Δασικοί Χάρτες: «Ένα διαχρονικό Παραμύθι που δεν θα έχει καλό τέλος».
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”4487″ img_size=”full”][vc_column_text]Γράφει ο Νίκος Μιχαλόπουλος, Γεωπόνος
Με αφορμή την ανάρτηση των Δασικών Χαρτών στην Ηλεία που δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μου έχει προκαλέσει αναστάτωση και έχει βάλει σε ανησυχίες σχεδόν όλους τους αγρότες –πολίτες του Νομού μας επειδή γράφτηκαν πολλά, είτε από Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους-Φορείς Αγροτών-Επιστημονικό Προσωπικό των δασικών υπηρεσιών κλπ, θέλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις.
Κατ αρχήν,
-Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η σύνταξη§ του Δασολογίου-Κτηματολογίου ήταν και είναι υποχρέωση της πολιτείας (αρθ.24 του Συντάγματος).
-Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η σύνταξη, η ανάρτηση και η κύρωση των Δασικών Χαρτών είναι πράγματι ένα αναπτυξιακό εργαλείο (εξ άλλου έχουν γραφεί τα προβλήματα που λύνονται καθώς και οι επιπτώσεις που θα έχει στη προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορεική ανάπτυξη της χώρας.)
-Κανείς όμως δε μπορεί να§ αμφισβητήσει ότι από το 1979, αν δε κάνω λάθος, υπάρχει μια δαιδαλώδης νομοθετική διαδικασία σε ότι αφορά τη σύνταξη –ανάρτηση και κύρωση των Δασικών Χαρτών που δίνει το δικαίωμα σε πολλούς να μιλάνε για «σκόπιμο μπλοκάρισμα» των διαδικασιών προκειμένου να μαγειρευτούν ρυθμίσεις για νομιμοποίηση αυθαιρέτων οικισμών κυρίως. Καμία από τις προηγούμενες κυβερνήσεις είτε για μικροπολιτικούς λόγους είτε γιατί θίγονταν διάφορα συμφέροντα δεν κατάφεραν να συμμορφωθούν με τους νόμους που οι ίδιες ψήφιζαν.
Και βέβαια κανείς δεν§ μπορεί να πιστέψει ότι μέσα σε δυο χρόνια φτιάχτηκαν σωστά οι Δασικοί Χάρτες κάτι δηλ, που δεν έγινε εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον. Εξ άλλου τα λάθη, οι παραλείψεις, οι αλλεπάλληλες υπουργικές αποφάσεις για διορθώσεις στο περιορισμένο χρονικό διάστημα των 60 ημερών με τις όποιες παρατάσεις δόθηκαν, εύλογα προκαλούν κάποιους προβληματισμούς.
Όμως θεωρώ ότι κανείς μέχρι§ τώρα δεν έχει πει ολόκληρη την αλήθεια. Πιστεύω ότι επειδή ήταν έργο ΕΣΠΑ ,τα χρήματα δεν απορροφήθηκαν ή απορροφήθηκαν για άλλους σκοπούς, το έργο κατατέθηκε όπως-όπως είτε για να μη χαθούν χρήματα, είτε για να μην επιστραφούν, (εξ άλλου το ίδιο περίπου έργο το έχουμε ξαναδεί να παίζεται με το Ελαιοκομικό –Αμπελουργικό Μητρώο), με συνέπεια να καλούνται οι μεν αποστελεχωμένες δασικές υπηρεσίες να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά», οι δε αγρότες –πολίτες να πληρώσουν το λογαριασμό.
Κανείς δεν είπε (ή μπορεί κάποιος να τόπε αλλά χάθηκε§ μέσα στην αναστάτωση που έχει προκληθεί) ότι το έργο της σύνταξης των Δασικών Χαρτών αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση μιας σημαντικής μνημονιακής υποχρέωσης που εδώ και κάποια χρόνια έμενε στάσιμο. Και εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι ακριβώς επειδή είναι μνημονιακό έργο και προκειμένου να ολοκληρωθεί, «ευφευρέθη» το ειδικό τέλος άσκησης αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του αναρτημένου Δασικού Χάρτη (ΚΥΑ 115451|24|19 -1-2011) με την υπογραφή των τότε Υπουργών ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ – ΔΗΜ. ΚΟΥΣΕΛΑ που εντελώς παράλογα διατηρείται μειωμένο ακόμα και σήμερα.
Τι πρέπει να γίνει
Με δεδομένο ότι η πολιτεία απεδείχθη ανίκανη ή εσκεμμένα ανίκανη τόσα χρόνια να προστατεύσει τη περιουσία της (και όχι μόνο στη περίπτωση της σύνταξης ενός αξιόπιστου Δασολογίου-Κτηματολογίου αλλά και σε άλλες περιπτώσεις π.χ Ολυμπιακά ακίνητα κλπ.) γεγονός που θα είχε βάλει φρένο στις όποιες αυθαιρεσίες
Επειδή δεν θεωρώ σωστό ακόμα και στη περίπτωση, θα τολμούσα να πω, που έχει γίνει αυθαιρεσία να πληρώσει εξ ολοκλήρου αυτήν την ανικανότητα της πολιτείας ο πολίτης.
Επειδή τα προβλήματα ,οι παραλείψεις, τα λάθη (αλλά και η αναζήτηση διευκρινίσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες ακόμα και στη παράταση) είναι πολλά και απαιτούν πολύ χρόνο για να γίνει η σωστή αποτύπωση και φοβάμαι ότι και για αυτόν το λόγο δηλ. το περιορισμένο και εκβιαστικό κατά τη γνώμη μου χρονοδιάγραμμα, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους, το Νομοσχέδιο θα «ακυρωθεί» στη πράξη (ενώ δε πρέπει να χαθεί άλλη ευκαιρία) και με ότι συνέπειες θα προκύψουν είτε στη στήριξη του Πρωτογενή Τομέα, είτε στη απώλεια επιδοτήσεων κ.λ.π.
Επειδή πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το πρόβλημα της σύνταξης των Δασικών Χαρτών αλλά και η λύση του είναι άκρως πολιτικό ζήτημα, αλλά και μνημονική υποχρέωση (παρ’ όλο που η πολιτεία όφειλε να το είχε ολοκληρώσει )εδώ που φτάσαμε ξεπερνά τις δυνατότητες μιας κυβέρνησης.
Γι αυτό όλα τα πολιτικά κόμματα
θα πρέπει άμεσα και για να βάλουν ένα φρένο στη ταλαιπωρία των πολιτών , να ζητήσουν αλλά και να απαιτήσουν από τους εταίρους μας εύλογο χρονικό διάστημα (νομίζω ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες είναι σε θέση να το γνωρίζουν) ώστε οι Δασικές Υπηρεσίες με τη βοήθεια των ειδικών επιστημόνων του ιδιωτικού τομέα να κάτσουν και να συντάξουν σωστά τους χάρτες.
Να απαιτήσουν τη κατάργηση και όχι απλά τη μείωση του τέλους αντιρρήσεων το οποίο και παράλογο είναι και λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο αποτρεπτικά στο να τρέξει κάποιος και να κινήσει τη διαδικασία.
Για φέτος να γίνουν αποδεκτές οι εκτάσεις όπως έχουν δηλωθεί στο ΟΣΔΕ 2017 (και γιατί οι τυχόν προβληματικές εκτάσεις πάνω σε προβληματικούς χάρτες προσφέρουν τουλάχιστον στην Εθνική Οικονομία αλλά και γιατί δεν πρέπει να χαθούν επιδοτήσεις αφού δεν είναι ευθύνη των αγροτών που καλούνται να τρέξουν με το μαχαίρι στο λαιμό.)
Και βέβαια το ιδανικότερο θα ήταν η Πολιτεία, αν πράγματι θέλει έμπρακτα να στηρίξει τον Πρωτογενή Τομέα, να μην λάβει υπ’ όψιν τις αποτυπώσεις των προηγούμενων χρόνων (1945-1960-1975 κλπ) κυρίως ως προς τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα βοσκοτόπια που προσφέρουν τουλάχιστον στην Εθνική Οικονομία, να οριοθετήσει τη σημερινή περιουσιακή της κατάσταση και στο εξής να υπάρχει αυστηρός έλεγχος σε οποιαδήποτε πιθανή αυθαιρεσία.
Σε διαφορετική περίπτωση εκτιμώ και μακάρι να διαψευσθώ ότι σε ένα με δυο χρόνια (αρχής γεννωμένης από φέτος) αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα μιλάμε στο Νομό για μια τραγωδία, είτε αυτό έχει να κάνει με την απώλεια επιδοτήσεων, είτε και άλλων ενεργειών από πλευράς ΕΕ που ούτε καν θέλω να τις σκέφτομαι. Και τότε θα ψάχνουμε για το ποιος έχει την ευθύνη αλλά τι νόημα θα ‘χει;[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
