Συνένοχοι είμαστε όλοι στην τρέλα
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”67146″ img_size=”full”][vc_column_text]Και μετά την απόλυτη καταστροφή επανέρχεται το ίδιο πάντα ερώτημα στη νεοελληνική πολιτεία μας: τις πταίει; Ποιος ευθύνεται; Γιατί πέθαναν τόσοι άνθρωποι; Γιατί καταστράφηκαν τόσες περιουσίες; Γιατί αφανίστηκε το πράσινο από προσώπου γης; Μερικές φορές δίνεται μία κάποια απάντηση, αλλά κατά κανόνα δεν είναι η ενδεδειγμένη, γι’ αυτό και δεν αλλάζουν ποτέ τα πράγματα. Γι’ αυτό εξακολουθούμε να ζούμε «εθνικές τραγωδίες».
Το άρθρο του Κώστα Ζαφειρόπουλου στην «ΕΦΣΥΝ» με τίτλο «40 χρόνια φωτιές στην Ανατολική Αττική», ήταν από τα ελάχιστα σοβαρά δείγματα δημοσιογραφικής άποψης που ακούστηκαν αυτές τις δύσκολες μέρες. Το επισημαίνω διότι πέρα από την ουσία του ζητήματος, κινήθηκε στο πλαίσιο του σεβασμού των ανθρώπων οι οποίοι έχουν χτυπηθεί αδυσώπητα από τη φωτιά, σε αντίθεση με δημοσιογράφους, ευρωβουλευτές και φυσικά τον Αμβρόσιο, ο οποίος παραδόξως δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Το προφανές επισημαίνει ο δημοσιογράφος της «ΕΦΣΥΝ», σημειώνοντας ότι «οι αεροφωτογραφίες της περιοχής από το 1945 μέχρι σήμερα σε πληθώρα επιστημονικών μελετών και η περαιτέρω ανάλυσή τους δείχνουν πως τα σημεία απ’ όπου ξεκίνησαν οι περισσότερες πυρκαγιές και η οικοδομική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Αττικής έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους». Μήπως δεν ισχύει το ίδιο περίπου για ολόκληρη την επικράτεια και για τις περιοχές που καίγονται ξανά και ξανά μέχρι να μην μείνει σπιθαμή αδόμητη; Παντού έχουμε τέτοια παραδείγματα και μάλιστα κατά περιπτώσεις κραυγαλέα.
Έγινε κάτι; Μπήκε κανείς φυλακή; Όχι να καταδικαστεί απλώς αλλά να κλειστεί σε κελί. Εκεί που κάηκε δάσος και φύτρωσαν κατοικίες, ζήτησε κανείς τον λόγο από τους κατασκευαστές; Ελέγχθηκε αν οι τελευταίοι έχουν και ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις; Από την πολεοδομία, ποιος υπέγραψε και με ποιο σκεπτικό; Ανοίχτηκαν οι λογαριασμοί του υπαλλήλου και του προϊσταμένου του; Ελέγχθηκε το πόθεν έσχες τους; Όχι βέβαια γιατί κανείς δε νοιάστηκε. Ούτε εισαγγελέας, ούτε δικαστής, ούτε αστυνομικός, ούτε αιρετός, ούτε πολιτειακός παράγοντας, ούτε πολίτης. Γι’ αυτό είμαστε όλοι συνένοχοι σε αυτήν την τρέλα που εκτυλίχθηκε στο Μάτι. Άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο, καμία αντίρρηση. Αλλά μας βαραίνει όλους το πρόσφατο έγκλημα γιατί ταυτόχρονα είναι και διαχρονικό.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
