Περήφανα γερατειά 2017
Η ουρά μετρούσε ήδη γύρω στους 15 νοματαίους οι οποίοι περίμεναν μπροστά στο μηχάνημα για χρήματα. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, ο γέροντας στεκόταν υπομονετικά πάνω στη μαγκούρα του μέχρι να έρθει η σειρά του. Προσπερνώ ότι με εξαίρεση κάνα δύο που του παραχώρησαν ευγενικά τη θέση τους, όλοι οι υπόλοιποι έκαναν πως δεν τον έβλεπαν. Ντροπής πράγματα αλλά τι να πει κανείς. Εν πάση περιπτώσει, έφτασε η σειρά του γέρου, ο οποίος έκανε φιλότιμες προσπάθειες να συντομεύει. Δυστυχώς κάτι δεν έκανε καλά ή κάτι δεν του έβγαινε. Ξανάβαζε την κάρτα, πληκτρολογώντας εκ νέου τα στοιχεία χωρίς αποτέλεσμα και όσο πιο πολύ αργοπορούσε, τόσο περισσότερο αγχωνόταν γιατί αφενός δεν έκανε δουλειά του και αφετέρου καθυστερούσε την ουρά. Προφανώς ο άνθρωπος είχε κάποιο σοβαρό θέμα, το οποίο απαιτούσε πάση θυσία μετρητό. Ωστόσο αυτό διόλου συγκίνησε έναν «λεβέντη», ο οποίος φρόντισε να εκφράσει με ελαφρώς άκομψο τρόπο τη δυσφορία του. Για σκέψου: να έχει πρόβλημα ο άλλος και εσύ να ξεφυσάς νευρικά λες και θα χάσεις το αεροπλάνο. Μόνο όταν ο γέροντας χτύπησε δυνατά τη γροθιά του στο ΑΤΜ, επικράτησε απόλυτη σιωπή. Το πήρε απόφαση ο δύσμοιρος ότι έτσι ή αλλιώς, σήμερα λεφτά δεν θα έβγαζε. Έκανε να φύγει, με μάτια υγρά και τότε τον πλησίαζε μία κοπέλα ρωτώντας τον αν είναι καλά και αν χρειάζεται βοήθεια. Παρά την ευάλωτη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει, προσπάθησε αμέσως να ανασυγκροτηθεί και παρά τη στενοχώρια του της απάντησε (στον πληθυντικό παρακαλώ) ότι είναι καλά, ευχαριστώντας την παράλληλα για τον ενδιαφέρον της. Ίσως είχε υπερβεί το όριο αναλήψεων. Ίσως κάτι δεν έκανε σωστά ή ίσως κάτι άλλο συνέβαινε με τις τράπεζες και τα συστήματά τους και τον κακό τους τον καιρό. Οι εποχές άλλαξαν δραματικά, αλλά τα περήφανα γηρατειά είναι ακόμη εδώ, παρότι κάνουν ότι μπορούν για να τους στερήσουν και την τελευταία ικμάδα αξιοπρέπειας.
