Το Νόμπελ της καρδιάς
Οι δείκτες του ρολογιού είχαν μόλις περάσει το σύνορο της μεσημβρίας, όταν έφτασε η είδηση από το Όσλο. Παρά τον αδιαμφισβήτητο επαγγελματισμό της, μπορούσες να διακρίνεις καθαρά μία ελαφρά απογοήτευση στη φωνή της δημοσιογράφου, καθώς ανακοίνωνε την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης για το 2016 στον Κολομβιανό Προέδρο Χουάν Μανουέλ. Το ίδιο νωχελικά ευχαρίστησε η παρουσιάστρια της εκπομπής την ρεπόρτερ του ραδιοφωνικού σταθμού, προχωρώντας βιαστικά στο επόμενο θέμα.
Ομολογουμένως η απόφαση της Νορβηγικής Επιτροπής λύπησε πολύ κόσμο, εντός και εκτός Ελλάδος, αν και σήμερα ο θεσμός δεν είναι αυτός που ήταν κάποτε. Αρκεί να κοιτάξει κανείς ποιοι βρίσκονται ανάμεσα στους κατόχους και θα καταλάβει το γιατί. Ακόμα και για την φετινή επιλογή, έχουν ήδη ακουστεί φωνές οι οποίες υποστηρίζουν ότι κρύβει ποικίλες πολιτικές σκοπιμότητες.
Ανεξαρτήτως όλων αυτών, η Λέσβος και σε ένα δεύτερο επίπεδο η χώρα ολόκληρη, είχαν ανάγκη από μία τέτοια διάκριση. Κυρίως για λόγους ηθικής επιβεβαίωσης, όχι τόσο δικαίωσης. Εδώ που έχουμε φτάσει σήμερα, η ηθική επιβεβαίωση είναι πολύ πιο σημαντική από την οποιαδήποτε δικαίωση.
Ο κάτοικος της Λέσβου, ο οποίος κάνει υπομονή, ο οποίος δεν υποκύπτει στο μίσος που κηρύττουν οι βάρβαροι, ο οποίος εξακολουθεί να βοηθάει τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους χωρίς να αναμένει ανταλλάγματα, χρειάζεται να επιβεβαιώσει μέσα του ότι πράττει το σωστό, πολύ περισσότερο από το μπράβο μιας επιτροπής που όσο καλά κι αν πληροφορείται για τα πράγματα, βρίσκεται πολύ μακριά από αυτά για να τα γνωρίζει σε βάθος.
Ο κάτοικος της Λέσβου όμως βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος και κάθε μέρα υπομένει την διαρκώς κλιμακούμενη κατάσταση στο νησί του και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Και βέβαια, δεν θα σταματήσει τώρα που δεν τον τίμησαν με Νόμπελ. Γιατί έχει καρδιά. Γιατί είχε προπάππου πρόσφυγα. Γιατί εκτός από ελληνικά μιλάει τη γλώσσα του πολιτισμού. Το μόνο το οποίο προσδοκά, είναι μία βοήθεια από αυτό το έρμο το κράτος, τα στελέχη του οποίου όλο συσκέπτονται κι όλο μένουν άπραγα. Πρέπει να κάνουν σύντομα κάτι γιατί αν «χάσουν» αυτόν τον κάτοικο, τότε είναι βέβαιο ότι θα ζήσουμε μαύρες μέρες.
