«Τα πουλιά με το μαύρο κολάρο»: Παρουσιάστηκε στα Λεχαινά το νέο βιβλίο του Κώστα Λογαρά
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”55298″ img_size=”full”][vc_column_text]Στην κατάμεστη αίθουσα του αρχοντικού Μαστροβασίλη στον πεζόδρομο της αγοράς, στα Λεχαινά, πραγματοποιήθηκε , με μεγάλη επιτυχία, το Σάββατο 17 Μαρτίου στις 7 το βράδυ η εκδήλωση- παρουσίαση του νέου βιβλίου του Κώστα Λογαρά « Τα πουλιά με το μαύρο κολάρο», που διοργάνωσε ο Όμιλος Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λεχαινών. Για το μυθιστόρημα μίλησαν οι φιλόλογοι κ. Ευγενία Αδαμοπούλου και κ. Μαργαρίτα Αργυράκη. Το ποίημα του Κώστα Λογαρά « Πάτρα των ξεριζωμένων, πόλη εξόριστη» διάβασε η κ. Αλεξάνδρα Σωτηράκογλου.
Στην εκδήλωσε παρευρέθη και ο ίδιος ο συγγραφέας και συνομίλησε με τους παρευρισκόμενους για το έργο του.
Ο κ. Λογαράς αναφερόμενος στο βιβλίο του τόνισε ότι αρχικά αναφέρεται σε μια πραγματική ιστορία δολοφονίας συνέβη στην Πάτρα το 1979., όπου το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη δραματική ιστορία ενός ανθρώπου, του Μαρίνου Τριάντη παράλληλα με την πτωτική πορεία της χώρας, στην Ελλάδα των μνημονίων και της κρίσης.
Όπως επισήμανε ο συγγραφέας το υλικό της υπόθεσης, το είχε στα χέρια μου από το 1986 και συνεχώς το εμπλούτιζε με νέες πληροφορίες, ωστόσο η ιστορία αυτή καθώς πέρναγαν τα χρόνια και άλλαζαν οι άνθρωποι και οι εποχές, θεώρησε ότι τελικώς το θέμα αυτό που τον είχε συγκλονίσει, από μόνο του δεν ενδιέφερε κανέναν.
«Έτσι το άφηνα στην άκρη μέχρι το 2010 που ήρθε η κρίση και μου πέρασε ξαφνικά η ιδέα να συνδυάσω την αίσθηση του κακού που διέγνωσα στην υπόθεση αυτή, με αυτό που ζούμε εμείς αυτά τα χρόνια ως κοινωνία και να συνδυαστούν αυτοί οι δυο κόσμοι. Ο ατομικός κόσμος του Μαρίνη Τριάντη και του Στράτη με μια γενικευμένη αίσθηση του κακού που ξαφνικά διαχύθηκε στην κοινωνία και να βρω τα «κλειδιά» που θα ένωναν αυτές τις δύο ιστορίες. Έχω την αίσθηση ότι η ελληνική κοινωνία ζει μια φαντασία ανάμεσα σε αυτό που νομίζουμε πως συμβαίνει με αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει. Είμαστε 8 χρόνια σε μια αφύσικη κατάσταση του μνημονίου και δεν μπορούμε να βγούμε έξω γιατί σε μας λειτουργεί αυτή η ψευδαίσθηση του ποιοι είμαστε και συνεχώς λειτουργούμε με το θυμικό και όχι με την λογική που πρέπει να έχει ο πολιτικός κόσμος» κατέληξε ο κ. Λογαράς.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
