Τεχνική «Αζούρ»: Ο Διονύσης Καλαματιανός και το αεροδρόμιο Επιταλίου

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”54603″ img_size=”full”][vc_column_text]Διάβασα με προσοχή την πρώτη –αν δεν κάνω λάθος- δημοσία παρέμβαση του Διονύση Καλαματιανού στα τοπικά μέσα με αφορμή την απόφαση του Υπουργού Χρήστου Σπίρτζη, με την οποία ανακαλείται η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας κρατικού αερολιμένα στο Επιτάλιο.

Με έναν ιδιαίτερα σεμνό λόγο ο συμπολίτης πολιτικός –και χωρίς καμία απολύτως αναφορά στην καθοριστική συμβολή του στην εν λόγω απόφαση-επισημαίνει και αξιολογεί ότι αποτελεί το πρώτο αναγκαίο και σημαντικό βήμα για να λειτουργήσει το «αεροδρόμιο» ως πεδίο προσγείωσης και να καταστεί μια επιπλέον πύλη εισόδου για το νομό μας και παράγοντας προσέλκυσης ποιοτικού τουρισμού, με στόχο πάντα την ανάδειξη του πλούτου του τόπου μας, των αρχαιολογικών χώρων, του απαράμιλλου φυσικού τοπίου, για να καταλήξει ότι με τη σωστή διαχείριση και λειτουργία του, μόνο θετικά και αναπτυξιακά μπορούν να είναι τα αποτελέσματα της εξέλιξης αυτής.

Θα τολμήσω –δημοσιογραφική αδεία- να παραλληλίσω την μικρή αυτή παρέμβαση με τη λεγόμενη «τεχνική αζούρ». Τον ιδιαίτερο, αριστοτεχνικό τρόπο κεντήματος, που με λεπτεπίλεπτη τεχνική «ζωγραφίζει γωνίες ενός κεντήματος, τα μέσα ή το γύρω-γύρω.

Η «τεχνική αζούρ» δεν είναι αλισβερίσια κάτω απ’ το τραπέζι. Δεν είναι μπαμπεσιά και πονηριά. Υπάρχει και αυτό το κέντημα. Και έτσι «γράφουν» και «κεντάνε» οι επιτήδειοι.

Το καλό όμως κέντημα, έχει μια αθωότητα με κρυμμένες τις διάφανες προθέσεις. Αλλάζει με απλότητα το σχήμα σα να μην ήθελε να το αλλάξει.

Ο Σεφέρης έλεγε ότι «καταλαβαίνει κανείς πως δουλεύει καλά, όταν κάθε περιστατικό, το πιο μικρό και ασήμαντο της καθημερινής του ζωής και σκέψης, έρχεται σα μονάχο του και βάζει ένα πετραδάκι στο πράγμα που φτιάχνει».

Και νομίζω ότι ο συμπαθής συμπολίτης πολιτικός κάνει ακριβώς αυτό…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]