Με ένα από τα εμβληματικότερα θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα, το «Ψηλά από τη γέφυρα» του Άρθουρ Μίλλερ, αποφάσισε να αναμετρηθεί φέτος η Ομάδα Θεάτρου «Προσκήνιο» που έκανε πρεμιέρα το βράδυ το Σάββατου στο θέατρο Απόλλων, σε μια εξαιρετικά καλοστημένη παράσταση, ένα σχεδόν αστυνομικής ροής δράμα, επηρεασμένο από την αρχαία ελληνική τραγωδία, που καταχειροκροτήθηκε από το κοινό. Οι ηθοποιοί της Ομάδας κατέθεσαν ψυχή και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Αλέξανδρου Κοέν, κερδίζοντας το στοίχημα της επιλογής «μεγάλων κειμένων» που πραγματικά χρειάζονται κότσια για να τα αποδώσεις και μπράβο τους που τα κατάφεραν! Έδωσαν την ευκαιρία στο κοινό του Πύργου να παρακολουθήσει μια εξαιρετική παράσταση, όπου φάνηκε η πολύ δουλειά και η σοβαρότητα με την οποία την αντιμετώπισαν, φέρνοντας το θεατή πρόσωπο με πρόσωπο με το αμερικάνικο όνειρο, θίγοντας πολύ σημαντικά θέματα όπως την μετανάστευση , την ελευθερία και το ανομολόγητο πάθος που έχουν όπως αποδεικνύεται βαρύ τίμημα.
Το έργο, μας μεταφέρει στην Αμερική, στο Μπρούκλιν, δεκαετία του ’50 όπου ένας Ιταλός μετανάστης, ο Έντι Καρμπόνε εργάζεται σκληρά στο λιμάνι για να συντηρήσει τη σύζυγό του Μπέατρις και την ανιψιά της Κάθριν, την οποία μεγαλώνουν σαν δικό τους παιδί. Η άφιξη Ιταλών συγγενών της Μπέατρις, που μπήκαν παράνομα στη χώρα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και φιλοξενούνται στο σπίτι τους ανατρέπει την ισορροπία της οικογένειας. Η Κάθριν ερωτεύεται τον Ροντόλφο, τον νεαρό ξάδελφο της Μπέατρις, ξυπνώντας στη ψυχή του Έντι μια καταστροφική ζήλια, που τον ωθεί σε ακραίες συμπεριφορές, εξαιτίας του ερωτικού του πάθους για την νεαρή ανιψιά της γυναίκας του. Το πάθος που πυροδοτεί την εσωτερική σύγκρουση που συγκλονίζει τον ήρωα δέσμιος της τραγικής του μοίρας, οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του.
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα δωμάτιο με λιγοστά έπιπλα, με φόντο ένα εξαιρετικό ψηφιακό σκηνικό όπου απεικονίζεται νύχτα η γέφυρα του Μπρούκλιν και όπου μπορείς να δεις τα αυτοκίνητα να κινούνται και τα φώτα να καθρεφτίζονται στην θάλασσα. Τον τραγικό ήρωα Έντι Καρμπόνε ερμήνευσε εξαιρετικά ο Νίκος Λαϊνόπουλος που κατάφερε να μας παρασύρει στο δικό του σκοτεινό νοσηρό πάθος, έχοντας δίπλα του την γυναίκα του Μπεατρίς που ερμήνευσε η Ασπασία Αργυροπούλου που είχε την αμεσότητα που χρειαζόταν αλλά και ένα κρυμμένο σπαραγμό. Τον ρόλο της νεαρής ανιψιάς του ζευγαριού, της Κάθριν, κράτησε η Ελένη Αργυροπούλου που κατάφερε με την φρεσκάδα και το μπρίο της να περάσει -όπως απαιτούσε το κείμενο- από την ανωριμότητα στην ενηλικίωση με επαναστατική στην πορεία διάθεση. Ο δικηγόρος Αλιφιέρι – Διονύσης Ζάγκλης – ήταν εκείνος που είχε αναλάβει με μια πολύ σοβαρή προσέγγιση τον ρόλο του αφηγητή που επεξηγεί και παρατηρεί την έκβαση της ιστορίας χωρίς στην ουσία να μπορεί να την επηρεάσει, όπως ακριβώς και ο Χορός στην αρχαία τραγωδία. Αξιόλογη παρουσία είχαν όλα τα νεαρά παιδιά της ομάδας, η Κων/να Τσονοπούλου, ο Γιώργος Μπαλαούρας και Παύλος Γκορδής και Άρης Λαγκαδινός στο ρόλο του Ροντόλφο σε διπλή διανομή.
Μετά το τέλος της παράστασης, όλοι οι ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Κοέν, δέχθηκαν τα συγχαρητήρια των θεατών και τα θερμά τους σχόλια για την παράσταση, που αξίζει πραγματικά να παρακολουθήσει κανείς…
