Παραφροσύνη είναι αυτό που βιώνουμε σε αυτή τη χώρα από το 2010 και μετά, παραφροσύνη εν ολίγοις φαίνεται να ήταν και τα όσα ο Θανάσης Χειμωνάς βίωσε στο ΠΑΣΟΚ, παραφροσύνη είναι και η λέξη που προσδιορίζει την ψυχοσύνθεση των ηρώων του νέου του μυθιστορήματος, ένα έργο μυθοπλασίας  που έχει κοινά στοιχεία με την δική του ζωή χωρίς να είναι αυτοβιογραφικό. Ανθρώπινες ζωές που διασταυρώνονται απρόσμενα με φόντο μια χώρα που μαστίζεται από οικονομική, πολιτική, μα κυρίως ηθική κρίση. Και που η παραφροσύνη καραδοκεί στη γωνία με απρόβλεπτα αποτελέσματα…

Κάπως έτσι προσδιόρισε ο γνωστός συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς το νέο του βιβλίο με τον τίτλο «Παραφροσύνη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη και παρουσίασε το απόγευμα της Τετάρτης στο βιβλιοπωλείο «Κορκολής στον Πύργο. Τον συγγραφέα καλωσόρισε η κ. Δώρα Κορκολή εκ μέρους του βιβλιοπωλείου και τον ευχαρίστησε για την παρουσία του και τον προλόγισε ο δημοσιογράφος- φιλόλογος Παναγιώτης Φωτεινόπουλος. Ο ίδιος ο συγγραφέας σε μια μικρή κουβέντα που είχαμε μαζί του λίγο πριν την παρουσίαση, παραδέχθηκε ότι έχει αρκετά κοινά σημεία με τον ήρωα του βιβλίου του και απάντησε στις ερωτήσεις μας για την σημερινή του σχέση με το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική.

1. Η «Πράσινη Θύελλα» του βιβλίου σου προφανώς έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ και εσύ με τον κεντρικό του ήρωα

«Η «Παραφροσύνη» είναι η ιστορία του Ανδρέα Θανόπουλου ο οποίος είναι ένας σχετικά νέος δοκιμιογράφος ο οποίος όταν ξεκινά το βιβλίο βρίσκεται σύντομα ανάμεσα από δύο γυναίκες, τελείως διαφορετικές. Η μια είναι η Μυρτώ, μια κοπέλα που ανήκει στον αντιεξουσιαστικό χώρο η οποία τον γνωρίζει μέσω μιας συνέντευξης και η άλλη είναι η Βανέσσα η οποία είναι μια διάσημη ηθοποιός, ποπ σταρ. Ο Θανόπουλος πέρα από τις δύο κοπέλες την ίδια εποχή αποφασίζει να βάλει υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος στο οποίο ανήκει το οποίο ονομάζεται «Πράσινη Θύελλα». Όποιος έχει παρακολουθήσει λίγο την πορεία μου τα τελευταία χρόνια, προφανώς καταλαβαίνει ότι η «Πράσινη θύελλα» έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν πρόσωπα που παραπέμπουν σε πρόσωπα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ και ίσως η «Παραφορσύνη» να ήτανε μια ανάγκη να αφηγηθώ αυτά τα πέντε χρόνια που ήμουνα στην πολιτική και στο ΠΑΣΟΚ.»

2. Θα ήθελες με λίγες λέξεις να μας πεις τι ήταν ακριβώς αυτό που βίωσες στο ΠΑΣΟΚ;

“Με πολύ λίγα λόγια, θα μπορούσα να πω ότι ήταν πολύς ενθουσιασμός στην αρχή και μια γεύση πικρίας στο τέλος. Μπήκα στο ΠΑΣΟΚ σε μια δύσκολη εποχή, σε μια δύσκολη για τη χώρα γενικότερα, έζησα κάποιες στιγμές πολύ έντονα, προσπάθησα να κάνω κάποια πράγματα, έκανα λιγότερα από ότι θα ήθελα και στο τέλος η πολιτική επί της ουσίας ήταν όπως είναι σήμερα που όντως έχει τα αρνητικά στοιχεία που πολύς κόσμος πιστεύει. Και κάπως ένοιωσα μια απογοήτευση που δεν μπόρεσα να τα αλλάξω και αυτός νομίζω βγαίνει και μέσα από την ήρωα του βιβλίου, από την κατάσταση που βρίσκεται και πώς εξελίσσεται μέσα σε αυτό.

3. Πολιτικά και ιδεολογικά που βρίσκεσαι δηλαδή τώρα;

«Ιδεολογικά είμαι πάντα στο χώρο της Κεντροαριστεράς όπως ήμουνα και πριν, απλώς αυτή τη στιγμή θεωρώ ότι δεν με εκφράζει κάποιο κόμμα, ούτε και ο Φορέας που έχει προκύψει γιατί θεωρώ ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε που ήταν το ΠΑΣΟΚ όταν έφυγα, πριν ένα χρόνο. Η θέση μου είναι ότι πρέπει να βγει κάτι καινούργιο, ο κόσμος έχει ανάγκη από κάτι τελείως καινούργιο που δεν υπάρχει  στο  πολιτικό σκηνικό που βλέπουμε και σημασία δεν έχει να αλλάξει μόνο το όνομα ή να προστεθούν κάποια πρόσωπα τα οποία είναι και αυτά χρόνια στην πολιτική.

Πρέπει να είναι άτομα που θα έχουν έναν πιο σύγχρονο λόγο, που θα μιλάνε την γλωσσα των νέων ανθρώπων και που θα απευθυνθούν σε άτομα που ενδεχομένως δεν έχουν ψηφίσει ποτέ στη ζωή τους και που κι αυτοί δεν είχαν ως τώρα κανένα κόμμα να τους εκφράζει. Αυτό το κενό πρέπει λοιπόν να καλυφθεί και είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο «Παραφροσύνη» να πούμε ότι δεν είχα φύγει ακόμα από το ΠΑΣΟΚ, το βιβλίο ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2017 και τότε εγώ είχα ήδη φύγει. Όταν όμως γράφω ένα βιβλίο σημαίνει ότι υπάρχει όλο μέσα στο μυαλό μου από την αρχή, γι αυτό και δε άλλαξα τίποτα στην πορεία. Όλη η ιδέα γεννήθηκε μέσα στο μυαλό μου τότε και το βιβλίο θα είχε βγει έτσι,  ακόμα κι αν ήμουνα στο ΠΑΣΟΚ.»