Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα…
«Κι αν ο λάκκος σου είναι βαθύς
χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς»
Κώστας Βάρναλης
Στο μάτι του κυκλώνα στην κυριολεξία βρέθηκε η Ηλεία το τελευταίο τετραήμερο με δύο μεγάλα χτυπήματα από την κακοκαιρία, πλημμύρες και ανεμοστρόβιλους, συνθλίβοντας στην κυριολεξία το νομό, στραγγαλίζοντας την αγροτική παραγωγή και οικονομία γενικότερα του τόπου. Και δεν ήταν τα μόνα πλήγματα την φετινή χρονιά, αφού η Ηλεία είχε να αναμετρηθεί με τις συνέπειες προηγούμενων πλημμυρικών φαινομένων, σεισμών και… καταποντισμών, με αποτέλεσμα οι ταλαίπωροι κάτοικοι του νομού, αγρότες και επαγγελματίες να βρίσκονται σε απόγνωση και να έχουν στραμμένα τα μάτια στον… ουρανό.
Επειδή όμως οι ουράνιες επικλήσεις την δεδομένη στιγμή δεν είναι από μόνες τους σε θέση να δώσουν την λύση, άλλωστε «συν Αθηνά και χείρα κίνει» μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας, η επόμενη ημέρα που είναι τρομερά μα τρομερά δύσκολη για όλους, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την πολιτική ηγεσία του τόπου και βεβαίως την Πολιτεία. Η Ηλεία βρίσκεται σε τέλμα. Σε οικονομικό αδιέξοδο! Αν θέλουμε ο τόπος να ορθοποδήσει και να μην σβηστεί από το χάρτη, επιβάλλεται η διεκδίκηση ενός μεγάλου Ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος για το νομό με συντονισμένες προσπάθειες όλων των εκλεγμένων και αρμόδιων και η συγκρότηση για την επίτευξη του στόχου, ενός πραγματικού – και όχι προς επικοινωνιακή κατανάλωση – μετώπου όλων των Ηλείων. Γιατί αν αντιμετωπίσουμε αποσπασματικά το θέμα χωρίζοντας τον τόπο σε πληγείσες περιοχές και μη, θα έχουμε χάσει εντελώς το παιχνίδι. Γιατί οι οικονομικές συνέπειες είναι αλυσίδα και πληγέντες είμαστε πλέον όλοι Κι αυτό γιατί τα πράγματα είναι πολύ απλά: Όταν λόγου χάρη, δεν έχει ο αγρότης που καταστράφηκε, δεν μπορεί να αιμοδοτήσει την αγορά. Κι όταν η αγορά πεθάνει, δεν κυκλοφορεί χρήμα, ειδικά σε μια περιοχή όπου η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο». Όταν οι υποδομές είναι διαλυμένες, κατεστραμμένοι δρόμοι, δίκτυα, πλημμυρισμένα αυλάκια από ακαθάριστους χειμάρρους, έργα ημιτελή η κακοφτιαγμένα που ευθύνονται εν πολλοίς για τα πλημμυρικά φαινόμενα συν του ότι όλα τα στοιχειά της φύσης ήταν εναντίον μας και όσο για το τελευταίο είμαστε ανήμποροι να το ελέγξουμε, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, ότι η επόμενη μέρα θα βρει έναν τόπο ρημαγμένο.
Αυτός λοιπόν ο ρημαγμένος τόπος έχει δικαίωμα να ορθοποδήσει και οι κρατούντες – που μόνο άμοιροι ευθυνών δεν είναι για πολλά από τα δεινά αυτής της περιοχής που δεν τολμώ πια να την πω ευλογημένη- έχουν υποχρέωση να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να τον στηρίξουν. Το πρόβλημα λοιπόν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και όχι αποσπασματικά.
Ειδικό Αναπτυξιακό πρόγραμμα για όλη την Ηλεία. Αυτή είναι η μόνη λύση και γι αυτήν θα πρέπει να παλέψουμε όλοι. Οι ευθύνες είναι πολλές και μοιρασμένες αναλογικά, όμως αυτό είναι ένα κεφάλαιο που θα πρέπει να εξεταστεί σε μετέπειτα χρόνο. Η επόμενη μέρα για την Ηλεία είναι αυτή που μας καίει. Με ΧΡΕΟΣ και ΕΥΘΥΝΗ επιτέλους ας κινηθούμε προς τη σωστή κατεύθυνση, γιατί στη «Δραπετσώνα» πια δεν θα έχουμε ζωή…
