Ο πάγο- κόφτης

Θέλουμε δε θέλουμε έγινε πια της μόδας. Κόφτης. Τον πρωτακούσαμε εκεί στο 2012 με τα τότε μνημόνια. Μετά γύρω στο 2014 μας επισκέφθηκε ο ομογάλακτος αδελφός του. Και νάτος πάλι φουριόζος και έτοιμος να κόψει και να ράψει. Κι αν αναρωτιέστε να ράψει τι; Σας απαντώ ράμματα για τη γούνα μας.

Αυτόματο μηχανισμό δημοσιονομικής ρύθμισης ως προς το πιο επίσημο και πιο ευκολοχώνευτο μας τον πάσαραν. Που πάει να πει, πάνε καλά τα οικονομικά; Πιάνονται οι στόχοι; Τότε κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Στη περίπτωση όμως που τα κάνουμε «μαντάρα» πιάνει αυτόματα δουλειά. Και τότε που μας πονεί και που μας σφάζει. Πρώτα- πρώτα περνά από το κρεβάτι του Προκρούστη μισθούς και συντάξεις κι αν παρ’ ελπίδα δεν διορθώνεται το κακό, ότι άλλο προαιρούνται εταίροι και δανειστές. Τρεχάτε ποδαράκια μου δηλαδή. Κι εδώ που τα λέμε θα σας συμβούλευα να ξεκινήσετε από τώρα. Καλού- κακού λίγη προετοιμασία δεν βλάφτει. Να μας βρει τουλάχιστον προπονημένους. Γιατί αν είναι να’ ρθει θε ναρθεί, χωρίς καμία διάθεση να μας προσπεράσει. Κι ας λέει αλλιώς ο ποιητής. Θα μας κατσικωθεί στο σβέρκο και δεν μας σώνει ούτε ο θεός.

Τέτοιο πάγο- κόφτη ούτε στο χειρότερο μας εχθρό…