Και έτσι ξαφνικά ξημέρωσε καλοκαίρι. Οι πρώτες του αχτίδες φάνηκαν δειλά πίσω από το βουνό σαν πυρόξανθα μαλλιά μικρού παιδιού, καθώς η πρωινή δροσιά παραχωρούσε την θέση της στην θέρμη του ήλιου. Κατά τα άλλα. Όλα ίδια. Το ίδιο λαχανιασμένοι βγήκαν οι άνθρωποι από την πόρτα τους, το ίδιο σκεφτικοί περπατούσαν στο δρόμο, το ίδιο τραγούδι της καθημερινότητας παίζει και σήμερα στην πόλη.

Κι όμως δεν είναι όλα ίδια. Μην κοιτάτε που ο καιρός τρελάθηκε ή μάλλον τον τρελάναμε και έχουν γίνει οι εποχές ένα. Το θέρος καί ζει, καί βασιλεύει. Για το θέρος έχουν γραφτεί τα περισσότερα τραγούδια, περισσότερα απ’ ότι για κάθε άλλη εποχή. Το θέρος είναι η πιο ακαταμάχητη εποχή. Θέρος ανίκατε μάχαν, που θα έλεγε και ο Σοφοκλής άμα συμμεριζόταν την περιπαικτική διάθεση που προκαλεί η έλευση της πιο αγαπημένης εποχής.

Γιατί είναι χωρίς αμφιβολία η πιο αγαπημένη εποχή. Είναι η εποχή που μας πηγαίνει στην ακρογιαλιά και μας χαρίζει το μπάνιο που τόσο πολύ μοιάζει να το έχει ανάγκη το ανθρώπινο σώμα. Άλας και ιώδιο. Υγεία και  ευεξία. Ακόμα κι αν φλέγεσαι στην πόλη την ημέρα, το καλοκαίρι θα επανορθώσει το βράδυ, το οποίο ιδανικά θα σε βρει σε κάποιο πεζόδρομο με φίλους ή ακόμη και μόνο στο μπαλκόνι του σπιτιού σου, να παρακολουθείς τη νύχτα να τυλίγει τ’ άστρα με το βελούδινο πέπλο της.

Όλα είναι πιο εύκολα το καλοκαίρι. «Summertime and the living is easy» λέει το κλασικό τζαζ κομμάτι, υμνώντας τη μοναδική εποχή που δίνει μια ελπίδα παραπάνω ακόμη και στα πιο κατατρεγμένα πλάσματα του κόσμου τούτου. Δεν χρειάζονται πετρέλαια και θερμάνσεις, ούτε βαριά ρούχα. Το φαγητό πρέπει κι αυτό να είναι ελαφρύ και ο ύπνος μπορεί να σε πάρει ακόμη και στο ύπαιθρο. Μόνο το νερό χρειάζεται σε μεγάλες ποσότητες. Τα υπόλοιπα άστα στο καλοκαίρι. Αυτό θα βρει τον τρόπο να σου φτιάξει την διάθεση. Ας το καλωσορίσουμε κι ας ευχηθούμε όλοι να είναι το καλύτερο των τελευταίων ετών. Όσο για τα «σπουδαία» δε βαριέσαι ας περιμένουν.

Πάντα υπάρχουν τα ραντεβού του Σεπτέμβρη…