτίδες Χριστιανικές, Ναοί, Μονές. Φτάνει στην Θεσσαλονίκη(στα χέρια των Τούρκων από το 1430μ.Χ. ) με σκοπό να μεταβεί και να παραδώσει το <φορτίο> του στο Άγιο Όρος. Δεν θα τα καταφέρει. Συνεχίζει , Πρόσφυγας, με επιμονή και πίστη στο Ιερό Χρέος του, σέρνοντας το μουλάρι με το πολύτιμο θησαυρό, συνεχίζει το ταξίδι του ο Ιερομόναχος Γρηγόριος. Κοιμάται σε σπηλιές, οδοιπορεί σε δάση, τρία χρόνια…
3 χρόνια έχουν ήδη περάσει από την Άλωση της Κωνσταντίνου Πόλεως. Ο Γρηγόριος Πολύευκτος έχει βρει φιλοξενία σε Ορθόδοξη Μονή της Παραμυθιάς(κωμόπολη της Θεσπρωτίας υπό την κυριαρχία των Οθωμανών από το 1449 απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό Στρατό μόλις το 1913). Για πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια, εδώ, σ’ αυτή τη Μονή ο Ιερέας Γρηγόριος αποκαλύπτει το περιεχόμενο των κοφινιών. Εκμυστηρεύεται στον Ηγούμενο της Μονής το σκοπό του ταξιδιού του, τα Άγια Λείψανα βγαίνουν από τα κοφίνια, τελούν σωρεία θαυμάτων, μαζεύονται Χριστιανοί απ’ τη γύρω Ηπειρωτική γη…
-Αδελφέ Γρηγόριε , στους Κορφούς να πάς. Ο Μωάμεθ θα καταλάβει κάθε τι Χριστιανικό. Φύγε στους Κορφούς. Στο Ιόνιο κυβερνούν οι Βενετοί που μάχονται τους Τούρκους. Εκεί το πολύτιμο φορτίο σου θα είναι ασφαλές…
Μία θάλασσα χωρίζει το Ιόνιο από την Θεσπρωτία. Το τελευταίο μέρος του ταξιδιού του Γρηγόριου Πολύευκτου, αρχίζει. Βενετοί, λοιπόν, οι κατακτητές, Φράγκοι, στο νησί των Φαιάκων, αλλά …Χριστιανοί. Ήδη 3 χρόνια πρόσφυγας ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Πολύευκτος, έχοντας διασώσει τους <θησαυρούς> της Ορθοδοξίας, φτάνει στην Βενετοκρατούμενη Κέρκυρα το 1456 και…
Στην προσφυγική γειτονιά των καταφευγόντων στην Κέρκυρα Ελλήνων από την Κωνσταντίνου Πόλη λόγω της Άλωσης της από τον Πορθητή, ένας επίμονος χτύπος στην πόρτα του Πρόσφυγα-Ιερέα Γεωργίου Καλοχαιρέτη που ανοίγοντας αντικρίζει τον παλιό του γείτονα στην Κωνσταντίνου Πόλη, Γρηγόριο. Δύο Πρόσφυγες που ανταμώνουν ξανά 3 χρόνια μετά τον ξεριζωμό. Και πάλι Πρόσφυγες. Ο πατέρας Γρηγόριος Πολύευκτος εξιστορεί στον πατέρα Γεώργιο Καλοχαιρέτη την περιπέτειά του, του παραδίδει και του κληροδοτεί το πολύτιμο φορτίο του…
(Κοντά 7 αιώνες από τότε η λάρνακα με το θαυματουργό λείψανο της Αυγούστας Θεοδώρας <φιλοξενείται> στον από το 1841 ανακηρυχθέντα Μητροπολιτικό Ναό Κερκύρας, τον Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιοτίσσης).
Κείμενο
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος- Ερευνήτρια[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
