«Συνεχίζουμε να πορευόμαστε στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη…»

Εξαιρετική η χθεσινή εκδήλωση για τον μεγάλο ειρηνιστή γιατρό και το Αντιπυρηνικό κίνημα στο Κτήμα Μερκούρη

Μια εξαιρετική εκδήλωση τιμής στην μνήμη του μεγάλου ειρηνιστή γιατρού και μαραθωνοδρόμου Γρηγόρη Λαμπράκη και παράλληλα ένα αφιέρωμα στον αντιπυρηνικό κίνημα και το Παγκόσμιο Κίνημα για την Ειρήνη που σήμερα συμπίπτει και με την Παγκόσμια Ημέρα του ΟΗΕ και το αίτημα για πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών, πραγματοποιήθηκε χθες το μεσημέρι στο Κτήμα Μερκούρη με πρωτοβουλία των αδελφών Κανελλακόπουλου.

Κεντρική ομιλήτρια της πολιτιστικής αυτής εκδήλωσης, η κ Μαρία Αρβανίτη – Σωτηροπούλου, διακεκριμένη  γιατρός, λογοτέχνης και πρόεδρος της «Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής», που έχει να επιδείξει μια πλούσια κοινωνική δράση με τη συμμετοχή της και το έργο της στα κινήματα ειρήνης και πολιτισμού για τα οποία πολλάκις βραβεύτηκε.

Το κοινό καλωσόρισε εκ μέρους του Κτήματος Μερκούρη ο κ. Χρήστος Κανελλακόπουλος τονίζοντας ότι η ανοιχτή αυτή συζήτηση ενώνει στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του τοπου μας, με κάποια από τα μεγάλα ζητούμενα της εποχής μας τα οποία ξεπερνούν τα δικά μας σύνορα, αλλά που μαζί αφορούν θέματα ζωτικής σημασίας για μας τους ίδιους, την κοινωνία και τον πλανήτη μας.

«Ήμουνα 16χρονος μαθητής του Γυμνασίου – ανέφερε ο κ. Κανελλακόπουλος- την άνοιξη εκείνη του 1963 και δεν ξεχνώ την τραγική είδηση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και τα θλιβερά γεγονότα που ακολούθησαν. Το φιλμ Ζ του Κώστα Γαβρά – που σημαίνει ΖΕΙ- βασισμένο στη κείμενο του βιβλίου του Βασίλη Βασιλικού με την έξοχη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και την εξαίρετη ερμηνεία του Υβ Μοντάν και της Ειρήνης Παππά, θα ζωντανέψει κάποια χρόνια μετά την θυσία του στην παγκόσμια υπόθεση της ειρήνης, αποκαλύπτοντας πλατιά τους μηχανισμούς που κινεί το παρακράτος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη πλανήτη. Σήμερα, 63 χρόνια αργοτερα, σε έναν ανύποπτο ίσως χρόνο, είμαστε όλοι εδώ για να ακούσουμε την κ. Μαρία Αρβανίτη- Σωτηροπούλου, μια εκλεκτή επιστήμονα και λογοτέχνη, με πολύ ενεργό δράση, η οποία ως πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρίας Προστασίας Περιβάλλοντος και κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής, είναι ενεργό στέλεχος του παγκόσμιου κινήματος Ειρήνης, προσωπικότητα με πλούσια συγγραφική και λογοτεχνική δράση στα ελληνικά γράμματα».

Από τον Νίκο Νικηφορίδη στο Γρηγόρη Λαμπράκη

Από την πλευρά της η κ. Αρβανίτη ευχαρίστησε το Κτήμα Μερκούρη για την πρόσκληση και την διοργάνωση της εκδήλωσης και ανέφερε ότι συμπτωματικά σήμερα Δευτέρα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τον ΟΗΕ και αρχίζει η εβδομάδα για τον αφοπλισμό «άρα είμαστε επίκαιροι». Η ίδια ως πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρίας κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής, ξεκίνησε την ομιλία της από την ιστορία του αντιπυρηνικού κινήματος που όπως είπε είναι πολύ ματωμένη εδώ στην Ελλάδα και ελάχιστοι το γνωρίζουν.

«Ο πρώτος άνθρωπος που πέθανε για το αντιπυρηνικό κίνημα ήταν ο Νίκος Νικηφορίδης το 1951, ο οποίος εκτελέστηκε επειδή συγκέντρωνε υπογραφές. Μετά, ακολούθησε η δολοφονία του Λαμπράκη, ο οποίος για εμάς ήταν το πρότυπο του γιατρού, γιατί ήταν βαλκανιονίκης, πολύ καλός γιατρός, ο πρώτος που είχε εκδώσει πολύ σημαντικό σύγγραμμα ενδοκρινολογίας 10 χρόνια πριν γίνει η ειδικότητα στην Ελλάδα. Οι πορείες ειρήνης και η αφοσίωσή του, που στο τέλος κατέληξε στον τραγικό του θάνατο. Το 1988 εξέδωσα το πρώτο βιβλίο για τον Λαμπράκη, για το έργο του ως γιατρός- αγωνιστής και σήμερα θα έπρεπε να επαναδεσμευτούμε ότι συνεχίζουμε να πορευόμαστε στα βήματά του και ότι τιμούμε τα ιδανικά και τις αξίες για τα οποία θυσιάστηκε.»

 Ζητάμε την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών

Παράλληλα η κ. Αρβανίτη πρόβαλλε την θέση του αντιπυρηνικού κινήματος και όλων των ΜΚΟ που ασχολούνται με τον αφοπλισμό όπου ζητούν την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών.

«Στον ΟΗΕ υπήρξαν προηγούμενες αντιπυρηνικές συμφωνίες, οι οποίες δυστυχώς χρησιμοποιήθηκαν από τις πυρηνικοκάτοχες χώρες και δη από την Αμερική, για εισβολή στον πόλεμο του Ιράκ, και μετά, ως μέσο πίεσης, σε χώρες όπως το Ιραν και η Βόρεια Κορέα για να μην αποκτήσουν ποτέ πυρηνικό οπλοστάσιο. Από την άλλη, οι ίδιες οι χώρες, που έχουν πυρηνικά, δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν να περιορίσουν τα πυρηνικά του, όπως είχαν συμφωνήσει. Γι’ αυτό, όλες εμείς οι ΜΚΟ που εργαζόμαστε γι’ αυτό το πράγμα, μέσω του ΟΗΕ, προωθούμε και περνάει την επόμενη εβδομάδα ξανά, το  θέμα του να απαγορευτούν πλήρως τα πυρηνικά όπλα, όπως είχε γίνει με τα χημικά, τα βιολογικά και υπόλοιπα όπλα μαζικής καταστροφής, με βάση δηλαδή το ανθρωπιστικό δίκαιο. Και παραδόξως, η ελληνική κυβέρνηση, στην προηγούμενη ψηφοφορία, ψήφισε όχι στην πρόταση αυτή. Κι εμείς προσπαθούμε να πιέσουμε την ελληνική κυβέρνηση, να ψηφίσει αυτή τη φορά, αν όχι «ναι», τουλάχιστον αποχή.»