Παραδόθηκε χθες στην κυκλοφορία από τον υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη, το τελευταίο βόρειο τμήμα της Ιόνιας οδού. Πρόκειται για 14 περίπου χιλιόμετρα με την παράδοση των οποίων η Ιόνια οδός γίνεται ένας ενιαίος ολοκληρωμένος, σύγχρονος και ασφαλής αυτοκινητόδρομος που θα ενώνει την Αθήνα με τα Ιωάννινα σε 3,5 ώρες.

Η είδηση είναι φυσικό να δημιουργεί τους κατοίκους του δικού μας νομού, σκέψεις και μελαγχολικούς συνειρμούς. Για τον «δικό μας» αυτοκινητόδρομο της Πατρών- Πύργου και για την «τύχη» που της επιφύλαξαν οι εκάστοτε αρμόδιοι. Που δέκα χρόνια τώρα καρκινοβατεί και παραμένει η «εθνική μας καρμανιόλα». Που εξακολουθεί να στοιχειώνει σαν σύγχρονο «γεφύρι της Άρτας». Που οι εκατοντάδες ζωές που χάθηκαν και το αίμα που χύνεται στη στράτα της δεν στάθηκαν ικανές να αλλάξουν τη ρότα της.

Που η τύχη της ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι χαμένη στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και τους θολούς σχεδιασμούς του υπουργού.

Που τα χρονοδιαγράμματα και οι εξαγγελίες του- όπως και των προκατόχων του- διαψεύδονται από την πραγματικότητα. Που αντί να παίρνει σάρκα και οστά παραμένει ακόμα σχέδιο επί χάρτου.

Που αναπόφευκτα- για όλους αυτούς τους λόγους- αναρωτιόμαστε πόσο θα χρειαστεί να περιμένουμε ακόμα. Κι αν τελικά κατοικούμε στην ίδια χώρα ή αν οι κάτοικοι αυτού του τόπου είναι πολίτες μιας άλλης κατώτερης Ελλάδας…