Η πηγή της γνώσης

Όταν ξεκινά ένα νέο εγχείρημα, κανείς δεν μπορεί να είναι εκ των προτέρων βέβαιος για την έκβασή του. Ειδικά όμως αν αυτό αφορά σε μία συλλογική πρόκληση, τότε το γεγονός και μόνο ότι συμβαίνει, συνιστά ένα θετικό βήμα. Υπ’ αυτήν την έννοια, δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε την πορεία που θα διαγράψει το Ανοικτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο στην Ολυμπία. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση, όλοι θα συμφωνούσαν ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά ελπιδοφόρα υπόθεση, στην οποία φαντάζομαι ότι θα υπάρχει και το περιθώριο να εμπλακούν ενεργά και να συμβάλλουν κάθε λογής άνθρωποι μέσα από την Ηλεία.

Παρότι το Ανοικτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο ξεκίνησε από την Κρήτη, επεκτάθηκε στη Θεσσαλονίκη και έχει δρομολογήσει ήδη τη λειτουργία του στην Αθήνα (στο Δήμο Αμαρουσίου συγκεκριμένα), ο συμβολισμός τον οποίο γεννά η ύπαρξη ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος στον ιερό χώρο της Ολυμπίας, είναι ξεχωριστός. Παράλληλα με τον απαράμιλλο αρχαιολογικό της πλούτο, η Ολυμπία έχει την πολύτιμη ευκαιρία να ενισχύσει την παρουσία της στα γράμματα και να καταστεί τόπος ζωντανής εκπαίδευσης, πέρα από τόπος μουσειακής «λατρείας». Η διαφορά με τα συνέδρια που κατά καιρούς διεξάγονται δεν είναι μόνο προφανής αλλά και ουσιαστική. Όσο έντονο κι αν είναι το ενδιαφέρον του μέσου πολίτη, του «λαϊκού» ανθρώπου στην προκειμένη περίπτωση, για τις επιστημονικές ημερίδες, τα εγχώρια και διεθνή συμπόσια δεν παύουν να απευθύνονται κατά κανόνα σε ειδικά ακροατήρια. Ίσως εκεί να έγκειται και η αξία του θεσμού, εφόσον η λειτουργία του μπορεί να κινητοποιήσει τα εκπαιδευτικά ένστικτα της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας, παρέχοντας τη δυνατότητα σε όποιον το επιθυμεί να μάθει πέντε πράγματα, σε γλώσσα απλή και κυρίως ανεξάρτητα από την ηλικία, το επάγγελμα, το μορφωτικό επίπεδο ή ακόμα και την οικονομική κατάσταση. Μοναδικό προαπαιτούμενο λοιπόν είναι η δίψα για γνώση και είναι ευχής έργο που στην Ολυμπία θα αρχίσει να αναβλύζει μία πολύτιμη πηγή.