Η διαπίστωση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας δεν είναι τωρινή. Είναι μία επιβεβαίωση των όσων γράφτηκαν και ειπώθηκαν κατά καιρούς από τους τόσους ειδήμονες και μη περί του θέματος , χωρίς όμως να προβληματίσουν τους διοικούντες και χωρίς να ευαισθητοποιήσουν τους εθνάρχες.
Γράφτηκε και ξαναγράφτηκε ότι η Ελλάδα γερνάει ,η γραφή ξεθώριασε, το πρόβλημα επιδεινώθηκε και κανείς δεν συγκινήθηκε στο πολιτικό σκηνικό. Η πολύτεκνη οικογένεια αφέθηκε στην υποστήριξη του Θεού, αφού εκεί έπρεπε να επιβραβεύσεις και να δώσεις κίνητρα, ενώ στους εξοπλισμούς έπρεπε να συνάψεις συμφωνίες και να πάρεις ΄΄ δώρα ΄΄ για τις καλές σου υπηρεσίες προς το έθνος και τους εμπόρους όπλων, λες και τα οπλικά συστήματα, που χρησιμεύουν σαν δύναμη ανάσχεσης εχθρικών επιβουλών, τα χειρίζονται μηχανάκια.
Κι ενώ οι Κινέζοι δια νόμου απαγόρευσαν το δεύτερο παιδί , εμείς παράλληλα χωρίς νόμο, λόγω υστέρησης φορολογικών εσόδων και ένεκα διαρκούς ρεμούλας , αφαιρέσαμε από την Ελληνική οικογένεια την δυνατότητα να δώσει στο πρωτότοκο παιδί ένα αδελφάκι , αναγκαίο για ισόρροπη ανάπτυξη στην παιδική ηλικία αφ’ ενός και πληθυσμιακής εθνικής εξισορρόπησης αφ’ ετέρου.
Έτσι φτάσαμε σε τραγικές ανισορροπίες , οι οποίες με υπόβαθρο το μεγάλο φαγοπότι που είχε στηθεί στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα , ακόμη και από τον κλητήρα που έβγανε επί πληρωμή φωτοτυπίες , για τους ταλαίπωρους Έλληνες φορολογούμενους σε δημόσια υπηρεσία , από φωτοτυπικό που είχε πληρώσει ο ίδιος ο Έλληνας φορολογούμενος, οδήγησαν τον Έλληνα στην απόγνωση , εκτός λογικής, εκτός οικογένειας , εκτός κοινωνικού συστήματος και την Ελλάδα σε συρρίκνωση και όχι μόνο πληθυσμιακή .
Η πληθυσμιακή κρίση είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, λυγίζοντας κάτω από τα συνακόλουθα της προ κρίσης μέτρα.
Με την κρίση ακολούθησε και η τεχνική συρρίκνωση , η οποία οδήγησε τους ΄΄ πατέρες ΄΄ του τεχνικού επαγγέλματος στην αναγκαστική σύνταξη και τους μαθητές τους στο ΄΄ χτίσιμο ΄΄ νέων οικονομιών όπως του Αζερμπαϊτζάν ή στην διατήρηση παλιών οικονομιών όπως αυτή της Γερμανίας και όχι μόνο.
Η οικοδομή και το δημόσιο έργο , οι στυλοβάτες της ανάπτυξης επί δεκαετίες , που έφεραν στη χώρα μας τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες βαλκάνιους , αναγκαίους να υποστηρίξουν το ελληνικό όνειρο , συρρικνώθηκαν και χάθηκαν από το λεξικό των δραστηριοτήτων .
Δεν θα μπορούσε να ξεφύγει της εθνικής μας συρρίκνωσης και η λεηλασία της επιστημονικής κοινότητας , της δεύτερης μεταδικτακτορικής γενιάς , αυτής που μεγάλωσε με την ντομάτα του Κύκνου της Αφροδίτης και του Πελαργού.
Εκείνοι οι πατεράδες είτε σπούδασαν στο εσωτερικό είτε έφυγαν επί δικτακτορίας στο εξωτερικό και όλοι σχεδόν γύρισαν και έβαλαν ένα λιθαράκι για τούτη τη βασανισμένη τη χώρα.
Τώρα η δεύτερη γενιά φεύγει. Φεύγει με φαρέτρα γεμάτη γνώσεις αλλά με άδεια καρδιά , γιατί η χώρα που την γέννησε δεν την χωράει.
Τότε η μάνα μου μου έλεγε να φύγω γιατί δεν ξέρουμε τι μέρα θα ξημερώσει με τους δικτάκτορες και να γλιτώσω από τη λάσπη.
Σήμερα τα παιδιά μας φεύγουν γιατί εμείς εξακολουθούμε να μένουμε στο ΄΄ ακροατήριο ΄΄, ενώ παραμένουν στο προσκήνιο κάποιοι ΄΄ ανθέλληνες ΄΄ των προηγούμενων γενιών που επιμελήθηκαν το ξεκλήρισμα της Ελλάδας .
Καλή ξενιτιά παιδιά.
Να ξέρετε ότι εμείς θα Σας καρτερούμε πάντα και θα προσπαθήσουμε να Σας γυρίσουμε στο σπίτι σας.
Πύργος 31/03/2018
Νικόλαος Αχ. Διάκος
Μηχ/γος-Ηλεκ/γος
Μηχανικός Ε.Δ.Ε.
Πρόεδρος Εργοληπτών Ν. Ηλείας
