Νίκος Αυγουστίδης: «Ummi – Μια ταινία για τον τρόπο που εμείς δεχόμαστε τους πρόσφυγες»

Zizanio news

Συνέντευξη στις Αλεξάνδρα Μπερτσάτου & Αλεξία Παναγιωτοπούλου

Αναφέρατε ότι το σενάριο της ταινίας σας «Ummi» γράφτηκε πριν από δύο χρόνια. Είδατε τους πρόσφυγες μετά από λίγο να φτάνουν στη πατρίδα μας. Πώς νιώσατε όταν είδατε την ταινία σας να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σας κάτω από αληθινές συνθήκες;

Όπως νιώθουν όλοι, δεν νιώθεις διαφορετικά. Το μοναδικό δίλημμα ήταν αν έπρεπε να συνεχίσω να την κάνω, γιατί δεν πιστεύω ότι μια ταινία μυθοπλασίας έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω απ’ αυτό που συμβαίνει στην τραγική πραγματικότητα. Ίσως το θέμα να το προσεγγίζει καλύτερα ένα ντοκιμαντέρ. Στην ουσία όμως, η ταινία δεν έχει να δώσει κάποιο μήνυμα. Δεν ενδιαφέρομαι να δώσω ένα μήνυμα-σύνθημα επανάστασης (λ.χ. βοηθήστε τον κόσμο ή φιλανθρωπίες). Είναι μια δική μου οπτική πάνω σ’ ένα θέμα βρίσκεται στο φόντο, το προσφυγικό ας πούμε. Στην ουσία μιλάω για εμάς, τους Έλληνες, που είμαστε σ’ αυτή την όχθη και τον τρόπο που δεχόμαστε εμείς τους πρόσφυγες.

Όσον αφορά στο μικρό πρωταγωνιστή, γνώριζε όλη την αλήθεια για το βαθύ νόημα αυτής της ταινίας;

Καταρχάς, το παιδάκι δεν είναι πρόσφυγας, μένει στην Αθήνα και είναι από την Αίγυπτο. Το θέμα το γνώριζε εν μέρει, δηλαδή μέσα τις άκρες. Δεν του είπαμε ψέματα απλά βρήκαμε έναν τρόπο να του εξηγήσουμε έχοντας στο νου ότι τα παιδιά είναι δύσκολα στην μεταχείριση. Δεν πρόβαρα πολύ τις σκηνές διότι ήθελα την φυσική του αντίδραση, οπότε, ό,τι χρειαζόταν το εξηγούσα πάνω στο γύρισμα και συνεχίζαμε κανονικά.

Σχετικά με την αφίσα, έχει κάποιο βαθύτερο νόημα το γεγονός ότι το βουνό είναι ανάποδα;

Είναι το πρώτο πράγμα που βλέπει το παιδί όταν ξυπνάει στην ακτή, δηλαδή τον ουρανό κάτω και τον βράχο από πάνω. ‘Ο, τι λέει σε σας, αυτό είναι.