Σύνθετη ονομασία, erga omnes, για όλες τις χρήσεις και με γεωγραφικό προσδιορισμό!

Δεν είναι πολύ προτιμότερη μία τέτοια ονομασία; Δεν μας ταιριάζει πολύ καλύτερα από το «Νομός Ηλείας» και «Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος»; Χώρια που έτσι κατοχυρώνουμε και την διοικητική μας επανένωση με την πελοποννησιακή μήτρα, από την οποία τόσο βίαια μάς απέκοψε ο εκσυγχρονισμός.

Ακόμη και η πρωτεύουσα θα μπορούσε να μετονομαστεί από «Πύργος» σε «Κάδος» και μάλιστα δίχως αναθεώρηση του τοπικού μας συντάγματος, το οποίο μπορεί να μην υπάρχει σε γραπτή μορφή αλλά ζει και διαφεντεύει τις συνειδήσεις των υπηκόων της Σκουπιδοβλαχίας. Το όνομα αυτό μας ανήκει και δεν είμαστε διατεθειμένοι να το παραχωρήσουμε σε κανέναν γείτονα, που επιβουλεύεται να καρπωθεί τα οφέλη της νεοελληνικής μας κουλτούρας.

Επίσημη γλώσσα της Σκουπιδοβλαχίας θα είναι φυσικά τα σκουπιδοβλάχικα, ενώ οι πολίτες της θα φέρουν την διπλή ιδιότητα του Έλληνα και Σκουπιδόβλαχου. Η τοπική σημαία της Σκουπιδοβλαχίας η οποία θα κυματίζει σε όλα τα δημόσια κτίρια της επικράτειάς της +δίπλα από την γαλανόλευκη και την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα φέρει το σήμα της Μερσεντές, πλαισιωμένο από μαύρες σακούλες σκουπιδιών και έναν πυρσό αναμμένο στο μέσο ακριβώς, τιμής ένεκεν στο πατροπαράδοτο έθιμο της καύσης των απορριμμάτων.

Γιατί, ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Ανάμεσα στα αμπέλια και τις χρυσές ελιές, χορεύει υπακούοντας ακαριαία στα κελεύσματα του αέρα μία σακούλα. Πάνω σε ανακαινισμένα πεζοδρόμια τρέχουν ζουμιά ποτάμι από τα σκουπίδια, ενώ στο δρόμο κείτονται εγκαταλελειμμένα από κάποιο αμάξι που τα παρέσυρε περνώντας, εκατοντάδες κουτάκια, γόπες και άλλα πολλά αντικείμενα που έπεσαν ηρωικά μπροστά από ξεχειλισμένους κάδους.

Δεν είναι αυτή μία φανταστική εικόνα για την ολυμπιακή γη; Δεν είναι χάρμα ιδέσθαι; Αυτό δεν οραματίζονταν όσοι διεκδίκησαν την ψήφο μας, υποσχόμενοι μεγαλεία και τάζοντας λαγούς με πετραχήλια; Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς; Τι άλλο παρά μόνο αν είναι αχάριστος;