Δεν ξέρω πόσο «δικαιωμένοι» μπορεί να αισθανόμαστε σήμερα όσοι φουσκώναμε από υπερηφάνεια από τη χρυσόσκονη που σκόρπισε ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων, όταν το Σεπτέμβριο του 2017 επισκεπτόταν την Αθήνα.

Η επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου –με επίκεντρο την ομιλία του στην Πνύκα- ήταν πράγματι γεμάτη συμβολισμούς. Πηγές της γαλλικής Προεδρίας επεσήμαιναν τότε ότι ο κος Μακρόν από τον ιστορικό αυτό χώρο, θέλησε να δείξει ότι η αναδιάρθρωση της Ευρώπης περνά μέσα από τη δημοκρατική αναδιάρθρωση και ταυτόχρονα να στείλει μήνυμα εμπιστοσύνης για την ανάκαμψη σε μια χώρα σύμβολο της Ευρωπαϊκής κρίσης.

«Το σκηνικό ήταν εντυπωσιακό» έγραφε η γερμανική Handelsblatt που δαγκωνόταν από ζήλια, γιατί μια τέτοια τιμή να απευθύνει ομιλία από το χώρο της Πνύκας, θα ήταν αδιανόητο να επιδαψιλεύσει η ελληνική κυβέρνηση στην κα Μέρκελ.

«Στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία, ο Μακρόν ευαγγελίζεται την επανίδρυση της Ευρώπης…» σχολίαζε η welt.

Οι μεγάλοι λόγοι θέλουν και αντίστοιχο σκηνικό. Και ο Γάλλος πρόεδρος κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα «έπαιξε» με τα σύμβολα όσο καλύτερα μπορούσε. Αλλά το να πει κανείς ότι με τους συμβολισμούς καθορίζεις και το περιεχόμενο είναι περισσότερο σα να γράφεις τις τελευταίες γραμμές ενός τελευταίου κεφαλαίου –βλέπε επίσκεψη Ομπάμα- παρά τις πρώτες γραμμές ενός καινούργιου.

Ο Γάλλος Πρόεδρος έκλεισε την ομιλία του στην Πνύκα απαγγέλλοντας το τελευταίο μέρος του ποιήματος του δικού μας Σεφέρη «οι άγγελοι είναι λευκοί» στέλνοντας κύματα συγκίνησης στο ακροατήριό του.

Δυστυχώς οι συμβολισμοί δεν αποδεικνύονται πάντα λευκοί. Και η Πνύκα δεν είχε μόνο γλύκα.

Όσοι επένδυσαν στις γαλλο-ελληνικές μπίζνες –και όχι στο θαύμα- κάτι γνώριζαν περισσότερο. Το «θαύμα» δεν ήρθε, ήρθαν όμως δύο γαλλικές φρεγάτες που θα περιπολούν για πέντε χρόνια στο Αιγαίο έναντι 500 εκ. ευρώ.