Ο ιερέας των Τεμπών

Παράδοση της Σήραγγας των Τεμπών και του τμήματος Μαλιακός-Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου ΠΑΘΕ (Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι) την Πέμπτη 6 Απριλίου 2017. (EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ)

Στα ίδια μέρη…

Το χιούμορ είναι μεγάλο προσόν. Είναι αυτό που ομορφαίνει καί την ζωή εκείνου που το διαθέτει, καί τη ζωή των γύρω του. Δεν έχει σημασία το φύλο, η ηλικία, η εργασία, η καταγωγή, η «τσέπη» που κουβαλάς. Το μόνο που μετράει είναι αν «το έχεις».

Προς τέρψιν του τηλεοπτικού κοινού το οποίο παρακολουθούσε τα εγκαίνια στις σήραγγες των Τεμπών, ο ιερέας που εμφανίσθη φάντης μπαστούνι μπροστά στον Τσίπρα, έκλεψε την παράσταση.  Είχε μόλις τελειώσει ο αγιασμός του νέου μεγάλου έργου που παραδόθηκε στην κυκλοφορία (ευτυχώς το «κυρ-ελέησον» δεν κράτησε πολύ), όταν ο πρόσχαρος παπάς ενεφανίσθη μέσα από το πλήθος των ρασοφόρων, κλείνοντας με ένα χαμόγελο το διάβα του πρωθυπουργού και προσεγγίζοντας να τον ασπαστεί. Στην αρχή το πήγε χριστιανικά: «Πως λένε, οι δρόμοι γεφυρώνουν αποστάσεις και η πίστη γεφυρώνει χάσματα. Να είστε καλά και να διατηρήσετε πάντα αυτό το χαμόγελο και αυτή την αγνή παιδικότητα».

Μέχρι εδώ όλα καλά. Αμέσως μετά όμως ο παπάς έσκασε την μπόμπα, που όπως καταγράφηκε και από τις κάμερες, προκάλεσε κύμα γέλιου στους παρευρισκόμενους. Γυρνώντας προς τον φωτογραφικό φακό και υψώνοντας ελαφρά την δεξιά γροθιά, έσκασε το παραμύθι: «Ήθελα απλώς μια φωτογραφία να σας έχω, αναμνηστικό με έναν ακροαριστερό!».

Το πηγαίο όσο και οξυδερκές χιούμορ του παπά έκανε ακόμα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να ξεσπάσει σε ασυγκράτητα γέλια. Η ευφυία του συγκεκριμένου αστείου έγκειται στο ότι θα μπορούσε κάλλιστα να εμπεριέχει μία ελαφρά ειρωνεία για το αριστερό φρόνημα του Τσίπρα. Έτσι αφήνει ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, αφού εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει να το ερμηνεύσει κανείς.

Σε κάθε περίπτωση αυτή ήταν ίσως η ομορφότερη στιγμή των εγκαινίων, ενώ παράλληλα αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ότι ο κλήρος διαθέτει ανθρώπους οι οποίοι δεν προορίζονται μόνο για να εξαπολύουν βολές από άμβωνος ή να απευθύνουν ύστατα προσκλητήρια σωτηρίας. Μπορούν και πρέπει να χαμογελούν, και το καλύτερο είναι όταν το κάνουν υπερβαίνοντας κατά πολύ σε ποιότητα τα χριστοδουλικά στερεότυπα του παρελθόντος.