Το νόημα των Αποκριών

Όσο πιο πολύ παρατηρείς τη ζωή (το καλό της πρόσωπο για την ακρίβεια), τόσο πιο πολύ κατασταλάζεις ότι πολλά στηρίζουν την ύπαρξή τους σε μια ιδέα ή μια αφορμή. Είναι υπερβολικά πολλά και συνήθως αρκετά σημαντικά για να χρωστούν χάρη σε κάτι τόσο ανεπαίσθητο όσο μία αφορμή, αλλά μάλλον έτσι συμβαίνει. Η αλήθεια είναι ότι η κατανόηση αυτής της υποβόσκουσας αρχή αποτελεί ένα από τα κλειδιά της κατανόησης των ανθρώπινων σχέσεων. Ας πάρουμε τις Απόκριες για παράδειγμα, που βρίσκονται και στην επικαιρότητα. Σε άλλους είναι αδιάφορες, σε άλλους φορτικές, ενώ δεν είναι καθόλου λίγοι εκείνοι που τις παίρνουν αρκετά σοβαρά. Αλλά αν θέλεις πραγματικά να αξιολογήσεις το οτιδήποτε, δεν έχεις παρά να στραφείς στα παιδιά.

Τον έβλεπα να περπατάει στο πλάι του δρόμου με την αστεία στολή του, καμαρωτός, δίπλα στη μαμά του, που είχε μπει κι αυτή στον ρόλο, φορώντας ένα περίτεχνο βενετσιάνικο προσωπείο. Και να τα γέλια, και να οι χαρές σε όλη την διαδρομή, που φαντάζομαι πως θα τους οδήγησε σε κάποιο παιδικό πάρτυ. Για να είμαι ειλικρινής, τους ζήλεψα λιγάκι. Ποιος ξέρει πόσα χαρούμενα παιδικά γέλια αντήχησαν εκείνη τη νύχτα, γαληνεύοντας τ’ αγριωπό πρόσωπο της χειμωνιάτικου σκοταδιού. Αυτό είναι το νόημα των Αποκριών, που σίγουρα υπερβαίνει το οποιοδήποτε κιτς καρναβάλι (ευτυχώς δεν είναι όλα έτσι) με πειραγμένα ποτά και χαζεμένα πιτσιρίκια. Αν ακόμη δυσπιστεί ο νους, τότε ο καθένας μπορεί να προχωρήσει σε μία απλή αυτό-ανάλυση. Μοναδική προϋπόθεση, να έχει ζήσει ως παιδί ένα τέτοιο πάρτυ την περίοδο των Αποκριών ή έστω κάποια αντίστοιχη εκδήλωση με άλλα παιδιά ντυμένα στο πνεύμα της γιορτής. Είναι σίγουρο ότι θα θυμηθεί μία από τις στολές που φορούσε τότε, κι αν είναι αρκετά τυχερός μπορεί να αισθανθεί για μερικά δευτερόλεπτα την ζεστασιά μια ξεχασμένης αλλά πάντοτε πολύτιμης ανάμνησης. Καουμπόι, νίντζα ή μαϊμουδάκι, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το παιδί, το κάθε παιδί να το ζήσει κι αυτό.