Και τώρα τι;

DCIM100GOPROG0028292.

Δεν μας έφτανε η κρίση που εδώ και επτά χρόνια έχει διαλύσει τα πάντα στο διάβα της, δε μας έφτανε η φτώχεια μας, έχουμε τώρα και τον καιρό. Αυτή τη φορά βέβαια η κακοτυχία δεν αφορά μόνο την πολύπαθη περιοχή μας, αφού τις τελευταίες μέρες τα ακραία καιρικά φαινόμενα σφυροκοπούν ανελέητα πολλές περιοχές σε όλη την επικράτεια. Γεγονός ουδόλως παρηγορητικό, καθώς η Ηλεία έχει υποστεί πολύ βαριά πλήγματα και δεν είναι καθόλου τραβηγμένο να ισχυριστούμε ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή, ένα σημαντικό κομμάτι του νομού ενδεχομένως να έχει «τελειώσει». Αρκεί να μπει κανείς στον ιστότοπο της Πρωινής, για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι το μέγεθος της καταστροφής. Ένας ολόκληρος κάμπος κάτω από το νερό. Όπως αναφέρουν οι πληγέντες, για μία ακόμη φορά οι καλλιέργειες τους βούλιαξαν στη λάσπη πριν τη συγκομιδή. Και από την άλλη, δικαίως αγανακτούν, σημειώνοντας ότι Ηλεία δε σημαίνει μόνο Πύργος. Μάλλον το αντίθετο ισχύει. Ο Πύργος τυγχάνει απλώς να είναι το διοικητικό κέντρο του νομού. Κακά τα ψέματα, με εξαίρεση την Ολυμπία που αποτελεί παγκόσμιο πόλο έλξης και το Κατάκολο, το οποίο ως λιμάνι λειτουργεί ως βραχίονας της πρώτης, η Ηλεία ανέκαθεν επιβίωνε εκμεταλλευόμενη τα εύφορα εδάφη του κάμπου της. Ακόμα και στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν, ο πρωτογενής τομέας συνιστούσε μέχρι πρότινος την ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας. Αν αυτή σπάσει, τότε πολύ φοβάμαι ότι μαζί της θα λυγίσει και ολόκληρος ο νομός.

Συνεπώς, το ερώτημα πλέον «είναι και τώρα τι;», αν υποθέσουμε δηλαδή ότι υπάρχει κάποιου είδους προοπτική, οπότε υφίσταται ερώτημα. Και τώρα τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, και τώρα πώς θα βγούμε από το τέλμα, και τώρα τι λύση θα βρεθεί, κλπ. Αλλά πες, βρίσκεται κάποια λύση –που δεν το βλέπω– και βάζουν οι αγρότες μας νέα φυτά. Έτσι όπως έχει η κατάσταση, είναι κανείς σε θέση να εγγυηθεί ότι δεν θα έχουμε επανάληψη του ίδιου καταστροφικού σεναρίου;